Eindelijk een eigen plekje nadat we beginnen december 2017 hebben besloten uit elkaar te gaan. Veel moeten verbouwen en klussen maar uiteindelijk is het een mooi plekje geworden. Doordat ik definitief uit het oude huis vertrok kwam ook het besef bij mijn 2 jongens dat papa en mama echt uit elkaar gaan. De nodige tranen en zorgen om de jongens, schuld gevoel van mezelf naar hun toe, vreselijke wisselingen in gevoel en stemming bij mezelf. Niet lekker in mijn vel zitten, twijfelen aan alles, herinneringen die continu door mijn hoofd schieten... Niet echt een geweldig jaar helaas. Ik hoop op een mooi 2019 waarin ik mezelf weer een beetje terug vind en mijn jongens happy zijn.
Ik kan alleen maar zeggen: zwanger mogen worden van nog wel twee wondertjes♡♡ Eindelijk na een aantal jaar medische molen. Ik kAn dus niet anders zeggwn dan een top jaar!
Wij hebben een rustig jaar gehad, mooie vakantie gehad, John van cluster 2 onderwijs naar regulier gegaan en dat gaat erg goed gelukkig. Mijn ouders wel erg aan het kwakkelen met de gezondheid en eigenlijk mijn man ook steeds meer. John voor het eerst wat gebroken, dat zeggen wij al jaren dat hij wel eens wat zal breken. Verder gaat het goed op werk, we zijn aan het uitbreiden, in januari een gesprek voor een echt contract
Laat 2018 maar zo snel mogelijk voorbij gaan... wat een K*t jaar zeg! 1e 2 maanden met dubbele longontsteking thuis bij terugkomst werk ipv reintegrerend traject gelijk vol aan de bak met daarbij een nieuw systeem. kon ik uiteraard niet aan.... door gaan sukkelen man had een hartvirus (gelukkig beter!) gelijktijdig ongeveer bij mijn werk terugkeer. dochter voor het eerst naar de basisschool. (leuk hoor! maar wel een extra stresfactor) daarna te horen gekregen dat mijn afdeling boventallig wordt/is verklaard. dit niet aankunnen qua stress en gezondheid en nu uiteindelijk met burnout klachten thuiszitten Dus al met al een rot jaar... hopelijk is 2019 mij meer gegund met een nieuwe baan, betere herinneringen familie en hopelijk zwanger mogen worden!
Terugkijkend is het afgelopen jaar voorbij gevlogen. Maar zo voelde dat niet altijd. #We hebben de knoop doorgehakt om volgend jaar te gaan verhuizen. En ik kan echt niet wachten!! #Mijn oudste zoon is gescout door meerdere clubs en mag begin 2019 al mee trainen bij een club, trots! #We hebben een geweldige vakantie gehad in Italië. En we plannen alweer hele mooie vakanties voor 2019. #Mijn man heeft een nieuwe functie aangeboden gekregen en dit geeft ons hele mooie mogelijkheden. #we gaan nog naar Disney! Een jaar met hele mooie kansen voor ons als gezin maar helaas is mijn allergrootste droom nog niet uitgekomen. Een baby of zwanger in 2018..
We hebben een prettig en rustig jaar gehad. Het aller- allerbelangrijkste is dat mijn nicht die februari 2016 te horen kreeg dat ze veel uitgezaaide melanomen heeft en er geen kans op genezing is, hooguit levensverlengende immuuntherapie, tegen alle verwachtingen in zometeen nog een kerst in relatief goede gezondheid mag vieren. Ik weet nog dat we in april 2017 zaten te praten en ze vertelde dat ze uitkeek naar de zomer en heel voorzichtig hoopte de kerst nog mee te mogen maken. Nu vieren we nog een kerst en ze is sneller moe maar verder nog in staat van veel dingen te genieten. Daar ben ik echt zo dankbaar voor! Verder zijn we dit jaar vooral gelukkig geweest, heel veel samen genoten met onze zoon.
-Het heeft me veel verdriet gegeven en daarop volgend een scheiding. - een zoon die zich heel erg terug trekt niet meer afspreek met anderen en ik niet meer weet wat ik eraan kan doen - een huis voor ons drieën waar ik en de kinderen zich thuis gaan voelen - een jarenlange vriendschap verbroken weet nog steeds niet waarom. Ik hoop dat 2019 ons jaar wordt!!
Eigenlijk een heel mooi jaar In februari kreeg ik te horen dat ik zieker was dan ik eigenlijk dacht/doorhad. Endometriose en adomyose, een enorme verkleefde rotzooi in mijn buik. In april al geopereerd, baarmoeder, eierstokken, eileiders en heel veel verklevingen weggehaald en losgesneden. Er was mij een herstel van een half jaar voorgehouden met uitloop naar een jaar. Extreem de overgang in gegaan gelijk. Daar pleisters/medicijnen voor gekregen. In augustus toch gereageerd op een baan die ik erg graag wilde, aangenomen en binnen 6 weken 3 promoties verder en echt de baan die ik al heel lang wilde, maar nooit gevonden en ook nog eens in de buurt en ik ben zoooo blij! Het herstel liep top en ik voel me beter dan ik me in jaren heb gevoeld. Zo veel energie! Dus nu op naar 2019! Met mooie vooruitzichten in mijn werk, colle dingen die ik mag ontwikkelen en daar ook een paar keer voor op ‘zakenreis’ mag. (Naar warme oorden )
2018 was een heel fijn en mooi jaar. We zijn 'getrouwd' met al onze vrienden en familie erbij. We werken beiden weer het aantal uur van ons contract (na een heftige periode met ziekte was dat een tijd niet mogelijk). Mijn man zit inmiddels weer op 75% van zijn energie en kunnen en zit ook weer goed in zijn vel. De jongste zit voor het eerst echt lekker in zijn vel. We hopen in 2019 te verhuizen naar een fijner huis, dan is het voor ons compleet
De illusie dat ik na alle lichamelijke ellende het nu vast wel achter de rug had...niet dus. We gaan het jaar uit met weer veel onzekerheid en angst. Angst voor de toekomst, angst voor behandelingen en vooral de enorme angst of ik dit ook weer teboven kan en mag komen. Want ik ben nog lang niet klaar, mijn kindjes hebben me nog veel te hard nodig.... Knijp in je handjes als je gezond bent, het klinkt heel cliché....maar zo ontzettend waar....
