Zoals de titel al zegt: mijn volgende-week-kleuter kokhalst van bijna al het eten. Hij lust: chocoladecruesli brood zonder zaadjes met kaas, kipfilet, worst, hagelslag of vlokken (korsten ook vaak moeilijk) appel, onder enige aanmoediging gaat peer of banaan er soms in pizza, soms droge ravioli of kipburger, toevallig vandaag voor het eerst een keer een poffertje Eigenlijk heeft hij de overgang naar vast voedsel gewoon nooit goed gemaakt. We hebben altijd zelf alle hapjes gemaakt en gepureerd eten ging in eerste instantie prima, maar 'stukjes' is altijd kokhalzen geweest, behalve bij de bovenstaande dingen. We zijn alles altijd blijven aanbieden, maar hij is het nooit gaan eten. Wel ging hij gepureerd eten steeds minder goed eten en na een tijdje zijn we daar toen mee gestopt (hij had daar ook de leeftijd voor). Met als gevolg dat hij dus al zo'n twee jaar vrijwel nooit een avondmaaltijd eet. Onze middelste heeft dat ook een tijdje gehad, dus in eerste instantie maakten we ons niet zoveel zorgen. Maar nu wordt hij volgende week vier en lust hij nog steeds bijna niets...gaat dit nog goed komen? We eisen nu van hem dat hij elke avond van alles een hapje proeft, maar dat is dus elke avond kokhalzen en levert vooralsnog geen resultaat op. Heeft iemand hier ervaring mee? Zouden we professionele hulp moeten gaan zoeken? Of kan dit nog goed gaan komen? Als baby heeft hij kma gehad (we geven nog steeds vrijwel geen melkproducten), chronische oorontstekingen...hij is dus best veel ziek geweest. Hij is nu behoorlijk tenger, dus ik vind het lastig om te zien hoe hij eerder steeds minder dan steeds meer gaat eten.
Onze dochter heeft vanaf de geboorte heel veel gekokhalsd. Tijdens het borstvoeden, bij flesvoeding, bij de overgang naar vast voedsel. Het was echt best heftig. We hebben toen een prelogopediste thuis gehad en zij heeft onze dochter geobserveerd. De conclusie was dat ze een sterk aanwezig kokhalsreflex had en dat ze er overheen moest groeien. Dit is uiteindelijk ook gebeurd. Alleen bij dingen die ze echt niet lekker vindt kokhalst ze nog snel. Jouw zoon is al wat ouder. In dit geval zou ik dus zeker hulp in schakelen om te onderzoeken of er wat aan te doen is. Succes in ieder geval. Het is ontzettend naar om je kind bij alles te zien kokhalzen.
Ik zou zéker professionele hulp inschakelen. Op deze manier, door een verplichting in combinatie met een lichamelijke reactie, kweek je een zeer ongezonde relatie met voeding bij je kind.
Dank, dames! Hebben jullie eventueel ook ervaring wat een logopediste hier mee/aan zou kunnen doen? Ik heb er namelijk niet zo'n beeld bij... Alles waar hij geen zin in heeft, doet hij pertinent niet. Dus oefeningen, afspraken maken...ik vrees dat hij het allemaal gewoon niet gaat doen. En het is inderdaad sneu voor hem, maar het is óók bloedirritant als bij elke nieuw-uitgeprobeerde-en-superkindvriendelijke maaltijd je kind al meteen roept: "Bah, dát eet ik niet!". Dus ik heb inmiddels ook wel een beetje medelijden met mezelf!
Mijn dochter was precies zo, alleen het kokhalzen was minder heftig dan jij beschrijft . Maar ze maakt van vrijwel elke warme maaltijd een drama, al is het het laatste jaar of zo wel iets minder heftig. Ze is 5,5. Wat ik inmiddels heb geleerd: het is zinloos om extra je best te doen op maaltijden die ze misschien wel eet, want dat doet ze niet. Ik kook dus iets wat redelijk te doen is voor een kind, en eet ze niet dan niet. Ik ben daar inmiddels vrij hard in geworden want ik werd er gek van. We hebben nu wel de afspraak dat ze 1 hap moet eten en dan mag ze een boterham als ze het niet lust, maar wil ze die ene hap niet ook goed. Maar dan dus ook geen boterham . Wat ze vaak ook best vindt want ze geeft ook nog eens geen bal om eten. Ze is tenger maar niet te mager en goed gezond, dus ze zal niks tekort komen. Ik heb zeker ook wel eens aan logopedie zitten denken maar ik weet dat er bij haar een grote psychische component in zit want het is nogal een dramaqueen. Met een eigen willetje.
