Hallo, Ik zit even met mn handen in het haar. Mijn dochtertje is nu 3,5 week. De eerste week sliep ze vrij veel. De tweede week werd dit al minder. Nu in de 3e week lijkt het wel alsof ze telkens haar slaap niet kan vatten. S avonds en s nachts doet ze het overigens heel goed, ze slaapt vanaf een uur of 20:00. Dan krijgt ze om 23:00 fles en komt dan om 3:00. Daarna weer om 7:00. Overdag is het alleen momenteel zo tobben! Ze heeft slaap, dat zie ik aan alles. Leg haar ook voor alle vermoeidheidssignalen in haar bedje. Maar dan begint ze erg te huilen. Dan troost ik haar na een aantal minuten. Is ze even stil, maar valt dus niet in slaap. Ze blijft liggen met haar ogen open. Uiteindelijk begint ze dan weer drukker te worden en begint ze weer te huilen...dit herhaalt zich telkens totdat ze dus na bijna 1,5uur in slaap valt, om vervolgens na een slaapcyclus van ongeveer 50 minuten weer wakker te worden Ze ligt in een puckababy, dus maaien met haar armpjes is geen reden dat ze niet kan slapen. Nu dus eigenlijk mijn vraag: Ik probeer het principe "Ria Blom"een beetje toe te passen. Maar soms vraag ik me af of het bij mijn kind wel werkt Kan ik dan toch beter mijn gevoel volgen of heb ik straks een kindje wat helemaal oververmoeid en gestresst is? PS. dit is mijn 3e kindje maar ben ineens overal onzeker over
Ria blom in de kliko. Slaaptraining bij zulke ukkies gaat niet werken. Ze heeft gewoon behoefte aan veiligheid en geborgenheid. Volg je gevoel, mss heeft ze honger of is ze te warm/koud. Lekker troosten en dichtbij blijven.
Ria blom is echt een achterhaalde methode. Volg je kindje. Hou hem zoveel mogelijk bij je. Je kind alleen op een kamer in eigen bedje is helemaal niet fijn voor je kind. Hier sliep dochter tot 6 maand altijd 45 min en anderhalf uur wakker. Na het slapen voeden, en soms voor t slapen nog een keer.
Zoals een ander al zei volg je gevoel. Ria blom weg ermee ze is nog zo klein ze wilt geborgenheid geen training.
Oh jee, pak je kleintje gewoon bij je. Mijn baby's slapen de eerste maanden vooral in de draagdoek of kinderwagen. Je baby is net pas op de wereld, natuurlijk snapt ze nog niet wat een bedje is en dat het de bedoeling is dat ze daarin moet slapen. Sterker nog, ze snapt nog niet eens dat jij en zij niet een zijn, maar verschillende individuen. Dus, maak het jezelf en je baby makkelijk. Knuffel zoveel mogelijk en doe wat werkt voor jullie allebei. Dat bedje komt echt wel.
Pak je kindje bij je en laat het bij jou slapen. 3.5 week is nog veel te jong om te leren in bed te slapen als het niet lukt. Dus ja volg je gevoel. Ik heb een 2e en ik herken die onzekerheid. Tot nu toe altijd mijn gevoel gevolgd.
Mijn baby's sliepen de eerste weken overdag of in mijn armen, of op het voedingskussen naast me op de bank (of in box), welke ik had omgevormd tot een bedje (punten bij elkaar en dan waskussenhoes erover). Pas na een maand of 3 ben ik gaan oefenen met in bed leggen. Ze is nog zo klein. Lekker bij je nemen. Ze zal ook soms last van krampjes hebben.
Ik ben wel van de RRR al laat ik mijn kinderen nooit lang alleen huilen. Pacco inbakerdoek werkte hier super, puckababy hielp ook niks.
