Heel veel sterkte. Goed dat je het gedeeld hebt want dan kunnen we je steunen. Blijf bij jezelf en volg je gevoel. Heel normaal ook als je het niet meer weet. Laat dat gevoel dan ook toe. Ik hoop dat je wel nog wat kunt halen uit fijne momenten met je zoon.
Och lieverd toch! Je gedicht maakt mij aan het huilen. Ik sta niet in jouw schoenen maar de wanhoop voel ik diep vanbinnen. Ik kan je niet vertellen wat jij moet doen. Diep vanbinnen denk ik dat je het antwoordt wel weet. Maar welke weg je ook bewandelt hij zal zwaar worden! Oh en ik hoop dat je toch iemand in je buurt zoekt om dit mee te delen, ik denk dat iemand die jou goed kent je toch beter een schouder kan geven dan wij. Maar snap dat het dan wel heel definitief wordt allemaal. Heel heel veel sterkte en succes met wat je ook besluit te gaan doen.
Heel veel sterkte @LoeForceOne . Ik heb weinig toe te voegen aan wat er al gezegd is, maar ik hoop oprecht dat je de voor jou en je zoon juiste keuze kunt maken. Of dat nou mét of zonder je man is.
Oh wow, dat maakt het nog erger! Zo achterbaks van hen allebei!! Stel je voor dat je er niet echtergekomen was. Pfffffff, kan me zooo goed voorstellen dat je je hier ellendig door voelt. Ik zou hem ook echt door het stof laten gaan. Zo verdomde egoistisch! In een relatie kun je niet gewoon even lekker voor jezelf kiezen, dat is kortzichtig en onvolwassen. Ik hoop vooral ook dat je man een les heeft geleerd... Dikke digiknuffel!
Heel veel sterkte en wijsheid @LoeForceOne . Mijn vorige relatie is erop gestrand, ondanks relatietherapie. Ik kon geen compromissen meer sluiten, en na 10 maand proberen was het voor ons allebei beter om, ondanks dat er nog liefde was, uit elkaar te gaan.
Ik acht die kans bij ons ook groot. Maar we hebben een contract uitstaan om te verhuizen naar de andere kant van Amerika. Ik hoop dat een nadere stad, ander huis vooral een hele hoop narigheid scheelt en we opnieuw kunnen bouwen. Hier in nyc gaat dat niet lukken. Ik word elke dag herinnerd aan wat hij heeft gedaan in mijn eigen huis. Elke dag thuis komen, voelt als een steen op de maag. ik probeer al maanden maar ik voel me gewoon numb. Gewoon leeg. Gewoon op. En denk soms dat iedereen beter af is zonder mij. Pas als ik er niet meer ben stoppen de gedachten. Ik ga denk ik morgen ondanks dat ik mezelf zwak vind toch langs de huisarts. Het gevoel wordt elke dag erger. En het ergste is nog mijn zoon heeft er ook last van. Ik kom gewoon niet meer in zijn slaapkamer. Ik krijg als ik daar ben een mega paniekaanval. Ik breng hem dus niet meer naar bed. En als hij dan smekend vraagt of ik hem naar bed wil brengen en ik nee zeg breekt mijn hart in 10.000 stukjes. Hij is beter af zonder iemand die hem elke keer teleursteld....
Wat verschrikkelijk moet dit allemaal voor je zijn. Ik kan ook niks meer toevoegen aan wat allemaal al gezegd is. Ik kan alleen zeggen dat hulp zoeken juist helemaal niet zwak is. Ik vind het een teken van kracht om toe te geven dat het jou alleen niet lukt. Zoek alsjeblieft die hulp die je nodig bent. Het is niet zwak, absoluut niet! Er is juist kracht en moed voor nodig!
Dit klinkt echt heel heftig. Ik voel bij dit bericht gewoon een bepaalde manier van onmacht, omdat ik zo graag iets voor je zou willen doen. Je hebt er echt een trauma van opgelopen. Ik hoop dat je er goed over kunt praten met iemand. En ik hoop dat je je snel beseft dat jij het allerbelangrijkste bent voor je zoon en het zeker wel allemaal waard bent.
Ik voel je pijn door de teksten die je schrijft en vooral bij bovenstaand bericht.. Het lijkt me idd heel goed dat je naar de huisarts gaat zsm. Verder kan ik niet de juiste woorden vinden maar je moet weten dat ik aan je denk en met mij vele anderen.. Dikke knuffel!
