Dreumes 20 maanden praat niet

Mijn dochter is net voordat ze twee werd beginnen met praten. Ze is inmiddels bijna 2,5 jaar en ze is heel erg vooruit gegaan. Ze praat nu heel goed! Ik denk dat het ook heeft geholpen dat ze nu op de peuterspeelzaal zit. Ze leert veel van andere kindjes.

Ik zou me nog niet druk maken maar als ze 2 jaar is en nog niet praat zal ik het zeker aankaarten bij het CB en bijvoorbeeld logopedie nemen. Wat zegt het CB nu bij jou? Bij mij maakten ze zich erg zorgen, maar ik zelf had het gevoeld dat het wel goed zou komen. Het is dus ook gewoon goed gekomen. Het begrijpen is het belangrijkste en dat doet je dochter wel

 

Mijn zoon begon pas met praten naar z’n tweede verjaardag. En dan alleen mama en papa.

Cb begon er steeds over maar ik heb het laten gaan met komt wel goed. Er lag een VVE indicatie klaar. Maar nu dat hij sinds kort op de peuterspeelzaal zit komen er heel snel veel woordjes bij en is het net een papegaai.

 

Die van ons is iets ouder en praat ook nog niet echt veel. Ik merk wel dat ze echt periodes begint te krijgen dat ze woordjes wil leren en het dan ook ineens oppakt, nazegt of probeert. Daar zitten soms dan ook wel hele pittige woorden tussen (vooral als ze 's nachts overstuur is en ff op mn arm op dr kamer is wil de dondersteen graag van elk dingetje het woord weten en zegt t maar al te graag goed na hoe moeilijk woord het ook is, zodat ze lekker lang uit bed is (het valt gewoon op)) en ze heeft ook periodes dat je tegen een muur praat en zij in dr brabbeltaal vrolijk dr eigen feestje viert. Lange tijd was t alleen opa, papa, lamp en tiktak (klok) wat we alleen konden verstaan.

Mama hoorde ik vorige week pas voor t eerst. Ze had een bakje voor de rozijntjes onder dr kralenboog gezet en kreeg m niet er tussenuit. Dat was voor t eerst dat zij me riep als "mama". Daarvoor werd ik met kommer en kwel op een bepaald toontje opgetrommeld, mijn man heeft ook zo'n toontje die klinkt net anders en owee als de verkeerde komt. Maar als ze komt slijmen of wat nodig heeft kan ze prima "papa" zeggen, bij mama probeert ze dat dan weer niet . Daarentegen roep "opa" en ze sprint naar de deur en staat beteuterd te kijken dat opa er niet is, sta voor de deur van opa en ze roept "opa" vandaag was t halverwege t pad (tis een klein stukje lopen) en ze zat ook al "oooooooopa!!!". Oma kan ze ook maar die heet ook gewoon opa.

Sinds kort, denk de afgelopen twee maanden, is t arsenaal ineens uitgebreid. Was ook een periode met weinig ziekte of vervelende tanden.

Zolang t een consequente aanduiding is bij iets, tel ik t als een woord of t nou t goede labeltje is of haar labeltje. Alleen krijgt ze van mij t woord terug en niet haar aanduiding. Mehmeh gebruikt ze bijv alleen voor een schaap, en "aaaaaaaaaaaauw" voor een wolf (maar een paar soorten honden rekent ze ook als wolf zoals herders of husky's) dus die tellen ook als woordjes.

Dus t gaat ineens met vlagen hard en dan komt er weer een griepje, verkoudheid of kies voorbij en dan staat t ineens weer hardstikke stil.

Ik maak me geen zorgen, ze snapt genoeg ookal zegt ze lang niet alles. Ze doet iets niet eerder als dat zij t nut er van inziet of dat ze er zin in heeft. Dat ging met draaien, kruipen, staan, zitten en lopen ook zo met praten is t echt niet anders. Kan van alles doen en op mn kop gaan staan, maar ze vertikt t dan gewoon. Dus ik laat t maar gaan, zing/dans/speel en lees met dr, ik leg er verder niet te veel druk op want dat werkt averechts hier en veel meer kan ik spelenderwijs niet doen dan inspelen op elke leerbui die ze heeft. Er zit vooruitgang in, al is t met vlagen en dan weer windstil, maar voor je t weet kwebbelen ze de oren van je kop.

Dit is er zo eentje van stille waters diepe gronden, die zit net zo lang te broeden totdat ze t goed kan en vervolgens valt je mond open en hoor je ineens "koelkast".

Nu is ze voor de zoveelste keer weer ziek, geen idee wat t nu weer is maar ze heeft verhoging/koorts dus nu staat t weer ff stil.

 

Mijn oudste was 19 maanden toen er voor het eerst papa uit kwam, maandje later mama en natuurlijk die want daar was ze een ster in... Alles non verbaal doen. En toen kwam de omslag en begon ze super veel te kletsen. Dus met een jaar of 2 was dit al helemaal bijgetrokken.
Ik zou me er zelf dus geen zorgen over maken, met name als ze wel snapt wat jullie zeggen. Mocht je je toch zorgen maken dan kan je altijd een keer advies vragen. Als ik ook om me heen kijk dan zijn er veel kindjes die met 20 maanden echt nog niet zoveel zeggen.

