Ik sluit me aan bij de 'dan maar geen kinderen' club. Want als je er toch aan begint met het idee 'zal wel loslopen', dan loop je natuurlijk het risico dat hij het inderdaad vertikt. En dan kun je niet gaan klagen dat dit een probleem is, want je wist het. Dus... dan wordt hij maar geen papa. En jij hebt dan een paar opties: meteen wegwezen - afwachten of hij van gedachten veranderd - bij hem blijven en zelf dus ook geen moeder worden. Maar zolang hij niet van gedachten verandert, zou ik er zeker niet aan beginnen. En dus ook elke keer als hij erover begint, maar één vraag stellen: "Ben je al klaar om luiers te verschonen?" Nee "Dan hoeven we het er verder niet over te hebben."
Stel ... Jij krijgt een keizersnede, na uren en uren en uren van weeen. Je bent helemaal kapot, de eerste week mag jij je bed niet uit. Je herstel gaat niet lekker en je man moet daarom ‘s nachts zo die eerste 6/8 weken de baby uit bedje halen, luiertje verschonen en evt flesje opwarmen en geven? Wat dan? Dan krijgt ie geen schoon luiertje? Dan wacht hij tot devolgende dag totdat er een oma oid langs komt om jou te helpen? Ik denk dat deze man nog niet toe is aan kinderen of kinderen niet waard is.
Owkeej... even denken. Heeft hij al eens een luier verschoont? Kan hij misschien oefenen bij een kindje uit de familie bijvoorbeeld? Waarom wil hij niet? Angst? Vies?
Uit ervaring kan ik je vertellen dat er echt mannen zijn die het dus gewoon echt niet doen. Die het hun vrouw laten doen die bijna 4 liter bloed was verloren. Echt ongelooflijk. (Gelukkig niet mijn man)
Laat 'm een nanny inhuren van z'n eigen geld! En laat 'm vooral niet klagen als jij ook eens een keer geen zin hebt om die ranzige wc/de kattenbak/de vuilnisbakken/whatever te verschonen en dat HIJ dat dan moet doen..
Vertel hem dat jij wel een kinderwens hebt. En dat je een betrokken vader en echtgenoot wilt. Blijkbaar voldoet hij daar niet aan. Daarom ga je binnenkort op zoek naar een andere man die wel volwassen genoeg is als vader en alles wat daarbij hoort! Een kind uren in een overvolle luier laten lopen/liggen is verwaarlozing en mishandeling. Zo iemand wil je niet als vader... En wat als jij ziek bent, ze moeten overgeven of jij lichamelijk hulp nodig hebt tijdens of na de bevalling. Dan kan jouw moeder zeker komen??
Ik vind dergelijke uitspraken heel triest en vooral zwaar kinderachtig. Ik zou dus zeker een goed gesprek met hem voeren. Luiers verschonen hoort bij het ouderschap. Punt
Hebben jullie vrienden/familie met kleine kinderen. Laat je vriend dan eens gaan praten met de vader en misschien kan die uitleggen als stoere mannen onder elkaar wat hij kan verwachten. En zelf aangeven dat jij wel kinderen wilt die ook op hun papa kunnen rekenen in alles en je behoorlijk verdrietig wordt als hij deze opstelling volhoudt jijj dus geen kinderen kan krijgen. En ouder zijn is dus ook je kind, twee trappen en een hoogslaper schoon boenen midden in de nacht omdat alles is onder gekotst. En ik verschoon liever poepluiers dan de terugkerende discussies over gaan douchen, huiswerk maken en kamer opruimen met mijn bijna puber dochter.
Tja denk dat je alle reacties wel zo'n beetje gehad hebt. Zo'n kerel zou ik niet eens zwanger van willen worden. Wat als je inderdaad ziek bent, of in het ziekenhuis beland, of een avondje weg wilt? Weigert hij dan ook? Wat als het kind ziek is en alles onder kotst, mag jij dat dan ook doen? Of zindelijk wordt en billen afgeveegd moeten worden? M.a.w. die vent van je moet zijn ballen laten groeien en er gewoon zijn voor zijn kind. Het is niet alleen maar de leuke dingen. Bij ouderschap hoort verantwoordelijkheid, van beide ouders. Maar goed wat je ermee kunt? Accepteren of niet accepteren. Dus of je gaat erin mee en geeft hem zijn zin of je gaat er niet in mee en maakt dit bespreekbaar met hem.