Hier goede ervaringen met wikkelen: https://www.natuurlijkekraamzorg.eu/wp-content/uploads/2013/07/Wikkelen-Melinda-Munter.pdf Daarna overgegaan op soort inbakeren met grote hydrofiel en nu alleen nog dekens strak ingestopt met extra hydrofiel er overheen om het goed strak te kunnen doen.
Hier 6 weken mama matras geweest grotendeels. Volg je ukkie, jij bent diens wereld, de rots, de rust, de herkenning en de vertrouwdheid. Verpesten kan je ze echt niet op die leeftijd. Blijf t eens in de zoveeltijd proberen, leg je kleine bijv in bed als jij even de was gaat doen met een "bijzonder" speeltje wat je goed vertrouwd al zou die er mee in slaap vallen, niet met direct de intentie om te gaan slapen maar gewoon om vertrouwd te raken met het bedje en die omgeving. Valt ie in slaap mooi meegenomen, lukt t niet dan gewoon weer met je mee maar heb je wel mooi een paar minuten leuke ervaring met dat bedje opgebouwd. Zo leerde mijn dochter dat dr bedje ook een vertrouwde omgeving was. Die viel dan ineens al spelende in slaap, helemaal top. Soms ook niet maar dan waren de slaapkamers in elk geval vast gestofzuigd of de was alvast gedaan en zij has even lol gehad, vond ik ook een succes. Ze lag toch veilig en mn huishouden moest ook gedaan worden dan kon ik daarna wel weer rustig voor matras spelen. Draagdoek was hier ook wel een uitkomst, kreeg ik toch net ff weer meer vrijheid dan die armreikwijdte vanaf mn stekkie op de bank. Ria Blom zijn hier hele sterke meningen over maar slaaptraining komt niet eerder in beeld dan 6 mnd en dan zou ik me ook verdiepen in andere methoden, ria blom is zeker niet de enige.
Wij hebben de swaddle me om in te bakeren, superfijn! Ria Blom ook wel gelezen en genegeerd. Ouderwets mens. Hier sliepen ze de eerste drie maanden bij ons in de buurt. Box. Bank op voedingskussen. Op ons. Vonden ze enorm fijn. Bedje komt wel. ‘S nachts wel in wiegje op onze kamer.
Bedankt voor jullie reacties. Ik vind de methode van Ria Blom ook wel erg intens en vermoeiend. Ik merkte dat ik er een beetje gestresst van raakte. " Oh, het is NU tijd om naar bed te gaan!" " onee, ze wordt al wakker, terwijl het nog lang geen tijd is voor haar voeding!" Dat soort dingen Wat ik wel heb ontdekt is dat ze het nodig heeft om zichzelf in slaap te huilen. Zelfs bij ons is ze dan niet te troosten. Gisterenavond was ze heel onrustig. Ogen wijd open en maar trappen met dr voetjes en bewegen met dr armpjes. Dan probeer ik haar te kalmeren, maar het lijkt alsof ze daar alleen maar bozer van wordt. Uiteindelijk geeft ze zich dan wel over en valt ze in slaap. Ze heeft net haar fles op en na het knuffelen en "spelen" dacht Ik er goed aan te doen om haar lekker bij me te nemen zodat ze kan gaan slapen. Maar wat ik hierboven al omschreef: het lijkt wel of ze hier alleen maar bozer van wordt. Uiteindelijk maar in de puckababy gelegd en in bedje gestopt. Dat was ook even huilen maar na 5 minuten werd het ineens stil. Ben net om het hoekje gaan kijken en ze slaapt. Zal ze dan zo overprikkeld zijn dat zelfs mama haar niet kan troosten?