Jouw zoon is het beste af met jou!!! Een vrouw die ontzettend is gekwetst en ongelooflijk hard haar best doet om te blijven staan. Vraag hulp! Dat is een teken van kracht, niet van zwakte!
Dit inderdaad! Vraag snel hulp, ook jij kunt dit! Het is juist heel goed en sterk om om hulp te vragen. Word gewoon verdrietig van je berichtje.. Nogmaals heel veel sterkte. Keep your head up, and your heart strong!
Ik heb altijd gezegd dat ik bij mijn partner weg zou gaan, omdat ik hem simpelweg niet meer kan vertrouwen en vertrouwen hebben in je partner is in mijn ogen onwijs belangrijk. Ons gezin zou daar uiteindelijk onder lijden. En als ik iets niet wil is dat onze kinderen daaronder lijden. Ik blijf dus mijn standpunt! Uit elkaar gaan.. Helaas. Hoop dat ik nooit in zo'n situatie terecht komt
Lieve schat, gooi die vent op de slaapkamer van je zoon en laat je zoon bij jou slapen! Dan hoef je iig die kamer niet meer op. Verder, ik snap je gevoel.. zelf meegemaakt helaas. Maar zo te lezen is fid niet echt een slippertje geweest maar met volle verstand jou bedrogen. Eerst bij jou kijken of je slaapt, dan afmaken op de kamer van je zoon. Daarna nog warm contact houden.. en dan spijt tonen omdat je het weet? Bij mij ging het er niet meer in.. Maar ik weet hoe het voor je voelt,ik gaf het ook nog een kans.. grootste fout van mijn leven geweest, vertrouwen kwam nooit meer goed. Ik ben inmiddels bijna 8 jaar verder, en pas sinds twee jaar heb ik een nieuwe relatie. Ben dus bewust ontzettend lang alleen geweest,en ja ook helaas voor het leven beschadigd. Maar uiteindelijk wel veel sterker uitgekomen! Mocht je van je af willen praten,mijn oh staat altijd open! Hele dikke knuffel
Zonder jou is jouw zoon niet beter af maar 100000 x slechter. Hou dat voor ogen, kop op en morgen naar de huisarts. Het wordt beter.... echt. Je voelt het nu alleen nog niet maar óók dit gevoel gaat weer voorbij. En dat heeft gewoon tijd nodig, die tijd moet je jezelf gunnen hoe moeilijk je het nu ook hebt. Het wordt écht beter. Dikke knuffel!!
Je zegt dat iedereen beter af is zonder jou en dat alles stopt als je er niet meer bent. Bedoel je dat je er over nadenkt om uit het leven te stappen?
Jouw zoon is niet beter af zonder jou! Jij zoekt hulp en je gaat de bak! Alles in mij roept: pak je zoon op, vlieg naar nl. Naar je vrienden, familie en ga dan eens even heel rustig voelen en aftasten. En even zijn. Ik ben enorm van de de vergeving... Maar als mijn man heeft gekeken of ik sliep.. en lekker heeft lopen rampetampen. Dat is lager dan laag. En jij hebt even de ruimte nodig.. dan maar even niet de american dream..
@LoeForceOne je mag nu best zwak zijn.. wat jij meemaakt is zo zwaar! En desondanks probeer je het nog een kans te geven.. Dat vergt héél veel van je! Misschien kun je je zoontje tijdelijk instoppen in jullie eigen bed en dat je man hem overtild als jullie naar bed gaan? Dan kun je hem iig naar bed brengen.. voor jezelf mss ook fijner Ik hoop dat het in een nieuw huis/omgeving beter gaat... daar zijn iig niet die herinneringen op kamers... goed dat je naar de huisarts gaat om hulp! Je bent het waard om je weer goed te voelen! Uiteindelijk heb jij namelijk niks verkeerd gedaan!
Er is al mega veel gezegd en heb daar niet zo veel meer aan toe te voegen. Maar kon niet wegklikken zonder een berichtje achter te laten. Ik word gewoon verdrietig van je berichten @LoeForceOne. Wat een lul van een vent en wat een k*twijf van een vriendin heb je. Heel, heel veel sterkte! Houd je hoofd omhoog, je komt hier doorheen, hoe moeilijk ook!! Dikke knuffel!❤️