Mijn eerste reactie is *proest*, nee effe serieus nu. Ik zou hard lachen als mijn man dit tegen mij had gezegd. Als een man dit echt, echt serieus meent, dan is er een aardig steekje los en dan is er zeker geen echt serieuze kinderwens, dan heeft hij geen benul hoe 'real life' eruit ziet... Als hij dan na uitgebreid praten (waarom is luiers zo'n issue?? Geloof me, dat is echt NIET het ergste/meest vieze wat je met kinderen gaat meemaken... Wat zit er achter dat absurde antwoord? Meestal angst) nog steeds dezelfde mening heeft, dan is het de vraag of dit wel de man is die je dacht dat hij was...
zoals al gezegd is in vorige reacties: begin (voorlopig) niet aan kinderen met deze man. Als hij woord houd zal jij voor alles alleen opdraaien vrees ik Hoe oud is hij?
Het is een beetje een ouderwetste reactie. Heeft hij dit misschien van thuis uit meegekregen? Ik zou er gewoon rustig over praten. Mijn schoonvader heeft in heel zijn leven nog nooit een luier verschoont en gaat dat ook niet doen. Laatst zouden mijn schoonouders samen oppassen, ze moesten de kinderen ook van de opvang ophalen. Blijkbaar was schoonmoeder ziek en was schoonvader alleen gekomen. Voordat de kinderen naar bed moesten had hij mijn schoonbroer gebeld om te vragen M een schond luier te komen geven. Hij ging dat echt niet zelf doen. Voor toen was het een oke oplossing, maar ik was niet blij...
Wat erg Mijn grootvader werd vroeger belachelijk gemaakt door collega’s omdat hij wél luiers verschoonde en z’n kinderen in bad deed. Bizar toch dat mannen dat toen vrijwel niet deden?
Zulke personen bestaan inderdaad, zelf meegemaakt in mijn jeugd. Het zegt dan alles over zo’n persoon, die is op geen enkele manier betrokken bij zijn partner en kind en ze daarom in mijn ogen op geen enkele manier waard. @ TS; je hebt mannen die dit zeggen wanneer ze geen idee hebben wat het is om een kind te hebben en onzeker zijn over wat erbij komt kijken aan verzorging en zulke dingen vies vinden, wat het ook is; maar het wel doen wanneer de kleine er eenmaal is. Je hebt echter ook mannen waar zo’n beetje iedereen in dit topic het over heeft. Dat zijn mannen die het idee van nageslacht leuk/prima vindt maar er zelf niks voor willen doen behalve seks. De zin ‘Dan maar geen kind’ geeft in mijn ogen aan dat je vriend niet serieus klaar is voor kinderen omdat een poepluier wel de minste zorg is voor een kind. Met zo’n persoon zou ik geen kind willen krijgen omdat ze wel verwekken maar geen vaders zijn.
Mijn man riep dit ook. Tijdens mijn zwangerschap. Nou kon hem wel achter het behang plakken met nog een flinke laag structuurverf eroverheen. Nu is hij 12 weekjes papa en hij doet het allemaal uit zichzelf. Soms met enorme poepluiers vraagt hij wel of ik het wil doen als ik thuis ben. Hij kan er niet zo goed tegen. Hij doet daarentegen de kattenpoep opruimen. Vindt het een goede deal. Hopelijk draait je vriend ook bij maar inderdaad een vervelende reden om dan niet aan een mooi wonder te beginnen.
Ik sluit me aan bij de rest: als hij dit serieus meent en nog gaat doorzetten ook, geen daddy material! Wat anderen ook zeggen: gewoon een luier verwisselen stelt nog niks voor vergeleken met de XXL spuitluier, kots opvangen met je handen, drollen uit het badputje vissen, ondergepiest worden door een bijna zindelijk kind en andere hoogtepunten van het ouderschap. Dus voordat hij aan kinderen begint, zal hij toch eerst een man moeten worden.