Toch wil ik ts bedanken... dankzij mama's zoals jij zullen we nog veel seizoenen vd luizenmoeder te zien krijgen. Ik hoop dat de scriptschrijvers meelezen hier
Misschien is het een topic van de scriptschrijvers en willen ze zien hoe echte moeders reageren voor ze het uitvergroten
Op zich is dit wel een perfecte inspiratie broedplaats voor ze dit forum, we zouden ze echt moeten tippen!
Op het schoolplein roepen naar een andere moeder dat haar kind een rotjong is, is echt heel laag. Ik snap het probleem niet zo? Mijn zoon komt regelmatig thuis dat hij is aangereden met een fiets, een duw heeft gehad of weet ik het wat. Zo gaat dat nou eenmaal. Zolang jouw zoon niet bewust wordt gepest of geschopt en geslagen zou ik mij niet zo druk maken. Zitten dingen je toch niet lekker ga dan een gesprek aan met de juf, zij is er op dat moment bij en hoort ongewenst gedrag te corrigeren.
Jemig zeg. Wat 'fijn' dat het jochie schuld bekent heeft. Natuurlijk heeft ie gelogen toen hij zag dat hij je zoon echt pijn gedaan had. Lijkt mij een heel normale reactie voor kinderen om dan te liegen. Natuurlijk is het ook heel vervelend voor je zoontje dat zijn voet nu gekneusd is, dat ontkent niemand hier. Ik heb ook het idee dat het dadertje sowieso al niks goed kan doen bij jou. Je hebt het enorm onhandig aangepakt, al snap ik dat je wil weten wat er gebeurd is. Je hebt sorry gezegd maar het kwaad is al geschied. Wie weet hoort het kind het wel vaker van andere mensen, straks gaat ie het geloven en er ook echt naar handelen. Iedereen vind mij toch al een rotkind dus wat maakt het nog uit? Heb je het artikel wil eens gelezen van een meisje uit Amerika die dacht dat ze idiot heette omdat ze constant zo genoemd werd? Zo beschadig je kinderen.
Oh ja, waar ik ook nog geen antwoord op gelezen heb, wat vind je zoontje er zelf van? Hoe denkt hij nu over zijn vriendje?
Ik denk dat ze de meeste scripts dan zullen maken nav de reacties dienhier gegeven zijn door en aantal moeders die denken het altijd zelf het beste te weten en nooooit fouten maken in het leven.
Hier ben ik het mee eens.....maar de "smoes" jongens zijn fysieker moet niet een vrijbrief worden...... Bij mijn kinderen op school zijn er ook een paar; laatst heeft een jongen (na schooltijd) mijn dochters hoofd (6 jaar) 5 keer tegen de grond geduwd. Ze kwam ontroostbaar thuis ik ben gelijk naar het schoolplein gegaan om verhaal te halen en heb gezegd dat hij met zijn handen van mijn dochter af moet blijven. Mijn man heeft 's avonds zijn ouders geappt. Ik heb het met de ouders te doen; het lijkt me heel lastig als je kind altijd grenzen opzoekt en weinig inlevingsvermogen heeft.
Het is toch ook geen vrijbrief? Aanspreken lijkt me logisch, maar dan op een fatsoenlijke manier. Kinderen moeten nog klaargestoomd worden voor de grote wereld, daar gaat wel eens wat mis. Jouw dochter is vast ook geen perfecte meid die nooit iets verkeerds doet. En je laatste zin vind ik ontzettend laag. Grenzen opzoeken hoort er bij en weinig inlevingsvermogen? Ook daar word je niet mee geboren.
Ik zou het denk ik eerst met de ouders bespreken (of de leerkracht als het op school gebeurt) zodat die het met het jongetje kunnen bespreken en dat er een oplossing met de kinderen zelf gezocht kan worden. Ik zou zeker niet per direct naar het schoolplein gaan om de jongen terecht te wijzen. Hier leren ze allemaal nioets van en jouw dochter leert niet voor zichzelf op te komen. En ik vind het nogal een boude bewering op basis hiervan te zeggen dat het kind 'altijd zijn grenzen opzoekt' en 'weinig inlevingsvermogen' heeft. Ik vind op basis van jouw bewering dat het jou ofwel aan inlevingsvermogen ofwel aan relativering ontbreekt.
ik denk dat jij mijn bericht verkeerd interpreteert. Niet dat kind, maar kinderen in het algemeen. Dus kinderen die grenzen opzoeken, fysiek zijn, weinig inlevingsvermogen....het lijkt me heel moeilijk om de ouder te zijn.