Ik kan hier een heel lang verhaal kwijt.. Kortom ben gezegend (NOT) met een schoonfamillie die totaal geen intresse in mijn Mooiste wondertje tonen.. Bijv ze word 1 jaar en hebben haar alleen 1 x gezien bij het kraambezoek en wel rennen voor hun andere kleinkids. denk dat jullie dan wel genoeg weten (ik ben er overigens klaar mee want ik vind dat mijn kind het beste verdient!!) maar heb een partner die in zijn vorig leven een zetpil is geweest ofzo (ivm kontekruipen en het wel in ziet maar bang is zijn mamsie teleur te stellen ) Maar de vraag luidt : Hoe gaan jullie om met mensen die echt gewoon helemaal niks van intresse in jullie/jou Kind/kinderen tonen ? en hoe ging jullie partner ermee om mocht het de famillie van jullie partner zijn? Groetjes
Hier ook weinig contact. Verjaardag kind en kerst/sinterklaas, dat was het. Ooit stond 1 van hen onverwachts voor de deur en niemand thuis dus man zegt bel gewoon vantevoren, vinden wij fijner en wij zijn toch geregeld niet thuis. Nou dat was belachelijk, het was onverwachts of helemaal niet
Dat is moeilijk. Wat erg voor jullie en voor jullie kindje. Tja, niet echt hetzelfde hier want schoonouders brengen onze kinderen dagelijks naar school maar heb hier een oom die ook peetvader is van mijn jongste en die ook geen interesse toont. Hij belt zelden, woont ver maar doet ook nooit de moeite om langs te komen. Als hij hier dan een paar dagen in de buurt is komt hij hoogstens een uurtje langs. Totaal geen interesse. De kinderen zien hem hoogstens 1x per jaar en soms zelfs 1x om de 2 jaar. Maar dan klagen dat als hij de kinderen ziet, ze verlegen zijn en zich achter mijn rokken schuil houden... Ik zou in jouw geval eerst proberen een gesprek aan te gaan met je schoonouders. Misschien willen ze niet storen of wachten ze net tot jij hen vraagt? Kan je misschien beginnen om 1x per maand bij hen langs te gaan? Om het ijs te breken? Als het daarna niet van hun kant komt heb je tenminste alles geprobeerd.
Misschien is het bij ons iets anders, want mijn schoonfamilie woont in het buitenland. Zoontje is nu 3,5 jaar en mijn vrouw heeft kanker gehad, maar ze zijn nog nooit hier naartoe gekomen. Wij gingen eerst iedere 9 maanden ongeveer die kant op, maar na 3x met zoontje ben ik daarmee gestopt. Ik zei dat ze eerst eens hierheen mochten komen. Ze hebben meer dan genoeg geld, maar vertikken het. Dan is het jammer, maar dan zien ze hun neefje dus niet. Mijn vrouw gaat ze nog wel bezoeken, maar ik heb gezegd dat zoontje en ik niet meer mee gaan. De desinteresse is 1 punt waarom we niet meer gaan. Daarnaast is een jetlag met een kind gewoon niet leuk (6 of 7 uur tijdsverschil) en wordt mijn zoontje daar altijd ziek (twee keer opgenomen in het ziekenhuis daar). Voor mij genoeg reden samen om niet meer daarheen te gaan.
Wonen ze ver weg? Gaan jullie wel bij hun langs? Wat is de reden dat ze geen interesse tonen in jullie kind? Is er iets voorgevallen? Ruzie, teleurstelling? Geen tips verder behalve dan je energie besteden aan de mensen die jullie wel als belangrijk zien. Voor je man ligt het anders omdat het zijn ouders/familie betreft. Hij is loyaal dus de kans dat hij er veel meer moeite mee heeft dan jij moet je wel begrijpen en rekening mee houden.
Nou laten we zeggen dat de ma van mijn vriend de fam bij elkaar houd.. in dit geval gaat het om de opa en zijn vriendin van mijn vriend (de vader en stiefmoeder van mijn schoonma) (hij heeft er zelf ook niks mee) komt ook door desintresse die bij hem ook is geweest altijd.. dus hij weet wat onze meid moet ondergaan in de toekomst en erachter moet komen dat ze niet evenveel voorsteld als de andere kleinkids voor hun.. we hebben wel altijd contact met hun gehad maar sinds ik zwanger raakte reageerde ze nooit ergens op en begon het verschil gemaak door hun tussen ons en de kids die de opa met zijn huidige vrouw heeft.. wij zijn duidelijk maar de buitenbeentjes en het verplichte nummertje .. dus zo is het al die tijd gegaan.. ze zijn er al eens op aangesproken geworden maar het komt gewoon niet van harte van hun kant dus ja ik ben er wel klaar mee , en me vriend wilt de schijn op houden om zijn moeder tevreden te houden want die dringt er ook altijd op aan dat wij langs hun de verjaardagen moeten etc terwijl ze geen intresse in ons tonen (vandaar dat ik kontekruipen typ in mijn verhaal) het is heel ingewikkeld allemaal ..
