Ik doe met je mee! Mijn middelste wordt er zelf niet warm of koud van. Er zijn dagen dat hij op school in zijn broek heeft geplast en daar verder niets over zegt. Pas als ik ernaar vraag omdat ik het ruik geeft hij het toe. Zelf heeft hij er geen last van, maar ik word er doodmoe van. Ga gewoon naar de wc! De wereld stort niet in als je even je YouTube filmpje stil zet!
Volgens mij heb je genoeg gegadigden inmiddels om de parkeerplaats af te huren, een tribune neer te zetten en met dikke winst kaarten te verkopen aan ZP'ers. Als je wil kom ik wel popcorn en Diet Coke verkopen...
Bedankt voor je uitleg. Nare situatie! Met twee op drie had dit niet hoeven gebeuren. Maar goed, ik ben er niet bij geweest en ken de cliënten niet dus inschatten is dan lastig.
Dit interpreteer je inderdaad verkeerd. Wij gingen destijds ook pas voor de tweede toen we verhuisd waren, ik had geen zin om zwanger te zijn tijdens de verhuizing, ik wilde kunnen sjouwen, verven etc en niet continue op hoeven letten. Zo zullen er ook genoeg dames zijn die pas beginnen wanneer ze bijvoorbeeld een vast contract hebben of wanneer ze 10 kilo lichter zijn, ik denk echt dat je er te zwaar aan tilt.
Ons eerste houten Leenbakker bed doet nu dienst als logeerbed en zelfs het matras slaapt nog heerlijk! Na 18 jaar hoor je mij daar niet over klagen
En nog een kleine aanvulling hierop van mij. Als iemand een topic opent met bijvoorbeeld "Wij gaan ervoor vanaf januari 2019" dan is diegene waarschijnlijk hartstikke blij dat ze vanaf dat moment ook haar wens voor een kind tot vervulling hoopt te laten komen. Waarschijnlijk nog niet gehinderd door enige bagage dat het misschien wel helemaal niet zo makkelijk en snel, of misschien zelfs wel helemaal nooit niet gaat lukken. Gun die vrouwen nog even een zorgeloze tijd waarin zij kunnen dromen over hun kind. Want een deel van hen gaat ooit de harde realiteit tegenkomen. En dat is al erg genoeg. Dat weten wij inmiddels al wel.
Dat ik het super irritant vind dat het ineens een trend is op zp om een reactie met de woorden "oef" of "oei" te beginnen. Bijv. "Oei.. harde uitspraak, weet je wel wat je zegt?!" Of "Oef..kan me voorstellen dat dat heftig moet zijn" Oid Ik wil graag zeggen dat ik het een hele stomme woorden vind en dat die woorden geen toegevoegde waarde hebben. Maar ik doe het steeds niet, want ik denk dat ik vast de enige ben met deze gekke gedachte
Hier dus nog een schuldige. En dit is dus precies de reden dat ik bijna nooit iets post. Mensen vinden overal iets van. En om het dan "super irritant" te noemen.
Oh maar daar moet je gewoon lekker schijt aan hebben! Mensen vinden overal wat van, dús moet je gewoon lekker posten war je wil
Dit is misschien een pijnlijke. Maar dat je als zwangere nooit mag klagen over hoe zwaar t kan zijn om zwanger te zijn. Hoeveel pijn je kunt hebben erdoor of hoe beroerd je je voelt, want er zijn mensen die niet of heel moeilijk zwanger raken dus je moet maar gewoon dankbaar zijn. Dat je niet mag klagen over je kind of hoe zwaar het ouderschap kan zijn, want er zijn mensen die geen kinderen kunnen krijgen en die graag hadden willen ruilen en je wederom maar gewoon dankbaar moet zijn dat je kinderen hebt. Dat het af en toe zwaar is en dat we af en toe klagen betekent niet dat wij niet dankbaar zijn dat wij dit wonder van ouderschap mogen meemaken, of dat t voor iedereen allemaal maar vanzelfsprekend is. Ja het is erg als je een (nog) onvervulde kinderwens hebt en het allemaal niet zo gaat als je had gehoopt, als iedereen hoopt natuurlijk. Maar dat betekent niet dat ouders nooit meer een keer mogen klagen en dat betekent ook zeker niet dat “wij” het niet ook op momenten zwaar hebben. Te pas en te onpas word die kaart getrokken (niet perse hier op zp trouwens!) Maar dat zeg ik dus nooit hardop, en zal ik ook nooit reageren onder zo’n post (hier op of fb bijv waar ik zulke dingen vaker tegenkom dan hier). omdat ik snap dat er een groot verdriet meespeelt aan hun kant en ik vind dat die ruimte er ook moet kunnen zijn. En ik wil ze niet nog eens een trap na geven en ze kwetsen met zo’n uitspraak. Maar t moet me toch van t hart, en daar is dit topic uitermate geschikt voor natuurlijk.
Ik snap dat het hartstikke eenzaam is als de vrouw waar je meer dan 45 jaar mee getrouwd bent naar een verzorgingshuis gaat en jij nu alleen op de bank zit, maar misschien had je dan mee moeten werken de afgelopen 2 jaar toen al je kinderen en schoonkinderen, broer en zussen hun verrekte best deden om een goede gezamenlijke oplossing te vinden. En niet overal tegen moeten ageren zodat we nu gedwongen waren om op heel korte termijn deze keuze te maken om te voorkomen dat Veilig Thuis zou ingrijpen! De keuze waar jij over begonnen bent omdat het jou de beste oplossing leek! Dus zeik niet zo!