Nachten met man afwisselen is moeilijk: we hebben geen logeerkamer en vrij oud, dus gehorig huis. Ik ben weleens in de huiskamer gaan liggen maar het ligt niet echt lekker op de bank en ik hoorde alles alsnog. Hulp in de huishouding is voor ons financieel gewoon echt niet haalbaar; geen idee waar ik nog op kan besparen want zoveel uitjes en dingen doen we helaas niet.. En elke week een paar uur vrij nemen structureel; ik weet niet bij welke baas jij werkt maar die van mij accepteert dat echt niet. Het is niet dat ik niets met de tips wil doen, het kan gewoon in veel gevallen niet..Het is niet voor niks dat het af en toe allemaal zo op me af komt.
Dan heb ik nog maar 1 tip voor je en dat is accepteren dat het nu zo gaat. Dus ja, dit is het (voor) nou. En dat bedoel ik echt goed en niet lullig. Er komen vast weer betere tijden. Ik weet ook nog dat ik jaren van die nachten heb gehad, maar nu iedereen doorslaapt ben ik eigenlijk ook weer vergeten hoe het echt voelde. Net zoals bevallen qua pijn zeg maar. Maar ik heb het overleefd en dat zal jij ook doen
Als apart slapen niet lukt, kan je het omdraaien. Je man op een matras in de kamer van het kind, zodat hij er snel bij is als het wenen start. Hier ook vaak gedaan, en dan word je toch véél minder wakker dan wanneer het allemaal langer duurt én je er zelf uit moet. Verder ook, hoe rot het ook is: 's avonds mee met je kinderen in bed. Ik heb dat hier anderhalf jaar gedaan toen de jongste zo'n nachtbraker bleek.
Ik kan niet in jullie portemonnee kijken, maar 2 uur per week een schoonmaakster moet toch best te doen zijn als jij 32 uur werkt en je man fulltime? Zo duur is het nu ook niet en je krijgt er heel veel voor terug. Desnoods 1x in de twee weken. Als het huishouden ernaast te veel wordt is daarin investeren de beste oplossing..
Hier ging man ook bij de oudste op de slaapkamer liggen en nam de baby in de ochtend vroeg mee. Als verder niks kan, dan is accepteren idd de beste optie. Klinkt idd wat apart, maar dat geeft je uiteindelijk wel het meeste rust.
Ik vind een hoop dingen ook erg herkenbaar wat je zegt! Kan het niet zo zijn dat je een pnd hebt/gehad? Dat is namelijk bij mij zo.. pas na ruim 3 jaar ging ik naar een psycholoog en hij dacht aan pnd. Bij mij gaat het nu op en af qua gevoel, maar ik heb dan ook sinds een tijd, tijd voor mezelf. Zonder zou ik niet aankunnen denk ik Ik vind een dag alleen met mijn kinderen ook vaak erg moeilijk en zie er tegenop. Misschien is het handig om eens met een psycholoog te gaan praten? Dat vroeg naar bed gaan neem ik mee als tip, mijn oudste slaapt nog steeds niet door, waardoor de jongste soms ook niet. Heb je niemand in je omgeving die kan helpen met het huishouden? Anders een student om de week voor 10? Eu p uur. Wij kunnen het ook niet hoor, het is hier vaak een zooi Maar wellicht kun je ergens anders op bezuinigen?
Ik kan natuurlijk niet in je portomonnee kijken. Maar als je tweeverdiener bent, en geen huishoudelijke hulp kunt betalen, dan doe je ergens iets niet goed lijkt me? Ik ben alleenstaande moeder met een ex die precies 0 bijdraagt. En ik heb dus wel een huishoudelijke hulp. Die komt iedere week 2 uurtjes en betaal ik dan 25 euro per week voor. Dat heb ik er heel graag voor over! Want daardoor doe ik doordeweeks een paar klusjes en is het weekend gewoon vrije tijd. Wat je jongste betreft; ik weet dat het vervelend klinkt, maar een paar nachten gecontroleerd laten huilen doet wonderen. Ik was er daarna bij alle drie met 1-2 weken helemaal vanaf. Sindsdien slaapt iedereen hier door, griepjes etc uitgezonderd natuurlijk.
Ff vraagje, hoe heb je die hulp gevonden? Mijn man wil eigenlijk al een tijdje een hulp. Zeker nu ik weinig kan.
Ik lees in je vorige uitleg weinig over de rest van jullie huishouden, en weinig over je man. Hoe hebben jullie alles om de kinderen heen georganiseerd? 1,5h spoken per nacht klinkt bijv in mijn oren als een feestje, wij hadden 3 kinderen die tegelijk nooit doorsliepen. Als ik 2x 2uur wel sliep was ik al blij. Wat ons heeft geholpen is: - nachten afwisselen, zo kun je om de nacht wel doorslapen; - op andere momenten rust pakken en lichaam leren om om te gaan met minder slaap. Verder: - oppas aan huis ipv kdv, scheelt veel geren; - poetshulp zoeken, - boodschappen laten bezorgen - koken voor 2 dagen. Als je de rest goed regelt, hou je dagen over dat je al je tijd naast werk aan de kinderen kunt besteden. Dat scheelt enorm. En qua uitjes: s ochtends vertrekken naar oma, daar de jongste in bed leggen, met de oudste op pad gaan, en dan rond het avondeten terug naar oma. Zo heeft je oudste echt een dagje uit (op haar leeftijd echt leuk), en jij even geen verdeelde zorgen.
Wij gingen ook niet zelf weg, maar degene die 'n'nachtdienst' had ging bij de kinderen liggen. Dan slaapt het kind ook een stuk rustiger. Mijn zoon sliep zijn eerste nacht door toen hij 23 mnd was, en zijn zussen werden ook regelmatig wakker tijdens allerlei fases. We hebben heel wat troistend gezeten of rondgelopen op de kinderkamers. Of met het kind naar beneden als het te gehorig werd. De ander + het rest van het gezin kon dan blijven liggen. Maar hoe doen jullie dat nu dan: zijn je man en jij altijd beide wakker als de kleine wakker wordt 's nachts?