Toont de volledige schoonfamilie geen interesse of toont bv. de moeder van je vriend wel interesse in jullie kind? Dat zou ik een stuk belangrijker vinden namelijk. Verder begrijp ik je vriend wel. Voor hem is de situatie toch anders dan voor jou, het blijft toch zijn familie. En misschien is het een idee als hij voortaan alleen naar zijn opa gaat? Dan doet hij wat hij wil en jij hebt de irritatie niet of in ieder geval minder.
Nee zijn hele fam toont 0,0,0 intresse en zijn ma is ook al vaker maanden weg gebleven en ook met domme redenen zijn te druk met hun eigen luxe leventje .. zijn ma heeft als enige intresse maar dat is ook amper eigenlijk.
geen ervaring gelukkig maar het zou mij wel enorm steken dat ze het bij een ander kleinkind dan wel de moeite waard vinden en dit zou ik ook wel duidelijk maken ik zou geen appjes. belletjes, of foto's sturen ( als je dit al deed) en het contact niet meer van jou kant laten komen
Gelukkig hebben we fijne (schoon)ouders, de rest van de familie is totaal niet geïnteresseerd. We zijn zelf naar de andere kant van het land gereden met ons kleintje waar de familie bij mijn moeder kwamen. Er kon net een blik in maxi cosi af, wat was ik teleurgesteld! Ze wisten dat hij te vroeg geboren was en ook nog een verborgen reflux had. Nu zie ik ze 1 keer in het jaar bij mijn moeders verjaardag en ook dan geen interesse. Gelukkig trekt ons mannetje daar niks van aan. Verder geen contact.
Hier ken ik het bij de familie niet, zelf wel vroeger als kind meegemaakt en verplicht om op familiebezoek te gaan terwijl ik niet gewenst was. voor mezelf daarom het besluit genomen om dit mijn kinderen niet aan te laten doen. Dat betekent dat wanneer iemand in de familie geen enkel interesse in mijn kinderen zou hebben ik daar niet meer zou komen en er niet meer mee om wil gaan. Zij passen niet in mijn leven en ik zou er zowel mentaal als fysiek afstand van nemen. Klinkt misschien hard maar ik wil niet dat mijn kinderen zich net zo ongewenst en niet belangrijk voelen als ik mij vroeger gevoeld heb en het is dan aan mij als ouder om mijn kinderen daartegen te beschermen door ze alleen te omringen met mensen die ze graag willen zien.
Hier hetzelfde. Gelukkig ziet mijn man het wel in en zegt hij er ook wel wat van, maar helpt het alleen niks. Mijn schoonouders zien we daarom ook alleen nog 1 of 2 keer per jaar op verjaardagen, maar om heel eerlijk te zijn alleen nog voor mijn mans opa. Voor hem houden we het contact, omdat we weten dat hij er erg gelukkig van wordt. Mijn schoonouders hoeven niet meer bij ons te komen (maar daar speelt wel meer dan alleen desinteresse).
Respect dat je in het belang van je kindje hebt gedacht en voor rust en oprechte liefde hebt gekozen.. ik wou dat ik me kleine er ook tegen kon beschermen maar helaas denkt haar vader daar anders over en verkiest die het gevoel van zijn moeder boven die van ons kind hem zelf en van mij.
Mijn man en ik liggen hierin op dezelfde lijn gelukkig en eerlijk gezegd ook heel belangrijk omdat dit het makkelijker maakt om bewust voor afstand te kiezen en dit ook uit te voeren. Onze families zijn erg blij met onze kinderen en zien ze maar al te graag. Het gevoel niet gewenst te zijn is verschrikkelijk en dat heeft ervoor gezorgd dat ik besloten heb om bepaalde personen niet in mijn leven en dat van mijn kinderen toe te staan. Heel veel sterkte! Het is verschrikkelijk te moeten zien/voelen dat iemand in de familie je kind bewust negeert en je partner je kind hierin niet steunt. Als ik je laatste zin goed interpreteer dan zegt zijn gevoel ook dat dit niet klopt?
Ja dat heb je goed gelezen hij reageert altijd anders als ik dit onderwerp aankaart en mijn mening erover gaf werd ik voor vanalles en nog wat uitgemaakt heel onvolwassen en een tijd erna gaf die inderdaad ook toe maar kwam het erop neer dat die er niks van gaat zeggen en ik mag dat al helemaal niet doen.. en erna zei die hij deed dit voor zijn moeder en erna is het weer nee is niet waar.. geen peil op te trekken dus .
Ik denk dat je man nog heel veel zelf moet verwerken en inzien. Ik zou zorgen dat het niet tussen jullie in komt te staan. Hij moet doen wat hij goed acht en jij moet doen wat jij goed acht. En ondertussen het belang van je kind vooropstellen. Wil je man dat ze toch contact heeft met haar grootouders? Dan dat niet blokkeren. Maar zelf ook niet je lopen opvreten over hun gedrag. Desnoods zelf niet meegaan naar die bezoekjes. Als jullie kind straks groter is en meer meekrijgt, zal je man hopelijk inzien dat wat ze doen niet normaal is. Want ik zou never nooit niet mijn kind slachtoffer laten zijn van zo'n situatie. Dat betekent, koudweg, dat ik elke persoon die geen interesse toont in onze kinderen, of op een andere manier schadelijk gedrag vertoont, uit ons leven ban. En gelukkig denkt mijn man daar precies zo over.