Ja hoor. Nog zo'n terror draakje erbij kan ik niet handelen. Het is goed zo. Als is de wens voor een vierde er nog lange tijd geweest. En zo af en toe brobbelt er iets naar boven. Wat als? Maar onze combinatie aan genen brengt nogal ingewikkelde mensjes met zich mee. Leuk, maar het is goed zo.
Ik twijfel nog. Ergens denk ik dat we nu compleet zijn, maar ik sluit een zesde kindje nog niet uit Vroeger wilde ik eerst geen kinderen. Toen het een beetje begon te klepperen wilden we er graag 2 als alles zou lukken. En nu hebben we 5 kinderen Onze kinderwens is meegegroeid en we hebben de ontzettende mazzel dat zowel zwanger worden, zwanger zijn & bevallen hier heel soepel gaat. Zelf had ik nooit verwacht later een groot gezin te hebben (zelfs mijn moeder staat er van te kijken ) maar ik vind het fantastisch!
Na onze tweede dacht ik ons gezin is compleet. Toch zwanger geraakt van de derde en nu kan ik echt zeggen het is goed zo. Dat gevoel had ik na de 2e absoluut niet zo.
Als wij het samen hadden over kinderen en hoeveel mocht het lukken, dan zouden dat er wel 4 zijn. Ik ben nu zwanger van nummer 2 en helaas net als bij nummer 1 is dat een ware beproeving, dus op basis van de zwangerschappen zou ik zeggen dat wij hierna klaar zijn. Afwachten maar.
Overduidelijke JA! Ik heb een zoon van 10 en een dochtertje van bijna 2 en het leeftijdsverschil is zo groot omdat ik altijd maar 1 kind wilde en dus absoluut tevreden was met mijn zoon alleen maar jaren later kreeg ik toch kriebels en zijn we voor een 2e gegaan. Maar hoe overtuigd ik was dat mijn zoon alleen zou blijven weet ik nu helemaal zeker dat ik NOOIT maar dan ook NOOIT meer een kindje wil. Heb nu 2 gezonde kinderen, jongen en een meisje en ben ook niet de jongste meer (34) dus het is prima zo. Dan zeggen mensen ja je was bij de eerste al overtuigd dus zeg nooit nooit maar ik weet het heel zeker. Voor mij absoluut geen derde meer.
Hier 2 dochters, we twijfelen over een 3e. Jongste moet nog 1 worden en we zijn nog jong dus nog genoeg tijd om over na te denken. Vind het ook heel erg vreemd om nooit meer zwanger te zijn, nooit meer bevallen.. dat wil ik allemaal nog een keer mee maken. Zwanger zijn vond ik vreselijk op dat moment, ik beval liever haha. Aan de andere kant, kunnen we dat wel aan + de praktische dingen. Wij twijfelen nog even lekker verder.
Na dochter riep ik heel lang dat ik geen tweede wilde. Vriend wilde sowieso geen 2e, bij mij was het vooral dat ik niet nog een keer zwanger wilde zijn en bevallen. En tadaa, toen was zoontje ineens onderweg. En tijdens de zwangerschap en bevalling wist ik het deze keer zeker: dit wil ik nooit meer. Maar... Mocht iemand me een baby op de stoep leggen, dan breng ik die met alle liefde groot. Dus compleet? In fysieke zin wel ja. Ik wil echt nooit meer zwanger worden of bevallen. Maar mijn hart heeft wel plek voor (in de toekomst) bijvoorbeeld een pleegkindje oid. Ik ga er zelf alleen geen enkele meer baren.
Wij zijn compleet. Bij mij kriebelt het soms wel voor een derde maar mijn vriend wil sowieso niet. En dat het niet meer hoeft geeft ook wel rust. We hebben twee prachtige meiden!
Ik heb op dit moment buikgriep en weet dan weer ik ga nooooit meer zwanger worden. Het hele eerste trimester voel ik me altijd zo en ik zie dat gewoon niet zitten... daarbij kwakkel ik nog steeds na alles van die tweede zwangerschap, al 2 jaar nu dat ik me niet top voel. Ik wil mijn leven niet nog een keer zo lang 'on hold' zetten. Alhoewel ik gevoelsmatig best een derde zou willen weet ik dat ik het beter niet kan doen. Met twee kunnen we ons leven ook blijven leven zoals we dat graag zouden willen (denk aan verre reizen). Met een derde zou de knip er meer op moeten...
Ons zoontje is nu 9 maanden en het kriebelt bij mij en mijn man al een tijdje om voor een 2de te gaan. We hebben besloten om er in oktober weer voor te gaan! Ik kijk er ontzettend naar uit om weer alles te mogen meemaken en een broertje of zusje te geven aan ons zoontje een 3de gaat er normaal niet komen maar je weet nooit wat de toekomst brengt! Mss wel een tweeling
Ik vind dat we compleet zijn. Mijn man wilt die deur nog niet helemaal dicht doen. Ik ben alleen al 35 en vind 2 al best pittig icm werk, gezin etc etc. Daarnaast heb ik bij mijn oudste een angststoornis ontwikkeld die door hormonen heftiger is....
Wat mij betreft zijn we compleet. Mijn man riep compleet te zijn na de komst van onze jongste, maar twijfelt toch. Maar ik ben er wel klaar mee!
Nu zwanger van de derde en ik weet zeker dat het dan klaar is, ik heb er nooit meer dan 3 gewild en dan wordt alles wel heel duur een onpraktisch. Dat gevoel hebben veel mensen bij de 3e en ik bij een 4e dus dan is het klaar.
Ik zou nog wel heel graag een kindje erbij willen maar zie het niet gebeuren gezien onze situatie. Wel heel jammer maar het is niet anders. Nu kunnen we onze kleine wel optimaal liefde en aandacht geven.