Jullie zijn ook nog bevriend? De vriendschap zou bij mij gelijk over zijn. Niemand hoeft mijn kind een rotjoch te noemen, al helemaal mijn vrienden niet. Jongens kunnen wild zijn, kindjes sowieso. Of het per ongeluk is gebeurd of niet, daar kom je nooit meer achter. De juf heeft het met je besproken, wat had deze moeder nog moeten doen? Als je mij zo op hoge poten aan had gesproken, met een publiek er om heen nota bene, was ik ook vertrokken.
Ik sluit mij hierbij aan. Sorry het zijn kinderen en zulke ongelukjes gebeuren met ruw spelen. Het is nu voorgekomen en hopelijk heeft het kindje er van geleerd en let het volgende keer beter op. Hoe je de moeder hebt aangepakt op het schoolplein en wat je hebt gezegd vind ik eerlijk gezegd nogal tokkie. Sorry ik kan er niks anders van maken. Maar dat weet je gelukkig al. Heb je daar nog je excuses voor gemaakt? Misschien later nog even rustig bespreken?
Over het algemeen vinden ouders het vervelend om te horen van andere dat hun kinderen vervelend zijn. Het zijn namelijk hun oogappeltjes. Wat ik vervelend vindt voor deze moeder is dat niemand zegt dat haar kind vervelend is. En dat er ronduit over haar kind besproken wordt over hoe zijn ouders het beter kunnen doen mbt zijn opvoeding. Vaak luister ik met een half oor naar dit geroddel, en als ze mijn menig vroegen zei ik : 'dat is hun keuze, als ik er verder maar geen last van heb' In dit geval heb ik last van zijn gedrag en ben ik wel een ouder die haar face to face aanspreekt. Dit komt dan hard aan omdat iedereen z'n mond houd maar wel een mening heeft en het niet durft te uiten
Mijn kind zal ook heus wel eens iets vervelends doen. Ik heb hem niet opgevoed op de wereld gezet namelijk. Je kunt mij altijd vertellen wat er gebeurd is maar als je dat op zo’n asociale, aanvallende manier doet kun je de boom in. Hoe weet je uberhaubt dat niemand het zegt? Wat de juf met haar bespreekt gaat jou toch niks aan?
Ik heb ook geen heilige boontjes, daar ben ik me zeker van bewust. Helaas is er geen opname geweest van dit gesprek, maar het verliep rustig maar wilde de andere partij er niks van horen. Het enige tokkie momentje was idd op het laatst. Dat is echt helemaal buiten mijn eigen doen geweest, want ik ben geen tokkie. Misschien na vandaag door deze ene keer?
Je vertelt dat haar kind zich niet aan de regels hield, op een moment waar jij noch zij bij was. Je weet helemaal niet wat er precies gebeurd is. Ik vind dat, zelfs op een rustige toon, aanvallend genoeg.
Ik heb ook geen heilige boontjes, daar ben ik me zeker van bewust. Ik hoop ook echt dat ouders bij mij komen als mijn kind al dan wel niet perongeluk of expres een andere kind pijn heeft gedaan. Helaas is er geen opname geweest van dit gesprek, maar het verliep rustig maar wilde de andere partij er niks van horen. Het enige asociale tokkie momentje was idd op het laatst. Dat is echt helemaal buiten mijn eigen doen geweest, want ik ben geen tokkie. Misschien na vandaag door deze ene keer? De mensen die er wat van vinden zeggen in de groep tegen andere het een en wanneer moeder erbij staat het ander. Zoals. Als mama erbij is 'wat goed dat je al helemaal alleen naar huis fietst, ik zag het gisteren' en de dag ervoor zegt ze tegen een andere roddelen ouder : 'nou moet je kijken ze laat haar kind alleen naar huis fietsen lekker onverantwoordelijk een 6 jarige dat hele eind alleen op de fiets. Of net na de sportdag'hij deed goed mee' tegen mama en tijdens de sportdag tegen andere ouder, wat een rotjong hij tettert er de hele tijd doorheen en doet niet wat de opdracht is' Liever recht voor z'n raap als achterbaks
Precies dit. Laat dit soort dingen toch aan de leerkracht over. Wat is dat toch met ouders en alles maar dubbel op willen lossen? Eens opgelost is altijd opgelost. Zand erover, en door.
