Ooh, en nog één , super gênant Zat al op middelbaar, had met een klasgenoot over afvallen en ze vertelde dat zij maar geen gewicht kon verliezen en dat ze nooit echt slank zou zijn door haar bouw, zei ik heel serieus "Maar kijk naar Monica van Friends, zij was ook veel groter dan jij en hoe dun ze nu is." Die arme meid keek me heel verbaasd aan en vroeg "Je weet toch wel dat ze niet echt zo dik is geweest?"
Mijn zus en ik schelen bijna een jaar. Toch stelde ik me vroeger voor dat we gezellig samen in mijn moeders buik hadden gezeten, waarbij we omstebeurt iets uit mijn moeders maag aten. Wanneer ik aan een maag dacht, zag ik altijd een ouderwets roze portemonneetje voor me, dat je open en dicht kan klikken. Ook had ik het idee dat je stembanden waren als cassettebandjes die alles opnamen wat je zei en dat mensen dat alles konden terugluisteren na je dood. Ik dacht ook dat wat je voor de spiegel deed ook opgeslagen/gezien werd. Lekker paranoia
Oh en vroeger dacht ik ook dat alle mannen een tweeling waren. Ik heb toevallig veel tweelingen in mijn familie en ook mijn vader was van een tweeling. Mijn neven leken toevallig veel op elkaar dus ook altijd gedacht dat zij een tweeling waren. Net als de rest van de mannen op aarde dus
Ok ik zal wel dom zijn maar ik snap niet wat er nou gebeurd en wat 'de grap' is? Wordt het jongetje alleen in de maling genomen en acteert de rest?
Ja. Ze doen een doek over hem heen om hem "onzichtbaar" te toveren. Iedereen speelt mee en ze doen allemaal alsof ze hem niet meer kunnen zien.
Mijn vader heeft ooit gewerkt bij een bedrijf dat ICI heette. Mijn broer was ontzettend verbaasd dat het bedrijf zoveel vestigingen in Frankrijk had. En mijn man is opgegroeid in de buurt van Made en vond het prachtig dat er ook een Made in China en in Taiwan was!
Ik geloofde dat mijn opa en oma een geldboom hadden. Altijd als ik kwam hadden ze een boom waar zakjes met wat muntjes in hingen (toevallig altijd genoeg voor ieder kleinkind ). Die zakjes namen ze ook mee als ze bij ons kwamen.
Dat het tasje waar mijn vader alle papieren van de auto en paspoorten ed, een flikkertasje heette. Ik vond het een wat vreemde naam want er zaten geen lampjes op. Dat de buurman Pieletje heette. Ik heb het gelukkig nooit tegen hem gezegd.
Ik ook!! Altijd als we daar langs reden, zei mijn vader: kijk daar is de wolkenmaker! Dus ja, dat geloofde ik natuurlijk haha
Oh ja en ik begreep op een bepaald moment wel dat Sint en Piet niet echt waren. Ik dacht dat mijn ouders verkleed waren als Sint en Piet en zelf op het dak klommen om cadeautjes in de schoorsteen te gooien...
Haha ja uiteraard! Als je ouders het zeggen, dan is het ook zo Mijn dochtertje denkt het nu trouwens ook.
Oh nee bij mijn vader was het dus "een fabeltje", maar snap dat als het echt gebeurt je daar nog scherper op bent!
Dat de maan ons volgde als we in het donker aan het rijden waren. Dat je voor zwemdiploma B 7 meter diep moest zwemmen. Ipv 7 meter ver. Ik weigerde dan ook om dit te proberen. Tot ik op een goede dag zag dat het zwembad 2 meter diep was. Toen heb ik nog heel sullig gevraagd hoe dat dan moest met diploma zwemmen
Ja dit had ik ook als ik 'hielp' in de winkel van mijn vader. Dan dacht ik ze hebben vast niet door dat ik een kind ben.
Ik ben dan ook niet voor niets uiteindelijk uit huis gehaald door de kinderbescherming. Ik was volgens mij twee jaar uit huis toen ik hoorde dat je helemaal geen hersenvliesontsteking daar van kunt krijgen. Ik wist al wel dat mijn ouders een stelletje idioten waren maar ik raakte in een paniekaanval omdat het heel heftig voor mij was om te ontdekken dat hetgeen waar je meer dan tien jaar lang in je jeugd bang voor bent geweest 1 grote leugen was. En toen vroeg ik mij af of zij mij nog meer onwaarheden hadden bijgebracht. Ik voelde me echt volkomen ontwricht toen en was bang dat ik zelf ook een idioot met onwaarheden was geworden door hun opvoeding. Inmiddels weet ik wel beter, maar het was heel heftig toen