 

Nog geen zorgen maken hoor!
De één praat nou eenmaal wat eerder en beter dan de ander.
Mijn dochter kletste met 2 jaar de oren van mn hoofd, mijn zoon zei met 2 jaar alleen papa en mama, verder niks. Een week na zn 2e verjaardag is hij opeens meer gaan praten en kletst nu ook de oren van mn hoofd

 

Onze zoon hoefde niet te praten want hij kon toch wel verstaanbaar maken met huh, toontjes etc wie en wat hij bedoelde. Vanaf 2 jaar zijn we net gaan doen of we hem niet begrepen, nou binnen 2 mnd hele volzinnen, die doerak!

 

Onze dochter is nu bijna twee en kletst heel veel, ze kent ook ineens een heleboel woordjes. Maar dat is echt pas van de laatste twee maanden. Daarvoor kwam er amper iets zinnigs uit en maakte ik me ook bijna een beetje zorgen. Was dus achteraf niet nodig. We hebben ook geen dingen veranderd (peuterspeelzaal ofzo), het kwam gewoon vanzelf. Dus het kan nog prima in orde komen hoor

 

Mijn zoon is ook een late prater. In eerste instantie dacht ik daar nog niks van, maar langzamerhand denk ik toch dat hij wat hulp nodig heeft. Hij is nu bijna 2,5 jr en zegt sinds een maand papa en mama, daarvoor zei hij geen woord. Hij begrijpt ons wel goed en hij is non-verbaal zeer sterk, maar het lukt hem gewoon niet om zelf woorden te zeggen. Hij probeert dat dus wel en dan beweegt zijn hele lijf mee, maar er komen voornamelijk losse klanken uit.
Hij heeft een vve-indicatie en gaat 2 dagdelen naar de psz sinds hij 2 is en sinds vorige maand gaat hij 4 dagdelen. Ondanks zijn verwoede pogingen is de vooruitgang nihil en groeit de frustratie. Dus vorige week zijn wij gestart met logopedie om te kijken waar het door komt.

Ik denk persoonlijk dat je gewoon goed naar je eigen kind moet kijken. Jij krijgt gekke opmerkingen dat ze laat praat en ik krijg regelmatig te horen ‘ach, dat komt wel’ terwijl ik mijn zoon echt een stuk beter ken en weet hoe hard hij zijn best doet en hoe graag hij wil praten. Met 20 mnd zou ik me nog niet zo’n zorgen maken, maar het kan natuurlijk helemaal geen kwaad om alert te zijn en te kijken naar welke ontwikkeling ze wel/niet doormaakt en of het bv gemakzucht lijkt of onkunde (kon even geen woord verzinnen). Maar sowieso niks aantrekken van rare opmerkingen van anderen

 

Mijn dochter is 17 maanden en zegt alleen nog maar mama. En dan ook echt alleen als zij wil of iets nodig heeft.(bijv uit haar ledikantje getild worden of bij ellende).

Ondanks dat ze ook nog niet heel veel begrijpt maak ik me iets minder zorgen. Er zit namelijk wel wat vordering in haar taalbegrip. Haar kinderarts zegt altijd dat zolang ze maar vooruit gaat we ons geen zorgen hoeven te maken. Ze begrijpt het als we hapjes kusjes en iets van haar willen wat ze in haar hand heeft. Ook doet ze alle gebaren na en probeert ze sinds kort dierengeluiden na te doen. Als jouw kindje al heel veel begrijpt zou ik me echt geen zorgen maken. Ken genoeg kinderen die pas na 3 jaar begonnen te praten.

 

Mijn zoon is ruim 18 maanden en praat ook amper. Wel veel gebrabbel, maar qua woorden is het alleen papa, mama, die, ja en op. Mijn dochter kon dit al voor haar eerste verjaardag zeggen. Soms zit het me ook niet lekker, maar dan zie ik een tevreden, blij mannetje die alles op zn eigen tempo doet en dan vind ik het wel prima

 

Hier precies hetzelfde. Oudste kind spram ook al meer dan 10 woorden voor de eerste verjaardag. Ik werd er wel erg onzeker van maar dat is meer omdat het icm andere dingetjes was. Mijn dochter wijst bijv ook niks aan als ze iets wil. Maar kijkt me dan wel weer aan en dat is weer goed. Sinds ze wat meer begrijpt let ik meer op wat goed gaat. En wat je zegt ieder zijm eigen tempo en ook hier een supervrolijke meid dus komt vast helemaal goed.

 

Mijn zoontje wordt volgende maand 2 en praat voornamelijk met zelfverzonnen woordjes en veel ‘die’ en ‘deze’. Het eerste woordje kwam ruim na zijn eerste verjaardag en ik maakte me daar ook zorgen om. Hij gaat wel vooruit dus ik ga er tegenwoordig van uit dat hij het vanzelf wel zal kunnen.
Lastig is het wel, ik ging ongemerkt zitten vergelijken en maakte me dan nog drukker