Van dol op koken naar hekel aan. Hoe fix ik dit?

Dit! Zodra je kind oud genoeg is om zichzelf bezig te houden voor iets langere tijd (vanaf 2,5 a 3 jaar was het bij mijn zoon), dan heb je weer energie en tijd om te koken.
Tot die tijd probeer je gewoon zo goed mogelijk om voedzame en gezonde maaltijden op tafel te zetten. Je doet wat je kunt.

 

Is t misschien een idee, als het financieel haalbaar is, om ipv bijv 1 dag minder te werken wel je uren te minderen maar dan op zo’n manier dat je geen 8 uur per dag werkt maar bijv 6 a 7 uur?
Dan is t sowieso al niet zo’n gehaast meer, kun jij naar huis om bijv het eten voor te bereiden en je man haalt jullie zoon op of jijzelf om de tijd dat je dit dan normaal gesproken doet (of als jullie bijv een oppas bij jullie thuis hebben laat die dan blijven tot jij klaar bent met koken bijv).

Ook hoeven t natuurlijk geen gerechten te zijn waarvoor je uren in de keuken moet staan, maar gewoon simpele lekkere en gezonde gerechten zijn ook goed toch?

Zou toch ook kijken of je wat meer op het avondeten tijdstip van zoon kunt uitkomen qua eten, er zal een tijd komen dat ie mee gaat eten natuurlijk (gezien ie van feb is neem ik aan dat ie nu ook al wel wat eet??) en dan pas om half 8 gaan eten is voor zo’n kleintje natuurlijk ook niet te doen.

 

Over het koken terwijl je kindje wakker is: ik had expres al mijn tupperware doosjes in de onderste la in de keuken liggen. Mijn dochter vond het een feest om die open te doen en alles eruit te halen en mee te spelen. Dan zat ze gezellig bij me en tegen de tijd dat zij de hele la leeg had, was ik klaar met koken. Die la had ik in een minuutje weer opgeruimd en dan konden we eten.

Nu scheelt het dat mijn dochter vooral heel makkelijke gerechten eet. Ze eet mee met de pot (al vanaf het begin), maar zenis niet een heel gemakkelijke eter. Als ik ingewikkelde gerechten, stoofpotjes of ovenschotels maakt, lust ze het eten niet. Juist als ik het simpel houd (agv) vindt zij het lekker. En wat anderen zeggen: echt uitgebreid koken komt wel als ze wat ouder zijn.

 

Wij hebben een lijstje met een aantal makkelijke gerechten (binnen 20 min op tafel)) die we standaard elke week eten. Een paar pasta's, krieltjes/vlees/sla, een curry, soep, salade. Niet heel spannend, maar wel voedzaam en werkbaar. We doen 1x per week boodschappen voor de hele week, dat bespaard ook ene hoop tijd om te bedenken wat we nu weer moeten eten (daar heb ik de grootste hekel aan).

 

Wij aten trouwens wel vanaf het moment dat dochter bijvoeding kreeg de maaltijden als gezin met elkaar. Ik zou er niet aan moeten denken om om half acht nog eens te moeten beginnen met koken. Dan wil ik ook op de bank ploffen. Bovendien ben ik dan allang van mijn graatje gegaan (of ik heb al geen honger meer omdat ik zoveel heb lopen snaaien). Ik zou dus echt proberen om tegelijk met je baby te eten, zodat jullie nog even tijd hebben om van je rustige avond te genieten, als de baby eenmaal op bed ligt. Ik denk dat je dan ook meer bijkomt 's avonds en dat kan ook weer meer energie geven overdag.

 

Nee maar wat jij nu opnoemt is ook wel een heel uitgebreide vorm van koken. Tussen op die manier koken of leven van de afhaal zit nog een heel groot gebied. Gewoon een simpele pastasaus, of aardappelen, vlees en groente zou toch moeten lukken als je een kind hebt.

 

Ik zou beginnen met eten als ukkie wakker is, die moet toch ook eten? Dus gewoon als gezin aan tafel. Dat is voor je kindje ook fijn.

En wat je voor ukkie kookt, ook zelf eten. (geen zout/honing gebruiken).

En begin gewoon eens met makkelijkere gerechten: aardappels/vlees/groente, een pasta, stampot. Onder het koken meteen wat opruimen, ukkie vermaakt zich vast wel met potten/pannen/lepels of hier als mijn zoontje stik chaggerijnig is, dan een filmpje op. Ik ben rond 17:30 thuis en haal dan mn zoontje op, begin met koken om 17:45 en meestal rond 18:15 aan tafel.

Dan kan de een de kleine naar bed brengen, de ander opruimen en kan je om half 8 samen op de bank ploffen.

Minder werken hielp hier op termijn wel, de eerste tijd niet, maar ondertussen na bijna 2 jaar 4 dagen werken, merk ik echt wel het verschil. Ga samen met zoontje boodschappen doen, en die avond koken we ook echt samen. Hij helpt snijden.

Verder hebben we hello fresh, dat scheelt boodschappen en nadenken haha.

 

Ook dit ja. Je hebt "kokkerellen" en "een maaltijd op tafel zetten". Dat eerste is meer iets wat ik als een hobby zie en dat is met een baby inderdaad moeilijk te doen (net zoals dat veel andere hobby's met een baby een tijd op een laag pitje zullen komen te staan). Maar dat tweede moet echt wel lukken.

