Met een arm de baarmoeder in? Wow... Iets met niet teveel aan denken.. Wij komen daar ook nog niet uit. Ik wil graag dat hij bij baby 1 blijft in dat geval maar hij wil bij mij zijn.
Welkom nieuwe meiden. Ik ben ontzettend ziek geweest tot week 14, en daarna ''gewoon" erg misselijk tot week 20. Vanaf toen ging ik me weer wat mezelf voelen. Sommige geuren kunnen nog steeds mijn maag in een split second doen draaien waardoor ik weer moet overgeven, maar niks in vergelijking met hoe het was... Hoe ervaren jullie tot nu toe de zwangerschap? Hier erg blij met de 24 weken mijlpaal. Merk dat ik daar onbewust toch veel aan dacht en nu veel rustiger ben. Al moet ik zeggen dat ik ook wel weer blij ben met elke week die ik erbij mag halen
Hoe is het met je @Pancakes ? Ben zo benieuwd! Ben ook benieuwd hoe het met jou gaat @Mamavandrie34 ? @TwinMama4 zijn jouw kindjes al thuis?
Hier helaas een zware zwangerschap gehad vanaf het begin. Ook tijdens dochter ben ik extreem vermoeid geweest en nu was het 2x zo erg. Ik kan er niet tegenop eten en ben kilo's afgevallen in het begin. Kom nog erg weinig aan (nu wel boven begingewicht), maar ben erg dun geworden behalve mn buik haha. Ben al vroeg halve dagen gaan werken door vermoeidheid en daarna door bedrijfsarts teruggezet naar 2 x 4 uur. Sinds begin oktober was mijn project afgelopen dus geen werk meer gehad. Kreeg daardoor iets meer energie terug (erg relatief hoor, want rondje lopen / boodschappen etc doen ging toen ook niet). Nu twee weken met verlof. Meer klachten van het derde trimester en daardoor meer ongemak, maar het is voor een goed doel! Ben gewoon niet echt gemaakt om zwanger te zijn denk ik
Het gaat goed, dank je! Ik ben inmiddels twee keer voor gewone controle in het ziekenhuis geweest. De meisjes zijn allebei gemiddeld, wel onderaan de curve maar ook als het eenlingen waren zou het prima zijn, dus ik was gerustgesteld. Ook gerustgesteld wb risico op vroeggeboorte (cervixmeting was goed met 20wkn, dus geen reden om aan te nemen dat ze veel te vroeg gaan komen.) (ik realiseer me ook dat elke arts hier zijn eigen ‘mening’ of ‘kijk’ over heeft, deze beviel me wel ) Ik zie twee fysio’s, voor boven en onderrug en dat helpt goed dus ik kan gewoon lopen weer Op 3 januari zien de cardioloog weer voor een hartecho van baby1, dat vind ik heel spannend, heel hard duimen dat het de goede kant op gaat!!!
Ik vind zwanger zijn ook drie keer niks eigenlijk, maar de fysio helptnu goed, dus dat scheelt. Maar die dikke buik die voortdurend in de weg zit, pffff
Ik had t zo geregeld dat mijn vader dan zou komen (woont super dichtbij zieke huis) en dat mn man wel nr 2 geboren kon zien worden. Gelukkig niet nodig gehad.
En baby 2 dan?.... ook gek toch als die die niet ziet geboren worden.... ik had dus een familielid als backup om bij baby 1 te blijven. En ja hier zeker 10x met volledige onderarm de baarmoeder in. Heb gelukkig niets gevoeld door de ruggenprik anders was het echt een keizersnede geworden vrees ik.