Zeker. Tenzij je beter gewoon een keer je bek kan houden aangezien je dat soort dingen niet over kinderen zegt.
Niemand mag van de buis afspringen, dat is duidelijk voor de hele school. En haar zoon deed dat wel, nog wel op mijn zoon. Dus voor mij zegt dat genoeg, al was ik er zelf niet bij.
De juf is uit haarzelf nog naar jou toe gekomen om te vertellen dat het een ongeluk was. Ja hij deed misschien iets wat niet mocht, net als alle kinderen dat weleens doen, maar had blijkbaar niet de intentie om jouw kind bewust pijn te doen. Ik zou dat dus van de juf aannemen en dan klaar toch? Die dingen gebeuren. Ik snap het hele drama eromheen niet. Al lopen 100 moeders te roddelen over die jongen, dat staat toch helemaal buiten dit verhaal en jouw gedrag?
Nee en gelukkig doen kinderen nooit iets wat niet mag. Jouw kinderen dan neem ik aan. Mijne testen regelmatig grenzen uit, maar dat zullen ook wel rot kinderen zijn dan. Jeetje zeg, in welke bubbel leef jij? Zijn jouw kinderen heilig verder?
Eens... Als het kindje nu naar gedrag vertoont waar jij bij bent tijdens afspreken oid lijkt me het goed om met de ouders dit te bespreken. Maar wat op school gebeurt vind ik echt dat de juf het mag oplossen en het gesprek met de ouder moet aangaan. Bij het kdv vertellen ze nooit wie de "dader" is zodat de ouders onderling geen mot krijgen/ kindjes een sticker geplakt krijgen . Ik hoor wel dat mijn 3e gebeten of geduwd is maar niet door welk kindje. Eerst vond ik dat maar suf die 2 jarigen doen dat ook niet expres maar nu zie ik er toch wel het nut van in.
Ik geloof dat iedere moeder met schoolgaande kinderen iets van andere kinderen vindt. Ja kan en mag hierover je mening niet ventileren want dat is ongepast. Helaas heb ik dat gedaan en daar heb ik dus spijt van. Wat voor iemand een lieve schat is kan voor een ander een duivels kind zijn. Aangezien ik dacht dat dit wel besproken kon worden als moeders, had ik het dus mis. Soms schat je mensen verkeerd in. Ik had gewoon gehoopt op wat meer empathie. Verder niks. En dat het is gebeurd, zand erover dat weet ik ook wel. Heb de jongen ook een aai over zijn bol gegeven en gezegd dat ik het vervelend vindt het hij perongeluk op zijn vriend is gesprongen, maar dat ik het nog vervelender vind dat mijn zoon daar nu zoveel pijn aan heeft.
Wat had ik dan moeten zeggen dat ik het leuk vind wat er gebeurd is en dat ik het fijn vind dat mij zoon nu pijn heeft. Dat klopt natuurlijk niet hè. Ouders moeten gewoon niet zo betuttelend met hun kinderen omgaan. Dit is gewoon helder. Een kind heeft er niks aan om te zeggen, ow is niet erg wat er is gebeurd, kan gebeuren.
Je had er gewoon niks over moeten zeggen. Dat heeft de juf gedaan, op de dag zelf. Betuttelend met je kinderen omgaan is mijn ogen de dag na een ongelukje een moeder haar kind uitschelden en het kind aanspreken. Hij zal toch ooit zelf voor zichzelf op moet kunnen komen, bij daadwerkelijke pesterijen. Kom op, hij heeft pijn. Zal wel vaker gebeuren.