Mag ik zeggen dat mijn mond bijna open valt van verbazing? Wat gaan er veel mensen panisch mee om zeg... Mijn man zit met regelmaat 4-8 weken in het buitenland. Dan zal er gewoon schoongemaakt moeten worden (nee, geen geld voor een schoonmaakster) 1 vervuiler minder, dus moet prima kunnen. En er zal toch ook gezond gegeten moeten worden. Kan moeilijk 4 weken op pizza en patat leven. 's avonds lekker mijn eigen programma's kijken op tv. Soms heeft hij al die weken geen bereik en kunnen we niet bellen of appen. Is niet anders dan. Maak het niet groter dan het is, geen stress, 2 weken is peanuts.
Ik en de anderen leven toch ook geen 1-2-3 weken op pizza en patat.... Maar ja, als ik op dinsdag pas om 17.50 thuis ben van sporten ga ik niet een 3 gangen maaltijd maken maar eet ik soep, pasta uit de vriezer of whatever... Normaal maakt man het eten op die dag, maar beetje lastig he als hij er niet is. Of moet ik toch die 3 gangen maaltijd maken omdat ik anders een ‘losermoeder’ ben en me aanstel omdat ik niet 7 dagen in de week ubergezonde maaltijden op tafel zet?? Je mag het jezelf soms best lekker makkelijk maken hoor
Nou als het even zou kunnen wel hoor Op mijn werkdagen als mijn man in het buitenland zit, ben ik ook pas 18.15 thuis met de kinderen. Mijn stelregel is dan dat het bereiden van de avondmaaltijd dan maximaal 10 minuten mag duren. Je begrijpt wel dat dit zeer spannende en creatieve maaltijden zijn . Lang leve de schoonmaakster, het bezorgen van de boodschappen en de makkelijke maaltijden! Ik maak het mijzelf zo gemakkelijk mogelijk en het fijne is dat ik daar mijzelf ook nog groot gelijk in geef.
Hier ook vaak alleen met drie kinderen en een hond Soms wel drie weken achtereen. Maak het jezelf vooral makkelijk. Makkelijke maaltijden, eens vaker buiten de deur eten, lekker voor de tv eten en voor jezelf een leuke serie uitzoeken die je ‘s avonds in alle rust kan kijken zonder op en aanmerkingen van het andere geslacht hihi
Joh na paar dagen ben je zo gewend en dan is ie al bijna terug. Gewoon van te voren goed je dagen plannen. Ik ben soms wel maanden alleen met mn zoontje en in t verleden met hond erbij. Het is even wennen en aanpassen. 2 weken is niets joh. Op drukke dagen dus gewoon lekker simpel een pasta maken ofzo en de rustigere dagen kan je eens iets uitgebreider koken. Huishouden tussen door en in de avonden/ weekenden doen. Gewoon elke dag een beetje.
Goh er zijn best veel dames hier die regelmatig een lange periode alleen Zjjn! Best pittig hoor dames en helemaal respect voor de alleenstaande dames
Dat dus. Ik krijg echt van die doomsday preppers vibes hier! Hier inmiddels bijna 8 jaar alleen en we leven allemaal nog hoor.
Mijn man slaapt thuis maar ik doe alles met de kinderen ivm met zijn werktijden en reistijd. Ik snap niet dat daar zo moeilijk over gedaan kan worden. De avonden alleen lijken me vreselijk dat wel. Maar denk dat 2 weken makkelijk te overbruggen zijn.
Ik vind het juist helemaal niet raar dat je er enorm tegenop kan zien als je het voor de eerste keer alleen moet doen. Natuurlijk valt het reuze mee, maar soms moet je dit eerst ervaren. Als je gewend bent om alles samen te doen, is het echt even schakelen om je hier een voorstelling van te maken. Ik vond de eerste keer met een peuter en een pasgeboren baby, terwijl ik net weer aan het werk was ook spannend en ik had inderdaad voorbereidingen getroffen om het mijzelf zo makkelijk mogelijk te maken.
