Gek op narcoses

Zelf ook geen ervaring met narcose. Maar dat gevoel toen de ruggenprik ging werken (ivm de ks) vond ik wel heel fijn. Alles werd warm en alle pijn was weg. Zo relaxed.

 

Vind het niet zo prettig. Ja het in slaap vallen is oké. Maar ik word altijd heftig hyperventilerend en angstig wakker(huilend). Geen idee waarom maar zo voor schut op zo n uitslaapkamer als de verpleegkundigen je moeten kalmeren.

 

Kan mij er totaal niets bij voorstellen dat je dat als iets prettigs kan ervaren. Maar ieder zijn ding.

Ik zie alleen maar weer beren op de weg, wat als ik niet wakker word? gaan mijn mannen het dan allemaal wel zelf redden? dat soort dingen spoken dan door mijn hoofd. Ik weet dat je zo niet moet denken maar goed, ik ben dus een echte doemdenker. Nou ben ik pas 1x onder volledige narcose geweest en moet helaas volgende maand voor een schouder operatie dus voor de 2e keer Ik kan wel janken! Het idee dat ik misschien niet wakker kan worden en de jongens niet op zou zien groeien maken mij helemaal gek.

Pijnstilling vind ik dan wel weer grappig en leuk, tijdens de bevalling van de tweede had ik zo'n pompje waarbij je jezelf af en toe een shotje kon geven, man man man, heb wat kabouters rond zien rennen door de verloskamer ja dat was goeie shit.

 

2 jaar geleden voor het eerst onder narcose geweest ivm curretage.
Heerlijk! Vond het heel spannend,maar wat werd ik heerlijk wakker! Lekker nasoezen in een lekker bed.

 

Nou nee, eenmaal narcose meegemaakt. Ik heb het moment van narcose toediening niet eens gemerkt, was al eerder weg blijkbaar en werd echt niet fijn wakker

 

Zelf vind ik het verschrikkelijk, het doet altijd pijn, lijkt wel of mijn arm wegfikt.
Wakker worden ook afschuwelijk, kotsmisselijk en ijskoud.

Mijn moeder daarentegen, is wel 40 keer geopereerd in haar leven, vond het geweldig

 

Mijn dochter is ook gek op narcose

Ze is een tijdje geleden geopereerd, vooral na de narcose vond ze geweldig, het lekkere loome gevoel en goed kunnen slapen!

 

Ik ben drie keer onder narcose geweest. De eerste keer vond ik heel erg spannend omdat mijn schouder eerst verdoofd werd vanuit mijn nek en dat schijnt een nauwkeurig werkje te zijn, dat vond ik erg spannend. Daarna ook nog algehele narcose en dan slaap ik zo lekker dat ik wel wil blijven slapen, helemaal als ze je lekkere warme dekens geven!
De derde operatie duurde langer dan verwacht 4 uur ipv 1 uur maar merkte geen verschil met een kortere narcose.
Toen ik mijn schouder had gebroken kreeg ik een roesje om hem weer in de kom te zetten, maar dat was toch geweldig!! Ik heb zulke mooie dingen gezien en voelde me zalig vrolijk en heb er hele grappige en gekke dingen uitgeflapt. Ik was zelf verbaast over wat ik allemaal zei het leek wel of mijn mond er dingen uit flapte en mijn hersenen daarna pas dachten “huh wat zeg ik nou”
Ik kan me voorstellen dat je daar echt verslaafd aan zou kunnen raken.

 

1 keer een narcose gehad met een bbz ik had geen pijn of dergelijke ervoor.
Na de operatie was is zo wakker daar stonden ze van te kijken maar ik voelde me zo uitgerust was ook niet in staat om in bed te blijven.
Volgende dag ben ik het winkelcentrum nog rondgegaan we moesten hooi halen voor de konijnen. (Dat is dan weer een nadeel manlief regelt dat soort dingen niet als ik er niet ben).
Dag erna was manlief jarig heb ik nog slingers staan hangen heb toen wel iemand gevraagd de ballonnen te blazen.
Wat zou dat heerlijk zijn om weer even zo wakker te worden.

 

Onder narcose vind ik echt een verschrikking. Het voelt voor mij als een epileptische aanval, pure paniek op zo’n moment. Wakker worden vind ik net zo erg. Ik schreeuw alles bij elkaar en ipv dat ik in de uitslaapkamer terecht kom brengen ze mij maar gelijk naar mijn eigen kamer waar mijn moeder is, zodat ik rustiger wakker word. ( zei heeft precies het zelfde dus weet hoe ze mij rustig moet krijgen.)

 

Mijn man daarin tegen heeft echt wel even nodig gehad om bij te komen en met even bedoel ik geen 2 dagen.

 

Dat had ik ook na een zware narcose, duurde echt maaanden. Ik kon me in het begin niet eens concentreren op een verhaaltje achterop de Donald Duck, na 2 plaatjes was ik de draad al kwijt. Ontzettend frustrerend!
Fysiek was ik ook nog lang heel snel moe.

 

Hier nog nooit een narcose meegemaakt. Gelukkig ook.

Maar hoe is dat. Je valt dus in slaap en je wordt wakker.
Heb je dan tijdsbesef of heb je het gevoel dat je maar een seconde weg bent geweest?

Wel eens een slaappil gekregen in het ziekenhuis toen ons zoontje was opgenomen. Die werkte ook wel snel, voelde me heel lam worden ineens. Maar koppige ik werd 2u later weer wakker en ging snel weer naar ons zoontje.

 

Er zijn verschillende middelen waarmee je iemand onder narcose kan brengen. ik kreeg in een kliniek een veel beter middel dan later een keer in het ziekenhuis.
hoewel de ingreep in de kliniek vele malen zwaarder was dan in het ziekenhuis, voelde ik me na de operatie in de kliniek fris en fruitig en van die narcose in het ziekenhuis heb ik nog weken last gehad.

 

Haha ja hier ook.
Ik had maar 3 cm ontsluiting, al 14u lang bleef het daar op steken.
Toen die morfinepomp en ik 2u later heel chill tegen die verpleegster 'ej ik moet snel naar de wc, kan ik los?' zij checken, antwoord ze terug 'nee dat is je zoontje die aan het kijken is'
Nergens iets van gevoeld. Die 14u daarvoor daarentegen. Bweighh verschrikkelijk.

 

Ik heb helemaal geen tijdsbesef als ik wakker word uit de narcose, mijn buikoperatie duurde veel langer dan van te voren gedacht maar daar had ik geen idee van tot ze het mij vertelde.
Gewoon heeeerlijk diep en lang geslapen en eigenlijk nog lang niet wakker willen worden omdat je zo ongelooflijk lekker ligt.
Ook niet het gevoel van maar kort weg te zijn geweest, juist van heel lang en lekker geslapen hebben.

 

Fantastisch topic! Ik ben anesthesiemedewerker en breng dus daadwerkelijk mensen onder narcose. Fijn dat er mensen zijn die het zó fijn vinden.