Hoi mamas.. ik hoop hier toch wat ervaringen te krijgen. Tips zijn niet nodig, we hebben alles geprobeerd, behalve het laten wenen. Tot een slaapconsulente toe, en ook medisch is alles uitgesloten. Maar kleine man van nu 6 maanden wordt echt letterlijk al 3 maanden elke nacht, elk 1.5 of elk uur wakker. Hij slaapt nu al bij ons op de kamer omdat we gewoon OP zijn. Op die manier moeten we tenminste niet de kamer uit.. ik zie nog maar 1 uitweg, eentje waar ik steeds tegen was, maar gewoon eens laten huilen.. want wij weten echt niet meer wat we nog kunnen doen. We doen alles al volgens het boekje.. iemand die ook zo hopeloos was en die het een kans gaf op deze leeftijd.. ?
Ik was toen ook hopeloos. T was wel minder vaak wakker maar deed ook veel huilen. Ik was ook helemaal op en heb hem inderdaad even laten huilen. Niet overstuur laten gaan maar gewoon even huilen. Toen viel hij vanzelf weer terug in slaap. Het is heel moeilijk maar als het een normale huil is gewoon even laten gaan. Alleen troosten als hij echt overstuur is. Heel veel succes.
Ik heb ze altijd gewoon laten huilen. Hier hadden ze dat ‘nodig’ bij het in slaap vallen. Maar heb er ook niet zo heel veel moeite mee geloof ik.
Ik snap zo goed hoe jij je voelt! Mijn zoontje huilde (krijste) altijd zoveel en ja ik kon hem gewoon echt niet laten huilen. Wij pakten hem op en wiegde hem, liepen met hem, zaten met hem enz enz want het laten huilen van zo een kleintje brak gewoon mijn hart. Jullie zijn op en weten het niet meer. Ik ben echt tegen laten huilen (overstuur) maar ik snap zo goed dat je denkt dan proberen we het eens. Zoals hierboven staat als het maar niet overgaat in overstuur huilen kan je het misschien proberen. Ik wil je veel sterkte wensen want ik weet wat jullie meemaken.
Hier exact hetzelfde gehad, contant wakker en veel huilen. Ook overdag erg onrustig. Wij waren ook echt op, het is zo zwaar. Het bleken haar oren te zijn. De huisarts zag alleen maar rode oren, op mijn verzoek doorgestuurd naar de KNO. Ze kreeg buisjes rond haar verjaardag en het was vrij snel over.
Ik weet dat je zei dat je geen tips wil, maar hij is zes maand en medisch is álles al uitgesloten? Zeker? Kma? Oren? Blokkade? Reflux? Allemaal getest? De vraag is natuurlijk ook: hoe wordt hij wakker? Even huilen en dan weer slapen? Dat is normaal. Krijsen en niet rustig te krijgen? Dan denk ik toch dat er pijn is, en dan moet dat opgelost worden.
Mijn oudste zette het altijd meteen op kei- en keihard krijsen/brullen, dus ik begreep het ‘laten huilen’ nooit want dit ging door merg en been. Bij de jongste durfde ik wat meer af te wachten; maar zij húilde echt ipv krijsen/brullen. Dat duurde soms 2 minuten, en dan sliep ze weer. Soms was het ook meer snikken/klagen dan echt huilen. Omdat de oudste er toen natuurlijk ook was, kon ik niet altijd binnen 5 minuten bij de jongste zijn en moest ze soms gewoon even wachten; daardoor ontdekte ik dus al snel dat ze na 5 minuten vaak weer in slaap viel. Ik zou dus even kijken hoe hij wakker wordt; als dat krijsend is, zou ik ook echt even kijken of medisch alles ok is. Geen oorpijn? Tandjes die doorkomen? Buikpijn door bijvoeding? Bij huilen zou ik even afwachten. Bij mijn oudste ging dat krijsen ook weer over trouwens, rond 11 maanden. Toen zijn we wel begonnen met even laten huilen, want na 11 maanden veel brullen/krijsen, dag en nacht, was ik ook wel echt op. Dat werkte ook echt goed; medisch was er niks meer aan de hand, en na 1-2 nachten met een timertje laten huilen, sliep ze door... Eerst 5 minuutjes, dan troosten en weer instoppen, dan 7 minuutjes, troosten, instoppen, 10 minuutjes, troosten instoppen, en vanaf dan telkens 10 minuten. Maar duurde nooit zo lang, gelukkig!
Als t huilen/klagen is, dan proberen te laten gaan. Hebben we hier ook hoor dat was haar manier om ff uit te pruttelen. Tegenwoordig besluit ze om 04:30 liedjes te gaan zingen (op haar manier) in dr bed, dr beertjes bij te kletsen of ligt ze ineens helemaal in een deuk of springt ze door dr bed heen. Huiltje is steeds minder nu ze meer opties heeft. Eerste weken gilde ze t hier uit van de pijn, dat ging inderdaad door merg en been en stond je er al niet naast dan vloog je wel de trap op zeg maar. (dát toontje). Dat waren allemaal overkill modus huiltjes dus echt keuze was er niet toen. Toen we t euvel met die lactosehoeveelheden en die reflux onder de duim hadden kwamen er wel verschillende huiltjes. De huiltjes zonder 'mama rent al!!!'-toontje laten wij gewoon gaan. Het is de eerste keren echt even omschakelen en zoeken naar de beste weg en behoefte van je kleintje, beter gezegd waar ligt de grens tussen t ene huiltje en t andere huiltje, wanneer is t voor je kleine zelf en wanneer ben jij nodig als troost/probleem oplosser. In geval van twijfel luister ik eerst en dan hoor ik vanzelf t andere toontje er onder komen of t zwakt weer af. Overigens staat mn kat ook nog steeds te kijken van zal je die herrieschopper niet eens gaan bezoeken??? Die hielp mij in t begin enorm, ik hoorde echt t verschil niet tussen die toontjes. Mn man en de kat feilloos.