Zou kunnen inderdaad. Haar wereld is opeens zo veranderd. Van in de warme veilig buik naar de wereld in. Het zouden ook krampjes kunnen zijn? Wat ik deed was de baby in de draagdoek. Dan voelen ze zich ook geborgen. En als ze huilden, waren ze in ieder geval niet alleen in hun verdriet. Het is altijd even zoeken de eerste weken/maanden. Of je nu een tweede of derde baby hebt, die onzekerheid blijft terug komen! En als je iets hebt gevonden dat werkt voor jou en je baby, dan gooien ze hun ritme weer om
Dat laatste herken ik ook. Maar die van.ons is ietsje ouder. Ik merkte het sinds vorige week. Ze wil zelfs niet meer aan de borst om lekker in slaap te vallen. Opvallend, want dat werkte bij de andere twee prima. Haha Gek vraagje misschien, Maar is ze een groot meisje? Onze jongste was geboren met 4422 gram en 53 cm.zij heeft echt een totaal ander ritme dan de andere twee, die ook beide hun eigen ritme hadden. Ik leg haar overdag ook niet in bed, maar in kinderwagen/box/maxi cosi (als we ergens van terug komen)
Ja het is een grote meid, 4280 gr bij geboorte en 53 cm.. de andere 2 kids waren ook zo zwaar overigens. Ik heb idd een draagzak waar ze vandaag Dan ook heerlijk in heeft geslapen. Vind het alleen zo frappant dat ze dus niet te troosten valt als ze echt heel moe is. Dat ze dan alleen maar bozer lijkt te worden. Dat hadden die andere 2 van mij juist niet. Die werden er rustig van als ik ze oppakte om ze in slaap te krijgen.
Heb je whitenoise al eens geprobeerd? (YouTube, spotify) was de redder in nood bij ons in de eerste weken al. Werkt tot op de dag van vandaag als we een overprikkelde/oververmoeide dreumes in slaap proberen te krijgen. Verder idd lekker je gevoel volgen hoor! Ria blom kent jou kindje helemaal niet, dus die weet ook écht niet de beste manier.
Hier ook een die niet makkelijk in zijn bedje slaapt! Ik probeer het wel een paar keer per dag en meestal lukt het niet en zo wel dan is hij zo weer wakker. Maar om het bedje toch een beetje in beeld te houden. Neem ik hem daarna in de draagdoek dan slaapt hij zo. Kinderwagen gaat ook nog wel. En hij slaapt lekkerder op zijn buik, in de kinderwagen waar ik het makkelijk in de gaten kan houden durf ik dat wel aan. Hier het idee dat hij ook last heeft van voeding die omhoog komt. Ik had de eerste dagen ook dat ik er gestrest van raakte, maar mijn vorige was nog erger. Kreeg vooral dat gevoel weer helemaal terug. En bedacht me dat ik me had voorgenomen me niks meer aan te trekken van alle boeken en methodes en lekker m'n gevoel te volgen. Dus dat ben ik toen gewoon gaan doen! Het komt echt wel goed. M'n vorige heeft nooit goed geslapen overdag en 's nachts duurde ook 2 jaar. Is gewoon een gezond, vrolijk en slim kind geworden
@Cookies nee dat kende ik nog niet! Ga ik zeker morgen eens uitproberen @Vie87 heey! Mijn kleine meid vindt het ook lekker om op haar buik te slapen. Doe dit ook alleen in de box om haar in de gaten te houden. Door al die boekjes en deskundigen die even zeggen "hoe het moet" word ik dus ook helemaal gestresst. Vandaar ook dit topic. Zeker met Ria Blom was ik meer op de klok aan het kijken of ze al naar bed moest, ipv dat ik naar mn kind kijk. En met nog 2 kids hier over de vloer is echt rust en regelmaat niet echt toe te passen Ik probeer het ook iedere dag wel een keer in bed, en ik moet zeggen dat ze steeds minder gaat protesteren. Vanavond zag ik dat ze moe was. Heb haar ingebakerd in bed gelegd en toen moest ze wel gelijk huilen. Na 10 minuten (huilen...dat wel) is ze uiteindelijk in slaap gevallen. Wilde eigenlijk net naar boven gaan om haar te troosten maar dat was dus niet meer nodig