Mijn dochter van bijna 10 krijgt maandelijks 10 euro op haar rekening. Als zij 10 is wil ik dit verhogen naar 15 euro. Eigenlijk koopt zij er niet veel van. Zij spaart het op, haha. Onlangs heeft ze wel een laptop gekocht van haar opgespaarde zakgeld en zij had nog wat verjaardagscentjes van vorig jaar over.
Ik vind dingen in huis ook gewoon. Er wordt al (heel) heel veel voor ze gedaan, vind dat zij dan ook wel wat kunnen doen zonder dat ze er geld voor krijgen. En elke twee weken een LOL-bal kopen vind ik redelijk onzinnig. (Al is het alleen maar omdat we dan na een jaar 48 LOL-ballen in huis hebben.) Hier moeten ze er dus wel voor sparen. Krijgen ze niets van. Ze krijgen ook genoeg bij verjaardagen, Sinterklaas, kerst en ook best nog eens tussendoor. Ze komen niets te kort dus. We hebben het zakgeld overigens net verhoogd. De oudste krijgt nu 1,50 per week, de jongste een euro.
Onze kinderen krijgen nog geen zakgeld, zijn 7 en 6 en hebben daar totaal geen behoefte aan. Worden ook, als ik de verhalen hier lees, flink verwend, niet alleen door ons, maar ook grootouders, mijn broer. Krijgen lang niet alles, maar ik heb weinig met het idee dat ze 6 maanden moeten sparen om een doosje Lego te halen. De belangrijkste les die ik ze, mbt dit onderwerp, mee wil geven is dat ze geld dat ze niet hebben, ook niet kunnen uitgeven. Dat je je dus moet aanpassen aan de omstandigheden. Mogelijk gaan ze dan een paar keer op hun bek, maar uiteindelijk leren ze het ook (zo ben ik ook opgevoed en het is helemaal goed gekomen). Ik ben bang dat het hele strenge, met weinig rondkomen, juist averechts kan werken. op een gegeven moment gaan kinderen zelf verdienen, hebben veel meer dat ze gewend zijn en gaan dan helemaal los.
Maar hoe ga je ze dat leren zonder dat ze geld hebben? Het zelf ervaren is zoveel effectiever dan het alleen maar van een ander horen. (Ik kreeg vroeger ook geen megabedrag aan zakgeld. Maar heb niet het idee dat ik iets te kort gekomen ben of niet geleerd heb met geld om te gaan, integendeel zou ik bijna willen zeggen. Ook ik heb geleerd dat je wat je niet hebt niet uit kunt geven. En nee, dat heb ik niet van mijn ouders geleerd om het zo maar te zeggen...)
Precies, zonder het echt zelf te ervaren leren ze dat niet. Alsof kinderen die een klein bedrag aan zakgeld krijgen iets te kort komen zeg. Met hun verjaardag worden ze lekker verwend en voor komende zaterdag zitten er voor ieder 5 pakjes in de zak. Schat dat ze meer dan genoeg krijgen
Mijn kinderen krijgen ook niet alles wat ze willen, soms aangeven dat iets niet kan. Het geldflow is niet oneindig en dat snappen ze. Denk dat dit de juiste basis is. En anders gaan ze, als ze wat ouder zijn, een keertje de mist in door te veel uit te geven. En dan moeten ze dingen voor laten. Harde weg, maar werkt wel. Nogmaals hoe ik er tegenaan kijk, oordeel niet en zeg niet dat dit de juiste manier is. Dit is waar wij voor gekozen hebben
Mijn zoon van 5 krijgt 0,50 per week. Bijna niks dus we zijn er net mee begonnen. Hij moet dus echt lang sparen om er iets voor te kopen, maar dat vinden wij juist positief. Wij willen onze kinderen graag meegeven dat je niet zomaar alles kunt kopen wat je leuk vind. Onze kinderen krijgen ook niet zomaar cadeautjes of een kleingheidje. Alleen met verjaardag, sinterklaas en soms in de zomervakantie nog iets (omdat ze beiden in de winter jarig zijn). Zakgeld mag ook niet aan snoep uitgegeven worden zolang de kinderen op de basisschool zitten. Snoep etc. krijg je thuis en in een hoeveelheid die wij goed vinden. Daar valt wel over te praten trouwens hoor Ik herken het trouwens niet dat kinderen die weinig zakgeld krijgen later losgaan als ze zelf gaan verdienen. Wij krijgen ook niet veel vroeger (vanaf het VO werd het wel aanzienlijk meer, maar moesten we er ook meer van kopen) en we kunnen allemaal goed met geld omgaan nu. Geen van ons ging opeens heel veel uitgeven toen hij ging verdienen...