Het kan (en mag!) toch gewoon dat de één het vreselijk vindt, waar de ander er juist totaal geen moeite mee heeft? Ik ben 3 jaar lang een alleenstaande moeder geweest. Alles verliep prima, ik had nergens moeite mee, ook niet met de avonden alleen etc. Koken, het huishouden, werken, geen enkel probleem, we redden ons prima. Maar nu.. Nu moet ik er echt niet aan dénken dat m'n man 2 weken weg zou moeten hoor. Natuurlijk zou het uiteindelijk allemaal echt wel goed komen, maar het idee alleen al, blegh.
Ik ook. Oke, ik zit geen weken achter elkaar alleen met de kinderen maar wel elke schoolweek minimaal 4 dagen. Met geluk kan ik vrijdagmiddag vroeg aan boord, met pech is hij zaterdagavond pas thuis. Mijn moeder ziet me aankomen als ik elke week wil komen eten, dat wordt kostgeld betalen dan vrees ik so is zowel op afstand als op verstandhouding al uitgesloten
Dat zal dan inderdaad wel, maar dan kan ik sommige reacties nog wel erg extreem vinden en me daarover verbazen.
M'n man is nu al 6 maanden weg voor zijn werk , we hebben nog 3 weken te gaan. Hier ook ma van 3 kinderen. Praktisch : Voor de kinderen: Weet niet hoe oud ze zijn, -maak een aftelkalender (of laat het zelf maken). Waar ze elke dag een sticker op kunnen plakken of af kunnen scheuren. -Een potje met aantal snoepjes voor elke dag 1 Voor jou: -Hou de dag zoveel mogelijk hetzelfde als nu. -Lukt iets niet, nou en, dan niet, het kan ook over 2 weken. -Plan leuke dingen in het weekend. -Schakel vrienden/familie in om mee te helpen of even op te passen. -Huishouden op een laag pitje of huishoudelijk hulp inhuren. -Stel kleine doelen en vier elke overwinning. -Tel de eerste helft op en tweede helft af. -Ga ervanuit dat er wat stuk gaat, mocht het niet zo zijn, dan valt het mega mee haha. -Maak to do lijstje. Je vergeet sneller dingen, dus pen en papier op de kast en alles wat binnen schiet opschrijven. -Haal kleine boodschappen, maak het iets makkelijker met avond eten. -Baaldagen mogen. Heel veel succes. Tijd is relatief. Ik dacht ook er komt geen eind aan, maar morgen kan ik zeggen, deze maand komt hij thuis .
Echt??? Hebben wij makkelijke ouders denk ik. Alle kinderen uit ons gezin aten altijd standaard een vaste dag mee met hun gezin. Niet allemaal tegelijk maar ieder kind met gezin op een vaste dag in de week. En ook bij mijn schoonvader eten wij meerdere keren pw en hij ook bij ons, net hoe we zitten met onze werktijden. Wij hoeven geen kostgeld te betalen hoor
Ze vindt het wel gezellig hoor en als ik het vraag is het ook bijna altijd goed. Maar ik kan wel snappen dat ze het niet voor vast wil. En zelf zie ik het gemak er ook niet van in omdat ik dan eerst daarheen moet rijden, dan weer terug naar huis. Kinderen nog douchen etc waardoor ze uiteindelijk later op bed liggen. Als je de kinderen van de opvang moet halen is het misschien anders.
Nee, mijn kinderen zijn, wanneer man en ik aan het werk zijn, bij mijn schoonvader. Dan eten zij daar en wij dus ook, maar dan later. En ze liggen dan inderdaad later in bed, meestal tussen 20/20,30 uur, maar dat zijn ze hier gelukkig gewend.
Ah kijk, dat scheelt al als ze er zijn dan is het niet een extra iets op je planning, hooguit een verlenging
ik vind het wel heel fijn. Luxe mag ik zelfs wel zeggen. Ik hoef op lange werkdagen niet zelf te koken. Ik het weekend kook ik wel en eet opa natuurlijk bij ons mee (of ik kook bij hem). En omdat wij dus geen kostgeld hoeven te betalen nemen wij opa regelmatig een dagje mee naar wat we dan ook gaan doen en betalen wij uiteraard alles voor hem.