Ik snap wat je bedoelt met het `gevoel` van de narcose dat vond ik inderdaad ook fijn bij mijn keizersnede, het idee van de narcose vond ik verschrikkelijk. Wat ik het allerlekkerste vond waren de medicijnen die ze mij een aantal nachten hebben moeten geven tijdens het inregelen van mijn medicatie. Geen idee meer wat het was maar ze noemden het de `flying High` slaap/pijnstillers.
Ik ben tot nu toe 1x onder narcose gebracht. Ik kan me alleen nog herinneren dat het ene moment de anesthesist vrolijk tegen mij stond te babbelen en het volgende moment staan er een paar verpleegsters aan mijn bed stonden en naar bleven zeggen dat ik rustig moest doen. Ik bleek nogal heftig te reageren bij het wakker worden. Vind je het gek, ik schrok me suf joh toen ik wakker gemaakt werd. Ik heb geen angst voor narcose maar als het niet hoeft dan liever niet. Ben er toch wel een paar weken erg moe van gebleven.
Kan zelfs maanden duren die vermoeidheid. Ik ben vorig jaar 2x in 2 weken tijd geopereerd geweest en heb er zeker een half jaar serieuze last van gehad
Ik heb meestal ook de grootste lol. Hangt wel van de ingreep af. Toen met mn nekhernia hebben ze me echt plat moeten spuiten omdat ik compleet in paniek was. Ze konden me niet zo onder narcose brengen
Ik vind het ook heeeerlijk! Echt zo’n hele diepe slaap, zonder dromen... Ik ben de laatste keer wel naar wakker geworden, veel sneller dan verwacht en ik lag nog aan de beademing waar ik ‘tegenin’ ging ademen, dat was heeel naar, alsof ik stikte, maar de slang werd er toen snel uitgehaald en ik kreeg iets kalmerends, dus al snel lag ik weer soezerig te zijn onder zo’n warme deken En ietsje later lag mijn kleine meisje op me (die 4 uur daarvoor geboren was), dus dat was ook heel fijn
Oh heerlijk dat gevoel! Over 2 weken krijg ik een na correctie aan een hypotrofisch litteken. Ik baal ervan dat het onder plaatselijk verdoving is
Geen bewuste ervaringen met narcose. Maar als ik terugdenk aan mijn bevallingen (zonder medicatie), dan was ik gewoon hartstikke high van de hormonen. Ik weet nog dat het pijn deed, maar in de opgeslagen emoties erbij speelt de pijn geen rol, alleen maar gelukzalige zweverigheid en overstromende liefde. Knippen? Hechten? Je doet maar joh. Ik ben effe op een andere planeet. Die trip vraagt alleen zoveel investering
Dit inderdaad. Dat het niet verslavend kan zijn is ook niet helemaal waar. Maar het is voor de "normale" wereldbevolking niet echt mogelijk om aan Narcosemiddel te komen. Onder artsen blijkt deze verslaving echter regelmatig voor te komen. In de bijsluiter van Propofol wordt er zelfs op gewezen.
Ik kan hier niet echt over mee praten. De laatste keer dat ik onder narcose moest was voor mijn keelamandelen, ik was 9. Toen ik wakker werd voelde ik een tand in mijn mond. Die had al losgezeten en was er tijdens de behandeling uitgevallen. Leuke bijkomstigheid . Ik kan mij wel voorstellen dat het een lekker gevoel is om weg te zakken.
De eerste keer dat ik onder narcose ging, zag ik alles wazig worden en viel ik rustig in slaap. De laatste keer vond ik vrij naar, ik had het gevoel dat ik geen adem meer kreeg en begon te huilen voordat ik wegzakte . Heb tijdens die narcose ook "gedroomd" over de operatie, vrij apart. Het duurde voor mn gevoel ook lang voordat ik wakker werd. Was ook erg misselijk naderhand dus nee ben er niet dol op.
Narcoses kan ik niet veel over zeggen maar de morfinepomp die ik kreeg bij mijn bevalling was echt fantastisch! Ik begrijp heel goed waarom mensen verslaafd raken aan morfine. Ik heb me ondanks de setting en weeën nog nooit zo lekker gevoeld
1 keer onder narcose geweest en kotsmisselijk wakker geworden. Zo jammer!! Dat is dan bij mij het enige nadeel anders zou ik het ook totaal niet erg vinden!
Ik vind het juist doodeng, dat gevoel dat je elk moment weg kan zakken en dat je daar helemaal niks tegen kunt doen...
1x onder narcose geweest en vond her vooraf eng. Toen kennis gemaakt met oxazepam en toen vond ik niets meer eng hahaha. De uren na de narcose vond ik heerlijk: zodra ik mijn ogen dicht deed, sliep ik weer. Helaas erna de halve nacht wakker gelegen, maar die paar uur doezelen zou ik graag nog eens over doen (zonder operatie).
Ik moest enorm lachen op je post. Maar ja.... Ik snap het wel. De eerste keer voor mij was extreem fijn. Ik verging van de pijn (inwendige bloeding na bevalling, en had meer pijn dan tijdens die bevalling incl knippen en scheuren) Het infuus ging erin en ik was me even bewust dat ik niks meer voelde. Zalig. Tweede keer van voor kleine operatie waar ik gezond in ging. Ik herinner me vooral dat ik de nacht erna zo ontzettend goed had geslapen. Alsof ik de narcose zo weer kon oproepen. (operatie was poliklinisch en in de ochtend) Dus als ik weer eens extreme moe ben denk ik weleens.... Doe maar narcose. Effe lekker weg
Ik moest goed kijken, want ik dacht dat er eerst stond "Gek op Narcos" - je weet wel, die serie over cocaïne waar je wel wel verslaafd aan kan raken - Maar nee, geen behoefte aan narcose, sterker nog, ik ben een beetje een controlefreak dus zelfs een benzo gaat er bij mij niet in
Oja, over verslaving gesproken, GHB werd vroeger ook gebruikt als narcosemiddel, maar blijkt super verslavend te zijn..