Rond die periode werd ons zoontje ook vaker wakker in de nacht terwijl hij eerst doorsliep. Heeft tot 8 maanden geduurd en het was eigenlijk alleen maar jammeren, geeneens huilen. Toen een nachtje aangekeken en na nog geeneens een minuut jammeren ging hij weer slapen...ik was dus eigenlijk elke keer te snel met er naartoe te gaan. Sindsdien gaat het slapen goed. Is er een nacht tussen dat hij echt huilt dan weet ik dat er echt iets is en ga ik gelijk naar hem toe.
Mijn zoontje heeft dat ook gehad van 6 tot ongeveer 8 maanden, na elke 45 minuten of maximaal anderhalf uur wakker. Hier was laten huilen geen optie want mijn zoontje had maar 1 huiltje, standje luchtalarm. Als ik er al tegen had gekund dan waren de buren denk ik wel komen aanbellen. Ik heb dus nooit laten huilen. Wel samen geslapen in die tijd, ik was ook echt hopeloos. Toen opeens was het over en ging hij weer langer slapen, volgens mij zonder duidelijke reden. Misschien is het bij jullie ook een fase waar je doorheen moet. Doen wat bij jullie past, succes, ik kan echt begrijpen hoe moe jullie zijn.
Thx mama's.. goh ja ik ben echt het type spring mama. 1 piep en ik spring.. mss tr snel ? Echt krijsen doet ie niet, nuja, heb hem ook nog niet echt de kans gegeven denk ik @Shakes en ja hoor, echt alles is uitgesloten, alle allergietesten, osteopathie, geen reflux, geen darmkrampen, oren zijn prima, gwn alles oke. Zijn al enkele osteopaten en kinderartsen afgegaan, ook slaapconsulente laten komen.. dusja, we weten het niet, zelfs als we hem smorgens doodmoe van miserie bij ons in bed leggen wordt hij zo vaak wakker.. ik ga wel proberen om niet meteen er te gaan staan, maar gwn eens aankijken of hij niet na een paar minuten ophoudt met wenen. Zolang het niet in standje luchtalarm gaat toch
1 piep en dan naast het bedje staan lijkt mij echt overdreven ja ... zou het eens even aankijken wat er gebeurd. Zet het door ga je even troosten. Uiteraard gaan ze dan weer huilen als je de kamer verlaat maar kijk het ook dan even aan. Elk 1,5 uur wakker breekt jullie als ouders op en lijkt me voor de kleine ook niet heel goed.
Allergietesten? Bedoel je via bloed? Want die zijn niet sluitend bij een baby. De enige manier om allergie uit te sluiten bij een baby, is elimineren en provoceren. Dus verschillende soorten melk minstens twee weken proberen en kijken of het iets helpt. Dat kan nu op zes maand toch nog niet gebeurd zijn?
Het lijkt uit je verhaal dat je zelf niet t gevoel hebt dat er iets medisch loos is. Je geeft zelf aan dat je bij elke piep ook direct opspringt. Het zou dus echt heel goed kunnen dat je kindje hieraan gewend is geraakt en dat het zelf totaal niet ervaren heeft hoe het is om weer zelf rustig te worden. Het lijkt dat je kindje de slaapcyclussen niet kan laten doorlopen. Op t punt dat je weer iets lichter slaapt en erna weer dieper wegzakt wordt hij wakker en hervat zelf de slaap inmiddels niet meer. Als hij toen ging piepen en elke keer daarmee geholpen werd door (te) vlug getroost te worden, kan het zijn dat hij dat nodig is gaan hebben. Het van nature weer in diepere slaap komen uit jezelf lijkt wat verstoord te kunnen zijn. Dat is dat moment dat sommige kindjes die een speentje gebruiken, weer gaan tutteren terwijl ze daarvoor dat een hele poos niet deden. Zij kunnen dat dan dmv even sabbelen. Andere kindjes bijvoorbeeld zonder speentje murrelen wat of huilen even en slapen weer verder. Weer andere zijn hun speentje kwijt, gaan huilen tot ze hem weer krijgen, tutteren weer een vallen weer in diepere slaap. Het zou dus best kunnen dat je dmv het oefenen met laten huilen dit kunt doorbreken. Het kan ook zijn dat het niet meteen lukt omdat hij het niet gewend is en daardoor wel overstuur gaat raken. Probeer in dat geval het wat op te bouwen. Wel troosten tussentijds, niet direct uit bed halen, en de tijd ertussen ruimer maken. Sowieso naar je gevoel luisteren. En als dat niet laten huilen is, dan moet je dat doen. Maar ergens lijkt het dat je dat nu niet meer lukt. Een andere aanpak proberen is dan toch ook weer je gevoel volgen.