Ik zou zeker een afspraak maken met de huisarts. Hoe reageren jullie wanneer het mis gaat, wat krijgt hij als vervanging? Bij de nanny was er ook een kind dat ging kokhalzen van eten en at alleen koek en andere meuk. Ze moest het negeren en hem gewoon laten eten wat ze op zijn bord deed. Hij moest dus echt weer leren eten. De huisarts zal vast iemand aan kunnen wijzen die jullie kunnen helpen.
Niet helemaal hetzelfde, maar misschien heb je er toch iets aan.. Mijn zoontje, als baby veel spugen. En ook toen hij ouder werd, snel kokhalzen bij stukken of bij bv stamppot. Hij was vaak verkouden. En begon zijn verkoudheid altijd met overgeven. Sinds een jaar heeft hij zijn keel amandelen eruit (neus amandelen en buisjes waren al gedaan). En sinds dien merk ik dat het kokhalzen en spugen bij verkoudheid (zo goed als) verdwenen zijn. Ik weet dus niet of vergrootte keel amandelen nog zou kunnen bij jouw kindje? Maar het is misschien iets om uit te sluiten..
Dat klinkt als onze middelste...die geeft inderdaad ook echt niks om eten. We hebben wel eens gezegd dat als we nu stoppen met eten maken en tafel dekken en zo, zij dat waarschijnlijk over een week pas doorheeft! Zij heeft ook jarenlang heel weinig gegeten zonder dat ze er last van leek te hebben. Maar ze at nog wel zoveel verschillende dingen dat het nog 'haalbaar' was, of zo. De jongste kan eigenlijk met goed fatsoen nergens mee naartoe, want hij lust meestal het eten niet en dan wordt hij, door de honger en de verveling van het toch aan tafel moeten zitten, nogal zeurderig, luid en soms ook baldadig. Ik probeer me voor te houden dat het zíjn probleem is, straks met het kerstdiner op school, op kinderfeestjes, etc. Maar ja. Het feit dat hij het aan de ene kant niet wil maar er tegelijkertijd ook zo mee worstelt, maakt het toch ook gewoon het probleem van ons hele gezin...
We hebben dit al een keertje laten checken, maar het is inderdaad geen slecht idee om het nog een keer te doen. Ik ben over het algemeen van de harde lijn: prima als je dit niet wil eten, maar dan eet je maar niet. Maar het is dus wel mijn angst dat er straks opeens tóch een duidelijk aanwijsbare reden blijkt te zijn dat hij niet eten wil...
Hier ook een inmiddels 7 jarige. Elke ochtend brood eten was overgeven evenals de avondmaaltijd. Dwingen was extra overgeven. Inmiddels eet ze wel brood, maar als het een iets grotere hap is of ze denkt dat er wat inzit is het alsnog overgeven. Avondeten doet ze inmiddels uit babypotjes, maar af en toe komt er een groente bij die ze lust. We zijn een keer naar een kinderfysiotherapeuthe geweest en die adviseerde om het avond eten dus weer opnieuw op te starten. Dus echt geblenderd of een potje. Geblenderd at ze ook niet maar potjes wel. Het is voor nu maar even zo, ik ga ervan uit dat het wel goedkomt.
Jeetje, dat klinkt ook behoorlijk heftig! Heb je een idee van de oorzaak? Want dat vind ik zo moeilijk...wil hij het niet of kan hij het echt niet? Hij krijgt brood en koekjes prima weg, dus ik neig naar 'niet willen'. Maar als ik hem dan zo zie kokhalzen bij een hapje kip... En hoe kreeg je je dochter zo ver dat ze dat potje ging proeven? Ik doe echt mijn best om te zorgen dat het geen 'ding' wordt, maar zo af en toe, als ik moe ben, moet ik echt mijn best doen om de paniek niet de overhand te laten krijgen.