Na alle zorgen omtrent schoonvader wat nu gelukkig weer goed gaat ook nog wel goede dingen. Opgelucht dat we hebben besloten om de jongste nog een jaartje te laten kleuteren. Wat is die meid gegroeid in haar zelfvertrouwen de afgelopen maanden. Afsluiting van de middelste in groep 8 en wat een geweldige tijd heeft ze gehad, eindfeest, musical, kamp, alle vriendschappen en wat doet ze het nu goed in de brugklas. Zoon die toch nog met een redelijk rapport over is gegaan naar het derde leerjaar en die nu eindelijk het licht heeft gezien, dat die voor zichzelf op school zit en niet enkel voor ons En natuurlijk de komst van onze geweldige lieve hond, wat zijn wij blij met onze viervoeter, dat beest maakt me gewoon stikgelukkig met zijn trouwe puppy ogen en zijn knuffels en pootjes en de heerlijke wandelingen die we samen maken, ben in tijden niet zo gezond en fit geweest Ik hoop dat in 2019 alles gewoon zal blijven gaan zoals het nu is en dan ben ik een heel gelukkig mens
2018 bracht mij een rustig en "saai" jaar. geen grote positieve en ook geen grote negatieve dingen. Ik ben gewoon gelukkig geweest. met een super lieve man en onze 2 kinderen die steeds zelfstandiger worden. mooie vakanties gehad. In de sneeuw, op het strand, op de camping, overal genoten van Duitsland tot Portugal maar vooral ook van het prachtige tropische Hollandse weer. we hebben de badkamer verbouwd, dat heeft me een paar grijze haren opgeleverd, maar die zijn ondertussen geverfd. de keuken wat opgeleukt, en de woonkamer geverfd. Waar ik het meest trots op ben is op mijn sportieve prestaties, zwemmen, fietsen, hardlopen. Heerlijk allemaal in de buitenlucht. echt zo super fijn, om helemaal in mijn eigen wereld te zijn, en een goede conditie te hebben, grenzen op te zoeken en erover heen te gaan. hier ga ik volgend jaar zeker weer lekker mee verder. heb wel een blessure gehad afgelopen jaar waardoor ik wat minder kon hardlopen, maar ach na wat rust en fysio ben ik weer beter als daarvoor. Al met al een prima jaar. Nu op naar 2019. Naar hopelijk wederom zo'n saai jaar. ik hou er wel van, om geen grote veranderingen te hebben. wij wonen heerlijk, ik heb leuk werk, 2 kinderen is meer dan genoeg, mijn man is een topper, hopelijk blijven we allemaal gezond. en kunnen we nog met volle teugen met ons gezin, maar ook met alle familie en vrienden onbezorgd van het leven genieten!
Mijn man heeft zijn vader verloren. In 3 weken tijd was 't gedaan, hersentumor. Heftig voor mijn man. Verder veel zegeningen :zwanger van ons derde kindje, een meisje nog wel. Erg bijzonder voelt dat omdat ons eerste kindje een meisje was en zij helaas stil is geboren. Ook heeft mijn man een nieuwe baan waardoor ik wrsch ik de toekomst langer thuis kan blijven. Financieel gaat het na jaren moeizaam nu eindelijk voordewind en oh wat is dat ook fijn. Counting my blessings...
- mijn jongste dochter op zien groeien van baby van 3 weken oud tot dreumes, wat doet ze het goed met haar ontwikkeling. - helaas ook zorgen om mijn jongste dochter. Veel ziek geweest, 2 groeilijnen naar beneden gezakt, veel medicijnen (regelmatig zware obstipatie, longontsteking, bijholteontsteking, 2 weken buikgriep, dubbele oorontsteking etc etc etc) - mijn oudste dochter groeit langzaam naar een echte dame - mijn relatie is na 18 jaar nog steeds helemaal goed - op mijn werk niets te klagen Al met al dus een prima jaar. Volgend jaar graag weer zo'n jaar, maar dan met wat minder ziek zijn voor mijn dreumes.
Pff dat zijn inderdaad diepe diepe dalen maar ook wel geweldig dag je je P hebt gehaald ondanks dat! Hoe is het nu met je vader als ik vragen mag? Liefs
*zoekt het knuffel smileytje...* sterkte en een digitale knuffel. Klinkt alsof je het kan gebruiken. Hoop dat de nachtmerrie mag eindigen in 2019, liefs