dat ik in maat s pas... kom van xl en het winkelen vandaag was zo veel leuker nu! daarnaast ben ik net terug van 11 km hardlopen.. op naar de 16 km. meedoen aan de dam tot damloop volgend jaar
Ik ben trots op mijn twee knullen! We zijn vanavond op verjaardag geweest en ze hebben zich beide zo rustig gedragen! De jongste heeft heel lang bij een oude tante op schoot gehangen en ze genoot ervan hoe heerlijk hij tegen haar aan hing, en de oudste was zo heerlijk aan het keutelen dat ik er echt geen omkijken naar had! En zeker als het door een ander genoemd word dan ben ik helemaal apetrots hihi! Ik heb het gewoon echt enorm getroffen met rustige kindjes, 2x :O Das toch best bijzonder volgens mij
Ik ben trots op mezelf omdat dat er gisteren twee mensen mij een compliment hebben gegeven omdat ik na 30 kilo afvallen nog steeds goed op gewicht ben.( 2 jaar geleden begonnen en nu een jaar op een gezond gewicht) Ik ben wel een paar kilo (3) aangekomen en voelde me daar best onzeker over want ik wil echt nooit meer zo zwaar worden, maar dat hoeft blijkbaar niet want ik zie er goed uit. En ik ben trots op mijn dochter! Ze is 10 jaar en vandaag gingen we naar het openluchtmuseum, we namen een van haar beste vrienden mee. Ze gaf aan dat ze het heel leuk zou vinden als zij en haar vriend met z’n tweetjes het museum door mochten, ze zijn tenslotte verantwoordelijk genoeg! Aldus haar woorden We hebben daarin toegestemd na overleg met de vader van het vriendje. Tas met eten en drinken mee en daar gingen ze Zo fijn dat ze zelfvertrouwen genoeg heeft om dit te bedenken en doen
Ja was het ook wel even, maar toch fijn dat ik het gedaan heb: weet nu dat ik het kan! En jij kan dat natuurlijk ook!
respect, mijn dochter is even oud als jouw oudste en mijn nichtje even oud als jouw jongste en als ik een paar uurtjes op nichtje heb gepast ben ik echt blij als mijn schoonzus haar weer komt halen omdat ik het super zwaar vind een baby en dreumes samen! Laat staan een heel weekend waarvan 1 ziek kindje.
‘En die idioten gaan ook nog voor een derde!’ Haha, thanks Moet wel zeggen dat ik van mn eigen kids altijd veel meer kan hebben en ik mijn jongste echt de allermakkelijkste baby ever vind (niet aan mij te danken hor, zal wel in de genen van z’n vader te danken).
Dat vandaag de kamers van de oudste en middelste zijn opgeruimd, gezogen en gedweild. Was echt weer even nodig. Dat mijn kinderen ontzettend leuk hebben gespeeld op een feestje en dat ik dus ook regelmatig met volwassenen heb kunnen praten. Ze zijn alledrie heerlijk bezig geweest en hebben met de andere kinderen en ook andere ouders gespeeld en dan ben ik altijd super trots dat ze zich zo goed gedragen.
Privé een heftige week achter de rug, maar trots dat we de rust en regelmaat voor ons kindje hebben kunnen behouden en we het huishouden gewoon door hebben kunnen blijven doen. Hopelijk komende week wat minder hectisch.
Ik ben er best trots op dat ik naar m’n man geluisterd heb en naar het ziekenhuis ben gegaan om te checken of de baby ‘het nog wel deed’. Ik maak me normaal nooit zo druk in tegenstelling tot mijn man over de zwangerschap, maar toen hij vanavond vroeg of ik hem nog goed voelde bedacht ik me opeens dat ik hem na vanmiddag 12 uur niet meer gevoeld had, terwijl het normaliter zo’n druk kind is dat ik wel eens denk: hou eens op. Ik zal het ook nooit meer denken Begon me toch wel zorgen te maken nu, maar alles lijkt erop dat het goed met hem gaat. Ik lig nu aan de monitor voor een hartfilmpje. Waarom ik dacht dat ze alleen maar een echo hoefden te maken en ik binnen een kwartier weer buiten stond is me alleen een raadsel. Ik zit hier nog wel even voorlopig...
Ik ben trots op mijn 12 jarige dochter die nu in de vwo brugklas zit. Ze heeft bakken met huis en leerwerk en soms moppert ze wel maar ze doet het gewoon allemaal. Ook haar tas inpakken gaat zonder protest en het vroege opstaan en beginnen gaat ook redelijk goed. Ook ben ik trots op mezelf omdat ik de laatste tijd weer een beetje mijn oude zelf ben geworden. Ik mopper minder en wordt minder snel boos, ik voel me ook veel beter dan even geleden.
Ik ben vanochtend netjes om half 7 mijn bed uit gekomen, terwijl ik zo ont-zet-tend graag wou blijven liggen
Ik ben trots op mezelf dat ik eindelijk een afspraak heb gemaakt bij de dokter voor woensdag om mijn voet na te laten kijken en ik wil doorgestuurd worden naar de reumatoloog . Zo langzaam maar zeker ben ik mijn voet en duim zat en ben ik er aan toe om weer die medische molen in te gaan. Er zit artrose in mijn rug en mijn duim gewricht en gewricht onder mijn grote teen doen te lang ( lees maanden en duim een jaar) zeer om alkeen van pezen te zijn. Ik kan de binnenkant van mijn voet niet gewoon op bed leggen als ik op rechts lig wat dat doet te zeer in het gewricht.. dat hoort niet zo als je hem 2 maanden geleden gestoten gebt.
Vanochtend de zomergarderobe naar de zolder gedaan en de dikke jurken en broeken en truien van mij en mijn kind naar beneden gehaald. Altijd een klus waar ik tegenop zie, maar ben blij dat het weer gebeurd is! Voldaan gevoel enzo We zijn er weer klaar voor!
Ik ben eigenlijk best trots op hoe ik de boel draaiende weet te houden zonder te rekenen op hulp van vriend. Ik hoor sinds de komst van de baby zo vaak: "nou, het is toch wel fijn dat hij nu thuis is hè, sta je er niet alleen voor!" Hij is thuis omdat hij een burn-out heeft, totaal geen stress aankan en behalve dat hij af en toe de stofzuiger pakt of dochter een keer van school haalt, heb ik eerlijk gezegd niet veel aan hem op dat vlak... Ik doe alsnog vrijwel alles alleen en eigenlijk gaat dat best oké. (Al kan ik best een paar uurtjes ononderbroken slaap gebruiken)