Omdat het toch familie van mijn man is en hij zag het wat genuanceerder. Ik ben misschien nu ook te kort door de bocht. Maar op dit moment voel ik me zo.
Weet je wat ik lastig vind aan jouw post. Ik ben zelf ook zo'n ondankbare trut, want als het aan mij lag, was ik daar zo'n drie jaar geleden voor het laatste geweest. Maar ik zat er elke keer weer, voor mijn man. Alleen heb ik nooit mijn mond opengetrokken over het eten, tafelmanieren (die ver te zoeken zijn daar) of überhaupt iets over hun. Tot nu dus over het gourmetten met kerst. Het begin van het einde.
Het in zijn hoofd perfecte plaatje. GezellIge Kerst met de hele familie, lekker eten aan een grote tafel
Serieus??? Als je hun nou afzegt komt ik wel bij je eten het klinkt heerlijk, en om eerlijk te zijn vind ik het nogal aso om zoveel commentaar te leveren als je bij iemand anders gaat eten. Ik zou er persoonlijk echt geen zin meer in hebben zeker niet met wat er eerder allemaal al gezegd is!
Ja sorry maar die kwamen er niet meer in. Ik zou koken wat je van plan was en als het niet goed is dan is daar het gat van de deur. Staat er deurmat op jullie hoofden? Denk het niet he? Trek potdomme samen een grens want ze gaan steeds verder
Ik herken je situatie grotendeels. Wij hebben voor de eerste keer in 8 jaar wel m’n schoonmoeder over de vloer. Maar de jaren voor we het gezamenlijke kerst vieren afgeschaft hadden was her ook altijd wat. Ben nu dus ook enorm gespannen... Maar in jouw situatie, Het is nu wel beetje laat om alles af te blazen. Ik zou de eer aan mezelf houden. Een lekkere maaltijd op tafel zetten. Hebben ze wel commentaar en kraken ze de boel af, aangeven dat je hier nier op gesteld bent, dat je je best hebt gedaan. En dat dit gelijk de laatste kerst gezamelijk is geweest.
Ik vind dat je man het voor jullie gezin moet op nemen. En zal zeker de kerst af lassen maar wel dat je man het duidelijk aangeeft en eerlijk zijn Het is immers zijn familie
Lekker kortzichtig, het zijn wel de ouders van haar man. En ja, ik weet waar ik over praat. Mijn schoonouders zijn hier inmiddels ook niet meer welkom, maar dat heeft mijn man best veel moeite gekost. Wij spreken overigens (vooral voor de kinderen en mijn man zijn opa) op neutraal terrein af. Dat gaat redelijk en als het niet gaat zijn we ook gelijk weg. Ik laat mij in elk geval niet meer beledigen, maar dat heb ik (en man) ook duidelijk aangegeven. Wat mij betreft zien we ze nooit weer, maar dat vind mijn man nog te moeilijk en dat respecteer ik.
Dan is dat de eerste stap ben ik bang. Totdat hij zich realiseert dat dat waarschijnlijk nooit gaat gebeuren, verandert er weinig. Ik heb wel voor mijzelf uiteindelijk een grens getrokken, mijn schoonouders zijn niet welkom bij ons. Mijn man kan daarheen zo vaak als hij wil. Inmiddels wil hij dat zelf niet meer, maar het zijn zijn ouders, ik kan mijn mening geven, maar hij moet zelf beslissen wat hij wel en niet acceptabel vindt.
Dat klinkt als een goed menu. En als ze het dan niet willen eten, dan is dat hun probleem en niet dat van jou. Mochten ze erg naar gaan doen, dan ga je even liggen, je hebt tenslotte de hele dag in de keuken gestaan.
