Ons zoontje van 3 weken oud is een onrustige slaper. Inbakeren leek even te helpen, maar hij wil graag zijn handjes eruit. Daar wordt hij dan alsmaar onrustiger van. Wat we wel merken is dat hij goed op z'n buik slaapt. Iemand ervaring met een buikslaper? Of andere tips?
Mijn zoontje slaapt vanaf 4 weken op zijn buik. Tot groot drama van het cb overigens Hij was wel heel sterk in zijn nek en draaide zijn hoofd al goed
Wij hebben ons zoontje krampachtig op zijn rug gehouden tot een week of 12. Maar hij sliep gewoon echt niet op zijn rug en de slechte nachten braken ons helemaal op. Op het CB deden ze geloven als of we zijn doodvonnis tekenden door hem overdag op zijn buik te laten slapen. Nu is hij een jaar en slaapt hij nog steeds op zijn buik, met zijn kontje in de lucht. Hij had inderdaad ook wel een sterk nekje en draaide zelf zijn hoofd steeds bij.
Hier sliepen ze vanaf de geboorte op hun buik. Slaap zelf ook op m’n buik en vond het altijd zo sneu dat ik m’n baby’s dan verplicht op hun rug ging leggen.
Richtlijn is vanaf dat ze zelf kunnen draaien en terugdraaien mogen ze zelf hun slaaphouding bepalen. Tot die tijd (6 maanden) hebben we haar toch vaak teruggelegd op haar rug. Ik vond het risico van wiegendood persoonlijk te groot.
Hier sliep dochter ook veel fijneren beter op de buik. Vanaf 3 weken liet ik haar op ons bed op haar buik liggen en bleef ik er zelf naast zitten om te zien hoe ze bewoog tijdens het slapen en bij het wakker worden. De eerste 8 weken heeft ze in haar wieg ‘s nachts nog op haar rug geslapen, toen over naar haar ledikant en ook ‘s nachts op haar buik laten slapen, sindsdien slaapt ze door. Ze is heel sterk in haar nek en was dat ook al heel snel, ik vond het eerst wel spannend, maar door er eerst steeds bij te blijven gaf het me wel vertrouwen dat ze dit kon. Het CB doet er hier niet moeilijk over trouwens, zeggen dat ze het niet mogen adviseren, maar dat ze het wel snappen.
Hier 2 buikslapers. Bij dochter hebben we vanalles geprobeerd, van inbakeren en puckababy tot consequent op de rug leggen. Maar dat was drama. Toen overdag eens op haar buik geprobeerd en voila, ze sliep eindelijk langer dan 20 minuten achter elkaar. Nu bij zoontje zag ik dezelfde onrust weer terug, dus na de kraamweek hem ook op zijn buik gelegd en hij slaapt nu ook prima. Ik weet niet of het door het buikslapen komt, maar het nekje is hier inderdaad vrij snel heel sterk. Zoontje draaide heel vlot van links naar rechts met z'n hoofd. Wiegendood heeft niks met buikslapen te maken. Wiegendood is het overlijden van een kindje waarbij er geen duidelijke doodsoorzaak kan worden aangetoond. Als je kind met z'n neus in het matras ligt en stikt, is het geen wiegendood. (Maakt het niet minder erg, maar ik krijg altijd jeuk van de wiegendood-kaart. Ook bij samenslapen wordt dat vaak onterecht aangehaald.)
Hier ook een buikslapertje vanaf 2(!) weken. Ik had de keuze tussen niet slapen en 1x per nacht eruit om te voeden. Nou, die keus was gauw gemaakt hoor...
Hier de jongste ook vanaf de eerste week oo de buik. Het was dat of niet slapen. Op de rug werd ze iedere keer na minder dan een half uur weer wakker. En ook haar nek was al heel snel heel sterk. Ze kon d'r hoofd al meteen goed draaien.
Hier ook een buikslaper. We hebben haar wel steeds op haar rug gelegd tot we aan het omdraaien bleven omdat zij zelf had geleerd om te draaien, gek werden we ervan. Als ze terug wilde draaien liet ze zich wel horen tot ze ook dat zelf kon.
Hier ook 2 buikslaper. Maar de eerste weken waren ze meer zijslapers. Ik legde ze op hun zij weg, later op hun buik.
Onze eerste was ook zo. Met acht weken ook 's nachts op de buik laten slapen. Eerst overdag in de box geprobeerd. Dat ging zo goed! Hier was het ook buikslapen of niet slapen want we hebben wat afgezeuld met hem in de draagdoek. Het CB heb ik het gewoon niet verteld. Ik krijg ook jeuk van de wiegendood-kaart. Zelf sliep ik ook op de buik omdat dat toen werd geadviseerd. Daar heb ik me maar aan vast gehouden. Bij nummer 2 en 3 was ik meer ontspannen maar die wilden niet op de buik slapen. Ook goed.
Hier helemaal huishouden doodzonde(s) wij deden aan zijslapen met een stabilisatie kussen (anti rol) fantastisch effect bij t cb... Vanaf een maand of 4 kon ze rollen en alhoewel ze initieel nog niet terug kon rollen is ze vanaf toen op dr buik gaan slapen, dr was toch geen beginnen aan om dr terug te rollen je deed nog geen stap weg en ze lag alweer.
Al mijn kinderen zijn buikslapers. Maar dat moeten ze zelf kunnen, ik ga ze niet op hun buik neerleggen. Ik vind het risico ook te groot. Dan slaap ik maar niet. Wiegendood is idd niet door stikken maar omdat ze geen oorzaak kunnen vinden. maar ze zeggen dat een kind te diep kan slapen op zijn buik dat hij zichzelf niet wakker kan maken. Had ook iets met overhitting te maken. Dus helemaal niet omdat ze hun hoofdjes wel of niet goed kunnen optillen en draaien. Het is gewoon een feit dat er minder kindjes zomaar overlijden nu het advies is om hun op hun rug te laten slapen.
Mijn dochter nu 3 weken oud slaapt ook het liefst op haar buik. Overdag vind ik dat geen probleem want dan ben ik erbij. Maar s'nachts leg ik haar met een zijligkussen op haar zij. Of we liggen samen te slapen in bed en dan ligt ze gewoon op haar buik boven op mij.
Verder eens met je tekst, maar niet slapen, dat gaat op een gegeven moment niet meer. Dus hier toch gekozen voor buikslapen, wel bij ons op de kamer.
Hier ook 2 buikslapers. Oudste ingebakerd door onrustige armen, afbouwen was een drama met 6/7x per nacht opnieuw instoppen. En toen ie eenmaal goed kon rollen draaide ie op zn buik en slaapt nu, dik 3 jaar later, steevast op zn buik. Weg onrust. De jongste werd ook steeds onrustiger op zn rug dus voordat we gingen inbakeren eerst eens op de buik geprobeerd. En hij sliep. Eerst onder toezicht en overdag en nu gewoon volledig en op zn eigen kamer. Bij het cb hou ik wijselijk m’n mond, de huisarts gaf me groot gelijk.