Precies dit, erg veel voor als je niks hoeft te halen behalve wat voor zich zelf en snoep. Je leert er als nog niks van want je hebt het geld toch al staan, weinig moeite om te sparen te handig/snel om uit te geven. Als je er meer moeite voor moet doen denken ze er beter over na of het wel is wat ze willen. Onze zoon is nog te jong voor zakgeld (4.5) maar hij heeft speelgoed verkocht en heeft als doel een bureau. Als hij soms wat in de winkel wil mag hij dat van zijn geld doen maar wil hij wel weten of er dan genoeg is voor zijn bureau
Ik vind het juist eerder andersom. Bij ons thuis kon vroeger alles en ik kreeg wat ik wilde. Nou dat heeft me wel een paar jaar gekost om te beseffen en ervaren dat niet alles meer kon. Ik had dat liever al op een wat jongere leeftijd geleerd.
Chloe krijgt 2 euro per week, als ze iets leuks gezien heeft mag ze dat van haar eigen geld kopen mits ze niet alles in een keer verbrast!
Hij moet er ook zijn uitjes van betalen zoals bioscoop, zwembad, jumpskilzz enz. Dat is niet een wekelijks iets maar in vakanties gebeurt dat weleens 4x per week. Hij zal dus de weken voor de vakantie er al rekening mee moeten houden niet teveel aan stomme dingen uit te geven om dat te kunnen doen. Dit weekend ging een controller van zijn playstation stuk. Normaal was ik dan direct naar de winkel gereden om een nieuwe te kopen (€60) nu riep hij meteen zelf oh dan ga ik van mijn zakgeld wel sparen voor een nieuwe. Aangezien de vakantie er ook aankomt en we 1 week daarvan thuis zijn en hij dus ook uitjes zal hebben met vriendjes heb ik met hem afgesproken dat we beide de helft van die nieuwe controller betalen.
Onze opvoeding is daar heel ander in. Als wij gaan winkelen met de kinderen (vaak wekelijks, eens in de 2 weken) mogen ze altijd wel iets kiezen bij Bart Smit.
Dat doe ik nu ook niet meer. Het is nu sparen van het geld wat je gekregen hebt. Je hebt je verjaardag, sint, kerst en zomervakantie, meer krijg je niet. Dan mag je sparen.
Ik denk ook zeker niet dat jouw manier slecht is! Bij ons is dat er langzaam ingeslopen en het is niet dat ze met grote dingen de winkel uitlopen maar altijd dus wel een stom hebbedingetje.
Een tijdje geleden deed ik dat ook (niet wekelijks of tweewekelijks, maar wel regelmatig). Tot ik merkte dat ze het 'gewoon' begonnen te vinden. En dat ze er eenmaal thuis vaak vrijwel niet meer naar omkeken. Zonde dus. Ik ben er dus mee gestopt. Juíst met die 'stomme hebbedingentjes'. Als ze die willen, dan mogen ze het van hun zakgeld kopen. En daar is die 1/1,50 euro per week ook ruim voldoende voor in mijn ogen. Zo kocht de oudste afgelopen weekend een megapotlood en slijm van haar zakgeld ("Het is mijn geld, dus ik mag bepalen wat ik er mee doe!!!", dat klopt ). Slijm was binnen een dag viezig en ligt sindsdien ongebruikt op het aanrecht (en verdwijnt binnenkort dus in de prullenbak ). Het potlood heeft ze die avond drie woorden mee geschreven en ligt sindsdien op de trap om mee naar boven te nemen. Dat idee. Dingen als knutselspullen, nieuwe stiften, nieuwe boeken ed, daar ben ik dan wel weer vrij makkelijk in om die tussendoor te kopen. Net als wanneer ze iets nieuws nodig hebben voor de sporten die ze doen. Natuurlijk moet iedereen doen wat hij of zij denkt dat goed is, maar voor ons werkt dit (tot nog toe) het beste.