Ge-wel-dig toch zo’n schoonfamilie? Ik leerde daardoor mijn eigen familie nog meer te waarderen. Eerst dacht mijn omgeving dat ik overdreef, nu zegt mijn omgeving dat ik maar beter gillend weg kan rennen, de eerste paar jaar zat ik daar 1e en 2e kerstdag van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Nu zit ik lekker een x aantal jaar thuis met kerst of bij eigen familie. Leer je grenzen kennen, sommige dingen moet je niet doen onder het mom van “ ik doe het voor mijn man.” Ik geloof dat dat vaak een bepaalde ontkenning is om niet de confrontatie aan te gaan. Afijn, ik snap je gevoel 100% en afzeggen is denk ik vanuit bepaalde perspectieve gezien geen oplossing. 1. dan worden ze daar boos om ( dan barst de bom helemaal) en 2. is dat gewoon niet zo netjes en ik denk dat jij je niet wilt verlagen naar hun maatstaven. Ik zou koken wat jullie lekker vinden, praten over wat je niet goed doet doen ze toch wel of het nou het eten is of dat er kruimels op de grond liggen praten zullen ze. Je kan natuurlijk ook eten bestellen. Praten ze alsnog dat je het jezelf makkelijk hebt gemaakt, maar sta je niet de hele dag in de keuken of ( lijkt mij een hele goede compromis.) Je gaat de hele dag in de keuken staan koken wanneer zei met kerst komen, lekker rustig.
Goed gesprek met man. Vragen of hij de onruststokers van te voren even wil bellen met een laatste kans gesprekje. Mijn vrouw wil met liefde voor jullie/ons koken. Maar nu loopt ze met buikpijn rond door die en die opmerkingen van jou. Dat kan toch niet de bedoeling zijn? Dergelijke opmerkingen deze kerst niet maken anders trekken we volgend jaar ons eigen plan. Ik zou echt een stuk verantwoordelijkheid bij je man leggen. Je hoeft niet zijn hele familie af te kraken gewoon concrete voorbeelden van dingen die gezegd zijn en jou hebben gekwetst. Haalbaar??
Stel het menu voor als ze niet tevreden zijn dan stel je als optie b voor dat iedereen voor een gang zorgt en zijn ze het daar niet mee eens dan eten ze maar lekker thuis. Laat je niet gek maken, je kan een hoop doen voor je man maar hoop dat hij het dan ook gaat inzien.
Zulke respectloze mensen zijn jouw aandacht en geduld echt niet waard. Je laat je toch niet constant beledigen om niets? Ik zou er echt helemaal klaar mee zijn om eerlijk te zijn. T leven is te kort om verziekt te worden door zulke mensen.. Ga 1x goed het gesprek aan, hoe jullie je voelen en waarom ze zo doen. Wellicht hebben ze het echt niet door. Geen goede verklaring of veranderen ze niet? Steek al die tijd en energie dan in mensen die wel normaal met jullie om gaan!
Wat vervelend zeg, dat je zo steeds naar beneden wordt gehaald! Maar als je dan toch gaat koken, zou ik dat doen met dingen die wel iedereen lekker vindt. Dat hoort bij goed gastheerschap, dat je zorgt dat iedereen een lekkere maaltijd heeft. En je doet toch je best, kan je maar beter iets doen wat gewaardeerd wordt. Zijn er speciale dieetwensen bijvoorbeeld? Want je hebt een hoop plannen, maar ik als vegetarier lees dan rijst...aardappeltjes. ..salade... als ik als kerstgast bij je zou komen, zou ik dat wat karig vinden en toch hopen op wat haricots zonder spek en witlof zonder ham (een lekkere vegetsrische versie is door walnoten en plakjes tomaat onder de kaas te doen) en een lekker vegetarisch eiwitje. Sowieso: als wij als familie of schoonfamilie uitgebreid gaan koken, dan doen we dat samen. Zeker als schoonzus zoveel noten op haar zang heeft: joh, komen jullie om een uurtje of 1, dan kunnen we samen in de keuken staan? Stuur je de mannen lekker met de kinderen naar de speeltuin ondertussen, zijn die ook weer uitgewaaid tegen etenstijd.
Dit. Kom op zeg. Niet goed genoeg? Regel je eigen vreten maar dan. Ik zou de kerstplannen per direct afkappen, laat die bom maar barsten, en dan fijn kerst met je eigen gezin vieren.
Ik zou met je man afspreken dat dit de laatste kans voor ze is. Is het geen gezellige kerst (wat jij nu al weet van niet) dat je man ze heel duidelijk daarop aanspreekt, daar is het gat van de deur en voortaan vieren we de kerst als gezin samen. Het tweede wat ik ook zou kunnen doen is zeggen: Moet je luisteren, jullie vonden dat ik commentaar had op het gourmetten waardoor ik voor alles moest zorgen. Nu hebben jullie vervolgens weer commentaar dat het niet goed is. Laten we het hierbij houden en wij vieren de kerst dus als gezin. Als je hiervoor gaat moet je het wel vandaag nog doen omdat de winkels open zijn vandaag.