Verstand van klussen?

Ik vind het vreemd dat incidentele agressie blijkbaar als normaal wordt gezien.. Als volwassen persoon zijn er genoeg normale manieren om om te gaan met je woede.. Ga lekker naar de sportschool, hang een boksbal in de schuur of ga een potje hardlopen of voetballen of weet ik veel.. Iemand die dat niet kan inzien hoef ik niet als partner, ook niet als het incidenteel gebeurd.. Ik wil ook niet dat mijn kinderen dat als normaal beschouwen..

 

Tsja ik denk daar anders over.
Ik ken genoeg situaties waarbij de man de vrouw slaat in ruzie. Ik heb liever dat je je dan afreageerd op een voorwerp daar voel ik of iemand anders tenminste niks van, behalve in de portemonnee.
En dat voorbeeld was voordat we kinderen hadden.
Wij hebben al jaren geen ruzie meer gehad.. begint bijna saai te worden

 

Ik vind het schokkend te lezen dat je daar zogezegd niets van voelt. Probeer je eens te verplaatsen in een peuter of kleuter die zijn lieve papa ineens ziet als enorme agressieve bullebak. Wat een onveilig gevoel dat moet geven, en angst. Net zo schadelijk als een fysieke klap

 

Daar hoef ik me niet in te verplaatsen ik weet namelijk zelf hoe dat is.
Maar ik had liever dat die zich afreageerde op de kast als op mijn moeder.
En zo denk ik er nog steeds over.

 

Oh en ik vind overigens dat je nooit ruzie hoort te maken waar kinderen bij zijn.

 

Maar er is toch nog een optie 3? Helemaal niet met dat soort gedrag geconfronteerd worden.. Dat lijkt me toch altijd nog de beste dan..

 

Je beseft denk ik dan niet helemaal dat het beide niet ok is. Tuurlijk is de ene optie beter dan de andere, maar dat maakt het niet een goede optie.

 

Ik vind de reacties echt een beetje overtrokken hoor. Alsof je meteen een of andere TBS'er bent als je uit woede/frustratie/onmacht een keer ergens mee gooit of een trap ergens tegenaan geeft (ik heb het over spullen, niet over mensen). En ben je nou echt minder fout als je tegen iemand loopt te vloeken en te schelden, dan wanneer je een kast kapot trapt?

Hier is er echt vaak genoeg iets gesneuveld toen we ruzie hadden. Vaak was het mijn man die uit pure onmacht en frustratie iets door de kamer smeet, maar ik was ook écht niet onschuldig want wist in ruzies met woorden de spanning ook flink op te voeren. Nu wat ouder zijn gebeurd het eigenlijk nooit meer. Al heb ik na de geboorte van de oudste in en boze hormonale bui de kolf gesloopt

 

Ik schrik oprecht dat ik lees dat men het oke vindt om spullen te slopen met als een soort excuus dat dat dan beter is dan de vrouw te slopen.
Mijn man heeft altijd geleerd erover te praten en vooral dat hij nooit een vrouw mag slaan. Let op hij zou zich niet door een vrouw in elkaar laten timmeren oid maar hij zou nooit een vinger uitsteken op een vervelende manier. Als hij boos is loopt hij weg, pakt zn fiets, gaat afkoelen en als hij terug is kunnen we erover praten. En dat is 1x gebeurd. Verder praten we er meteen over. En we zorgen er door communicatie voor dat het niet zover komt.
We hebben de afspraak staan dat we beiden aangeven wanneer we iets niet leuk vinden van de ander. Maar als het aankomt op smijten of slaan op spullen ben je naar mijn idee al veel te ver in je frustratie

 

Ik zeg volgens mij nergens dat ik het normaal vind. Ik probeer te zeggen dat ik het ergens wel kan begrijpen dat zoiets kan gebeuren. We hebben nou eenmaal niet altijd de controle over onze acties tijdens heftige emoties. Ik heb het zelf iig nog nooit meegemaakt dat als iemand echt woedend is dat degene nog rationeel na kan denken en dan maar even een potje gaat voetballen ofzo. Mijn man is meer dan een enkel incidentje, waarvan ik me de laatste keer niet eens kan herinneren, tijdens een fikse ruzie. Mijn man is veel meer dan dat. Is hij perfect? Nee, maar dat hoeft ook niet. Hij weet zelf ook dat dat niet de manier om met woede om te gaan is. Als het structureel zou gebeuren zou hij daar wel aan mogen werken om het te veranderen omdat het geen gezonde en veilige situatie zou zijn. Maar voor een incident? Kom op zeg.

 

Heel eerlijk? Toen mijn partner psychisch gezien niet in orde was gooide hij ook weleens met een glas. Of sloeg hij een gat in de muur.
Hij is behandeld en nu is er niks aan de hand. Het is de goedheid zelve! Zijn ploegendiensten maakten hem ‘gek’.

TS: is je man psychisch in orde? Heeft hij angstaanvallen? Paniekaanvallen? Iets dergelijks? Dat praat het niet goed, maar kan wel een oorzaak zijn.

 

Oh vervelend zeg die schulden. Veel sterkte toegewenst. Hoop dat je snel een nieuwe baan vindt.

 

Oh super

 

Wat een fijn vooruitzicht voor jullie!

Zou tot die tijd en misschien daarna toch nog ook kijken of jullie beide met iets van een maatschappelijk werker of relatietherapeut kunnen praten.

Vind het nog steeds erg heftig zoals je man reageert op zo’n onbenullig dingetje.

 

Dat zeg ik ook niet.
Er word gelijk gezegd ga naar een blijf van me lijf huis daar reageerde ik op.
Misschien is die man wel vreselijk gefrustreerd en was die tv schoonmaken een trigger.
Ik zeg absoluut niet dat het goed is maar hoe er door sommige op gereageerd word vind ik vreselijk overdreven.
Die klap die die op de kast gaf had ook in der gezicht kunnen zijn maar hij reageerde het af op de kast.
Liever dat dan op haar.

 

Wat vervelend voor je ts! Fijn dat de kast weer gemaakt is. Ik praat niks goed, maar mijn vriend heeft ook een keer de laptop kapot gemaakt doordat hij boos was en op het toetsenbord sloeg met zijn vuist. Super stom natuurlijk en hij baalde er zelf ook van. Maar we zijn niet uit elkaar gegaan en ik hoef daardoor ook niet in een blijf van mijn lijf huis en gelukkig is het nooit meer gebeurd. Ik kan ook wel eens uit frustratie iets te hard dicht slaan ofzo. Ik hoop dat jullie er samen uit komen en dat jullie stress situatie snel verdwenen is, dat zal al een hoop rust geven.

 

Is het nog gelukt om de kast zelf te maken?
En natuurlijk is probleem met geld stressvol.
Ik hoop dat je snel een andere baan vind

 

Even teruglezen. Al je vragen zijn reeds in woord en beeld beantwoord...