 

Vooral gewoon beginnen met samen met je kind gaan eten. Wij hebben vanaf kleins af aan gewoon op de normale tijd gekookt, eerst bijv in de wipper op het aanrecht etc als ik bezig. En ze zat altijd aan tafel als we aten, vaak wat wij aten even pureren en dan kreeg zij gewoon hetzelfde. En idd je kan op zoveel manieren koken. Hou het door de week simpel en dan bijv in het weekend uitgebreid als je dat wil. Kan je man haar afleiden.
Hier eet onze meid echt alles mee van Cote de boeuf tot rissotto. Heel leuk om te zien ook. En dan geniet je er ook meer van van je harde werk als de kleine er ook van geniet.

 

Ik schil voor 3 dagen aardappelen, als je elke dag het water ververst kun je dat prima bewaren in de koelkast om later te koken.
Op werkdagen eten we vaak makkelijk in de zin dat je simpel voor 2 dagen kunt maken. Bijv stamppot, macaroni etc.
Vlees braad ik in het weekend en vries ik per dag in, in de jus. Kwestie van op ochtend uit vriezer en savonds opwarmen.

Als ik na een werkdag alles nog moet maken loopt het hier ook vast. Vooruit werken en niet te moeilijk werkt hier goed.
Ja op zaterdagmorgen heb ik 2 pannen vlees opstaan, maar das ook het enige lastige.

 

Eens. Zoveel tijd kost het toch ook weer niet om een maaltijd op tafel te zetten?

Wanneer kinderen ouder worden, krijg je ook weer sportclubjes onder etenstijd (hier 4 avonden van 17.00 tot 18.00 uur ) dus het is een kwestie van (vooruit) plannen en vooral niet te moeilijk doen. Een pan nasi of macaroni is zo gemaakt, evenals AGV en stamppot.

 

Ik heb een hekel aan tandenpoetsen en make-up afhalen maar dat moet ik nou eenmaal ook gedaan doen en doe ik dus ook gewoon.

Ik zou adviseren om te stoppen met afhaal te gaan halen. Het is eigenlijk altijd minder gezond dan zelf vers te kopen en veel duurder. En ik persoonlijk vind het geen goed voorbeeld voor kinderen

Hoe oud is je kindje? Je kookt pas als die op bed ligt? Misschien een fijne ergonomische drager kopen zodat je je kindje op je buik of rug (rug vind ik persoonlijk iets prettiger met koken) kunt dragen tijdens het kokkerellen? Het lukte mij ook om te koken met een 3 jarige en twee pasgeboren baby’s. Oké, soms gewoon gekookte aardappelen met een pak spinazie a la crème en een gekookt eitje, maar toch!
Er stond ook toen gewoon elke dag vers eten op tafel. En een stamppot kun je ‘s ochtends al maken. Als je dat in een ovenschaal doet en dan ‘s middags ff in de oven opbakt ben je zo klaar.

Pakketten van de AH of Lidl zijn misschien fijne pakketten om weer mee te beginnen met koken. Vrijwel alles zit er in en je hoeft alleen te snijden en de handleiding te volgen

 

Herkenbaar hoor... bij mij was het meer het slechte eten van mijn jongste zoontje wat de lol er totaal afhaalde. Wat ik ook maakte, hij weigerde het te eten, schopte een scene ... killing voor mijn kookplezier.
Eigenlijk nu pas, nu hij 8 is , begint het langzaam terug te komen... maak ik ineens een wilde salade ergens bij, of een leuk sausje.

Verder hanteer ik ook een weekplanning. 1x p week boodschappen laten bezorgen, voor alle dagen van de week meteen opschrijven wat je eet.

 

Maar ik neem aan dat je ook geen lol hebt in stofzuigen of beddengoed verversen? Dat doe je toch ook gewoon?

 

@brocante
Toch denk Ik dat het toch op de een of andere manier te maken heeft met je energielevel en de tijd die je er voor hebt.

Misschien op een vrij momentje jezelf in een boekenwinkel proberen te inspireren middels kookboeken bekijken? Of op internet leuke receptjes zoeken voor kind?
Ik kreeg lol in het koken toen ik voor mijn peuter uit Opperdepop ging koken.

 

Ik geniet ook van koken, maar bij kindje 1 tijdens en na de zwangerschap had ik er ook een aversie tegen. En tot vorige week sinds deze zwangerschap was de lol er ook compleet vanaf. Geen zin, geen inspiratie, geen energie en geen trek.. Maar met een jonge dame die gewoon moet eten en een man die ook graag wat gezonds op zijn bord wil, moest ik soort van wel. Vorige week zeurde mijn man dat het eten zo fantasieloos Is de laatste tijd. Dus met een boos hoofd ben ik aan de slag gegaan, beetje die gedachte "jij wilt lekker eten? Dan maak ik lekker eten en ik hoop dat je erin stikt" het eten was echt weer lekker en het viel eigenlijk wel mee qua hoe lang ik er mee bezig was. Dus ik heb het weer een beetje opgepakt misschien kun je eens beginnen met opnieuw je passie herontdekken wanneer je de tijd hebt. Wie weet werkt het voor jou ook

En uhhh vissticks opwarmen Is toch ook geen bal aan

 

Ik heb zulke periodes ook (meerdere keren) gehad. En hoe minder ik ging koken hoe erger het werd. Het word pas minder als je je er overheen zet en gewoon weer gaat doen. Als je het weer gewend bent dan kom je weer in het ritme en gaat de enorme weerzin weg. Dat is tenminste mijn ervaring.