Uit ervaring kan ik zeggen dat ik heel hard ga schreeuwen, diegene compleet breek met woorden en zorg dat ie zich schuldiger voelt dan ooit.
Ik heb geen idee. Ik zou kwaad, verdrietig en gekwetst zijn. Hij zou heeel diep door het stof moeten.
Ik probeer nou al een tijdje te bedenken wat ik zou doen, maar kan het me simpelweg niet voorstellen dat mijn man dit zou doen. We hebben zo belachelijk veel meegemaakt samen. Maar goed, zeg nooit nooit natuurlijk. Ik denk dat ik intens verdrietig zou zijn, de kindjes naar mijn moeder zou brengen en op hem zou wachten tot hij thuis is om hem te confronteren met wat ik weet.
Hoe bedoel je? Kijk het kan je overkomen, maar hoe ga je ermee om? Ik persoonlijk zou niet al het moois van alle jaren opgeven als we allebei bereid zijn ervoor te vechten. Ik bedoel te zeggen, het is niet altijd zwart of wit..
Geen idee. Ik heb twee kanten als het om zoiets gaat. Of ik word heel stil of het beest komt in me los. Hopelijk kom ik er nooit achter
@lloorrtt je hebt heel wat los gemaakt met je vraag! En ik ben ook erg benieuwd naar het 'waarom' van de vraag Ik weet niet hoe ik zou reageren als mijn man vreemd zou gaan. En wat ik zou doen. Een ex (geen kinderen, woonden niet samen, nog geen jaaaren samen) is ooit wel vreemd gegaan en die is nu dus ex. Maar het bedrog, het achterbakse, zou me in eerste instantie nog meer zou raken dan het vreemdgaan zelf. Zeker nu, dat we samen ook een heel leven met elkaar en onze dochter hebben en ook regelmatig tegen elkaar bevestigen dat we een team zijn.
Ik zou zeggen dat ik dan ook mag. Haha nee geen idee. Verdrietig zeker, boos ook maar hoe ik het uit? Geen idee. Kan zijn dat we uit elkaar gaan, kan zijn dat we heel fel aan onze relatie werken en het goed gaat, kan zijn dat ik het heel ver weg stop en er niks van wil horen. Niet meegemaakt dus geen idee hoe ik zou reageren.
Ik zou waarschijnlijk hetzelfde doen , maar goed ik hoop dat ik er nooit achter kom. We maken er wel eens geintjes over ( ja ook daar kun je geintjes over maken ) Ik zeg dan altijd tegen hem: als ik erachter kom dan knip je 3e been eraf met de heggeschaar. Hij moet dan erg hard lachen. En voordat ik commentaar krijg : wij hebben super veel respect voor elkaar. Ik zou mijn man voor geen goud in willen wisselen
Precies dit dus. Eindelijk iemand die snapt wat ik bedoel en niet gelijk vol in de aanval gaat. Hier gaat het precies zo. En inderdaad, ik hoop het nooit mee te hoeven maken.
Nog niet meegemaakt en ik kan het mij niet voorstellen dat mijn man alles wat hem lief is op spel wilt zetten... En ik zeg altijd gekscherend: hakkie takkie weg is zakkie En ook wij hebben heeeeeel veel respect en liefde voor elkaar
Dit inderdaad. Ik heb dan ook heel verschillend gereageerd, de keren dat ik erachter kwam. Eén keer heb ik, net als in de film, al z'n overhemden kapot geknipt en z'n nieuwe, dure telefoon onder de kraan gehouden Toen was ik écht woest. Om het vreemdgaan, maar ook omdat hij tegen de vrouw waarmee hij het deed, vertelde dat hij bij mij bleef omdat ik ziek was, etc. etc. Andere keren was ik alleen maar heel verdrietig en heb ik ze alleen geconfronteerd met een berichtje. Hoe ik bij m'n man zou reageren, weet ik écht niet. Ik kan me bij hem ook gewoon zo ontzettend niet voorstellen dat hij het zou doen. Ik denk dat ik helemaal in zou storten, intens verdrietig en helemaal gebroken zou zijn, maar of ik weg zou gaan.. Ik denk het niet..
Uit ervaring: heel (lees: HEEL) hard schreeuwen en hem wegsturen. Daarna huilen. Daarna... weet ik niet meer. Uiteindelijk een half jaar uit elkaar gegaan.
Precies, hoe ga je er mee om. Verliefd worden kan gebeuren. Ik geloof dat het ook kan gebeuren als je relatie in orde is. Je partner ontmoeten en dan nooit meer gevoelens voor een ander? Daar geloof ik niet in. We zijn mensen. Maar wat je er mee doet, hoe je er mee om gaat, daar kan je wel controle over hebben.
Ik heb echt werkelijk geen idee hoe ik zou reageren. Waarschijnlijk ligt het ook aan de situatie; beschonken met een vrouw in bed belanden of maandenlang stiekem vreemdgaan. Ik zou bij stelselmatig vreemdgaan wel willen weten hoe de vork in zijn steel zou zitten denk ik nu. Ik bedoel, hoe vaak en waar haalt hij de tijd vandaan? Ging hij i.p.v. naar de sportschool op een andere manier zweten? Sowieso mag hij vertrekken, ik zou echt niet meer met hem in 1 huis kunnen en willen leven. Mezelf kennende zou ik dat hem waarschijnlijk op een heel zakelijke manier vertellen en dan later breken.... maar goed ik denk echt dat dit een van die dingen is waarbij je nooit 100% zeker weet hoe je gaat reageren.
Ik zou heel hard in de hoekje gaan zitten huilen! Je kan altijd (lust)gevoelens krijgen voor een ander. Een relatie kan nog zo goed zijn, maar dat kan je overkomen. De vraag is wat doe je er mee? Twee jaar geleden voelde ik me enorm aangetrokken tot een bekende van mijn man, terwijl hij helemaal niet mijn type is, maar er was van beide kanten bepaalde aantrekkingskracht. Maar nooit heb ik hier iets mee gedaan. Tuurlijk voelde ik me gevleid en deed het nog net even iets meer, maar de behoefte om het elders op te zoeken is nooit in mij op gekomen. Het gras is ergens anders echt niet groener. In mijn puber jaren ben ik ooit eens vreemd gegaan en heb gezien dat die ander daar echt kapot van was. Dat verdriet wil ik iemand niet aan doen! Als mijn man vreemd zou gaan dan ligt het compleet aan de situatie en aan hoe onze relatie er op dat moment voorstond. Niet dat het een excuus moet zijn, maar het zou iets kunnen verklaren. Communicatie is voor ons heel belangrijk. Gelukkig weten we wat we aan elkaar hebben.