Dat mijn ouders onoverwinnelijk waren en alles wisten en konden. Blijkt dat zij ook maar wat deden Eigenlijk hetzelfde met dokters enzo..tuurlijk hebben zij veel geleerd en is er wetenschappelijk bewijs, maar ergens is het ook 'maar' hun werk en doen ze ook gewoon wat ze denken dat goed is... ik vind dat wel eens eng
Kan echt lachen om sommige Ik geloofde altijd als het bliksemde dat de engeltjes foto’s maakte dus ging altijd lachen enz En vroeger hadden we een konijn, en toen ging mn ma uienhachee maken met gehakt balletjes heeft mn zus me wijsgemaakt dat het de keutels waren van het konijn, mooi niet dat ik het nog eten wou toen moest ik het alsnog eten begon ik te huilen enz omdat ik geen keuteltjes wou op eten
Mijn oom vertelde altijd dat hij een broer had die op de maan woonde en als je goed keek s avonds, dat je hem kon zien lopen.. Mijn vader het stoplicht op groen kon laten springen door aan zijn handrem te trekken. Mijn moeder kon toveren ( en goed ook!!) Mijn zus maakte mij altijd van alles wijs: Vroeger had ik heel erg last van amandelstenen . Ze zei dat dit "kotsballetjes" waren en dat ze open spatten in je maag en zo braaksel maken..( echt heel ranzig) Bij de Chinees ( afhaal) was zo een luik naar de keuken toe. Mijn zus zei dat t luik zo klein was en laag zat omdat die mensen geen hoofd hadden, maar dat mochten wij niet zien.. ik was echt bang En dat je slagroom kon maken door t schuim uit t bad in je mond te doen en dan heel hard door de spleetjes van je tanden de drukken.. En " melk is goed voor elk, behalve voor Jan want die plast er van." Dacht ik: Wie noemt zn kind nou Elk?!
Ja ik ook. Moest er via Facebook achter komen ewn jaar geleden ofzo dat het niet zo was ben mij rot geschrokken.
Dat die boerenlucht gezond is. Zat als kind dan maar altijd te snuiven als we langs een boerderij met strontlucht kwamen. Ergste van alles is dat ik een jaar of 2 geleden hier op dit forum er achter kwam dat dat meerdere kinderen werd wijsgemaakt. Tot ik dat hier heb gelezen heb ik dat dus altijd geloofd.
Ik kan even nergens mbt op mezelf bedenken, maar mijn vriend heeft zijn zusje laten geloven dat vissticks van vierkanten visjes gemaakt werden... pas toen ze een jaar of 15 was wist ze beter.
Mijn vader zei altijd dat hij me zelf in elkaar gezet had. Net als pinokkio..vond het vreemd verhaal en vroeg me altijd af hoe dat dan kon. Maar wel geacepteerd een hele poos
Dat ik door t gat zou spoelen als mn oma de stop uit het bad trok. Wist niet hoe snel ik er dan uit moest komen
Dat bruine koeien chocolademelk geven . Dat hadden mijn ouders me wijsgemaakt. Heb ik echt heel lang geloofd...
Dat als je de hik hebt je iets stiekem hebt gegeten. En ja ik had dan ook altijd wel iets op te biechten. Zeg ik ook soms tegen m'n zoontje maar hij is zo te zien dus een braaf manneke wat niks stiekems uit de snoepkast pakt.
Ik vond mijn ouders helemaal niet aardig als ze weer eens zeiden dat ik echt niet huilend naar ze toe hoefde te lopen als ik mijn been geboend had. Ik vond dat zoooooo gemeen . Ik had dan toch pijn en dan wilde ze me niet eens troosten.... Mijn zus heeft het uitgelegd toen ik 14 was. Tot die tijd dat altijd stom gevonden.
Mijn moeder vertelde vroeger 1x dat ik Spanje was "geweest" op vakantie, maar dat ik er op de heenreis nog niet was, maar op de terugreis "in moeders schoot" zat. Trots vertelde ik op de kleuterschool dat ik dus in Spanje was geboren, want op de terugreis mocht ik bij me moeder op schoot zitten En niemand die mij jarenlang van dat idee kon weerhouden
Ik heb om sommige van jullie echt hardop moeten lachen en ik zit in de trein, dus dat maakt het helemaal leuk. Ik geloofde vroeger dat dennenappels spinnen waren waar je echt niet op mocht gaan staan. Als er dan weer eens een bosuitje was met school was ik helemaal over mijn toeren Het duurde even voor een zetpil werkt want hij moet helemaal van je billen naar de plek waar je pijn hebt. Dit heb ik serieus geloofd tot m'n 17e of zo... Manmanman
Ik heb de heel topic doorgelezen voor inspiratie maar ik kan op Sinterklaas na niet veel bedenken. Ik weet nog wel dat ik een tijdje geloofd heb dat je ‘s nachts opgehaald kon worden door een engel die heel eng was. Dat hadden kinderen op school verteld. En ik geloofde dat David de kabouter echt bestond. Maar verder was ik als kind al een bijzonder kritisch, wijsneuzerig geval.