@bubblybaby jij ook vegan? Trouwens al namen hebben is niet zo gek. Of je bent alleszins niet alleen .... Ik snap waarom ze zeggen dat zwanger zijn besmettelijk is, haha! Het steekt echt aan hè, iedereen heeft er al veel zin in. Op voorhand.
Ahw, wat naar! Je kunt je echt rot voelen na zo'n droom. Ik heb het ook wel eens, van die levensechte nare dromen. Gelijk slechte start van de dag he? Hopelijk kun je het snel weer van je af zetten en is de rest van je dag beter True, dat is zo En yes, vegan! Jij dus ook? En borstvoedend zie ik ook
ja dat afvallen indd. Was er maar gewoon een knopje waar je op kan drukken en hopla het is er weer af haha en in december afvallen is gewoon niet te doen. Ik let wel op wat ik eet nu. Maar met mn wisselende ongi heb ik nu een haat/liefde verhouding met chocolade... Levensechte dromen/nachtmerries zijn niet leuk indd. Hier ook wel eens gehad. Vanacht ook vage droom gehad. Ten eerste zag ik er totaal niet uit als mezelf maar een vrouw met zwart krullend haar en bril. We gingen paardrijden. Ik en hele kleine meid van 2 denk ik. Haar paard sloeg op hol en ze reden zo een ravijn in... dat gevoel van paniek beleefde ik echt. Toen kwam er een vrouw op de fiets voorbij en k smeekte om hulp. Toen zei ze: als ik wat liever was dan zouden mensen mij willen helpen.. Toen werd k dus wakker. Blegh ik haat nachtmerries... Ben eerst maar bij de kids gaan kijken.
Hier ook samen slapen (zowel in bed als in de co-sleeper). Voor mij voelt dat goed. Zoon slaapt nog steeds bij ons op de kamer trouwens (overigens geen keus hoor, gevalletje ruimtegebrek) Sochtends wordt hij heel vroeg wakker, klimt dan 'stilletjes' bij ons in bed en slapen we de laatste 2 of 3 uur met z'n 3en in ons veel te kleine bed. Heerlijk
Wij hebben met onze eerste dochter tot 17 maanden met de cosleeper aan ons bed geslapen. Lees: de eerste weken op de buik (ohhh mag niet van Kind&Gezin), daarna vaak vlak naast mij of tegen mij. Als ze wat groter was begon ze wel in de cosleeper maar rolde ze dikwijls bij mij. Nu is ze 3 in februari, begint ze in haar grote bed, maar vaak tussen 23u en 02u komt ze bij ons liggen. Bij nr twee zou het exact zo gaan. Onze dochter had (en heeft) echt enorm veel nood aan nabijheid om dingen te kunnen verwerken. Daar ga ik geen strijd van maken
Bij de eerste een poosje de kinderwagen bak naast mijn bed. En daarna toen hij wat groter was na de fles van 6 uur bij mij in bed. Lekker makkelijk. Ga het wel zien hoe ik het nu weer ga doen
Wat leuk om te lezen dat velen van jullie ook met hun kindjes (of in ieder geval baby) in bed slapen. Het lijkt vaak alsof ik de enige ben Mijn zoontje slaapt nog steeds bij ons en mag bij ons blijven slapen totdat hij het zelf niet meer wil. Ik vind het heerlijk Een tweede kindje komt er ook gewoon gezellig bij, dan gaan we het bed wel groter maken
Wij slapen nu nog samen met ons dochtertje van 2 ze begint tegenwoordig wel in een eigen ledikantje op onze kamer (nou ja, haar kamer en onze kamer zit geen muur tussen momenteel, als ze ouder is komt er een muur tussen - die heeft er oorspronkelijk wel gezeten, maar toen wij er kwamen wonen zat hij er al niet en vind ik alleen maar handig haha) ze eindigt later de nacht dan bij ons in bed, meestal wanneer wij zelf naar bed gaan hihi. Zoonlief is 4 en slaapt tegenwoordig liever op zijn eigen kamer in een eigen bedje, maar heeft ook lang bij ons geslapen, tot een jaar of 3. We hebben een familiebed ^^ Eerst was het familiebed: 1 persoonsbed, 2 persoonsbed en cosleeper aan elkaar. Nu is de cosleeper dus weer een ledikant geworden waar dochterlief de nacht in begint .
Ik heb alleen de eerste dagen in het ziekenhuis samen geslapen. Thuis gelijk in haar eigen bedje en kamertje en dat ging perfect. Ze sliep heel snel door (3 weken). Ik ben zelf een lichte slaper dus samen slapen werkt voor mij niet. Heel soms ligt ze in het weekend wel eens bij me als ik nog niet op wil staan smorgens haha. Bij een tweede hoop ik gelijk naar huis te mogen ipv in het ziekenhuis te blijven en dan ben ik ook van plan de eerste paar dagen haar/hem op onze kamer te houden. Maar niet in bed, zou ik niet durven qua veiligheid.
@bubblybaby grappig, bij ons hetzelfde! Onze slaapkamer was officieel ook 2 slaapkamers, maar toen wij er kwamen wonen was de muur er ook al uit Hier dus ook alle ruimte voor een familiebed!
Hier nog maar een halve muur tussen onze kamer er de "baby" kamer. Hij begint in zijn eigen bedje en komt tussen 23 en 2 vaak bij me liggen. We willen het wel afbouwen(hij is een extreem wilde slaper, en ik vind wakker geschopt worden in mijn gezicht steeds minder leuk worden ) Ik twijfel of ik bij de nieuwe baby een co sleeper naast zet of een wiegje vlak naast het bed. Maar dat lijkt me voor borstvoeden zo omslachtig
hier heeft mijn oudste van zijn 4de tot zijn 6de naast me geslapen en dochterlief sliep vanaf haar 5de tot nu (8) nog gezellig bij mij. Zelfs vorig jaar nog sliep de oudste ook nog regelmatig bij mij op de kamer. ( sleepte zn matras mee en kwam logeren) haha Ik vind het super gezellig. We lezen ook veel dus dan lagen we met zn 3-en te lezen. Vanaf geboorte totdat ze 1 a 2 zijn durf ik ook niet ivm veiligheid. Ik heb in mijn werk vaker te maken gehad met fatale gevolgen doordat ze in slaap viel en deken over de baby kwam of nog erger... Dat heeft er behoorlijk ingehakt! Niet dat t altijd slecht gaat. Het gaat vaker goed, maar ik doe het niet.
Wow, wat bijzonder dat er nog zoveel zolang met hun kleintjes op 1 kamer slapen. Dat doen wij nu echt niet meer. In het begin heeft hij bij ons op de kamer geslapen in de kinderwagen met dekentje over, maar die trapte hij steeds af en we werden daar steeds wakker van. Toen we hem in zijn slaapzakje lieten slapen werd hij een stuk rustiger 's nachts en konden wij ook beter slapen en is hij naar zijn eigen kamertje gegaan, dat was rond 6 weken, hij vroeg toen nog wel om 1x voeding in de nacht, maar dat vonden wij niet erg. Rond 14 weken sliep hij de nacht door. Hij slaapt nu nog steeds heerlijk in zijn slaapzak .