Hoi dames Vraagje Ik heb ontzettend last van buikpijn.. als ik stil zit of lig gaat het prima maar zodra ik ga lopen/fietsen begint het. De eerste weken had ik dit vooral einde vd dag als ik gewerkt had bijvoorbeeld maar nu krijg ik het al als ik naar de keuken loop en daar een boterham smeer Ik weet niet wat harde buiken precies zijn of hoe dat voelt maar zo zou ik het wel omschrijven wsnt het voelt gewoon alsof er een steen in mijn buik zit en hij loeizwaar is.. en super strak en gespannen staat. Nu kwamen ze er achter dat mijn placenta heel erg laag ligt en daardoor moet ik rustiger aan doen (start na de feestdagen met halve dagen werken) maar als het gaat zoals nu thuis ben ik er huiverig voor.. Wie herkent dit? Ik kab er op google zo weinig over vinden. Ik weet niet of er een verband is met de lage placenta of dat het gewoon groei pijn is? Ik vind het wel heel eng in elk geval omdat ik als de dood ben dat er iets met de placenta aan de hand is. Ik sta wel onder goede controle.. de 31e moet ik weer terug
@Sun01, ikzelf voelde harde buiken pas vanaf week of 24/25 denk ik. Daarvoor was het meer bandenpijn (vaak steken aan één kant). Voelt bij mij als een gespannen bal met echt een harde buik en een trekkend gevoel over de gehele buik. Alsof je vel strak trekt. Dus met gevoel aan de buitenkant in plaats van de binnenkant. Het is meer vervelend dan pijnlijk, al voel je het wel. Bij mij is het echt anders dan buikpijn en niet te vergelijken met elkaar.
Hi! Als het overgaat in rust dan doe je misschien toch teveel! Ik had ook veel buikpijn en harde buiken en uiteindelijk met 24 weken opgenomen geweest en weeenremmers en longrijpers gehad. Uiteindelijk met bed en bankrustnde kindjes op hun plek mogen houden en inmiddels 37 weken zwanger. Volgende week plannen ze me in voor inleiden. Neem je lichaam serieus, je hebt niet voor niets klachten!
Hier hele heftige periodes gehad, na de geboorte twee weken ziekenhuis, weekje thuis, weer weekje ziekenhuis, weer thuis, toen weer ziekenhuis, en nu zijn ze sinds vrijdag weer thuis. Intussen tijdens de opname van de dames was mijn jongste zoontje van de tafel gevallen, bloeding in het hoofd dus werd opname Groningen voor hem dus moesten ons steeds splitsen Manlief thuis voor de oudste, en dans bleef ik i. Groningen en ging mijn man in de ochtend naar de meisjes en dan naar ons. En dan ging ik naar huis voor de oudste en d e ochtend naar de meiden de zorg doen en dan weer Groningen. Nu met zn allen thuis, en alles gaat nu "gelukkig" goed!!
Welkom Arlo! Ik heb je al gefeliciteerd ! Ik ben benieuwd hoe het met mamaSaartje en haar kids gaat, iemand enig idee?
Sorry dat ik hier nauwelijks nog kom hoor.. En er zijn wel nieuwe zwangere bijgekomen en dat heb ik niet meer bijgehouden. De mama’s die een beetje tegelijk liepen zitten volgens mij wel in de fb groep.
Hoi meiden, weet eigenlijk niet waar ik moet beginnen... Harun is thuis en dat gaat super goed. Met hem is echt niets aan de hand. Heerlijk jochie dat goed groeit en drinkt en poept en de nachten alweer een aantal weken doorslaapt. Hij slaapt nu zelfs nog! Met Musa gaat het eigenlijk ook best goed - maar hij ligt nog steeds in het ziekenhuis helaas. Na de vorige operatie die dus eigenlijk alles op had moeten lossen is de wond dus helemaal open gegaan, nog erger dan de eerste keer, en heeft hij helaast 2 gaatjes in de darmen ontwikkeld. Uit 1 komt alle ontlasting, en de andere zit in een stuk darm dat uit zijn buik is komen te verzakken. We zijn dus weer terug naar een stoma achtige situatie. De wond is nu gelukkig eindelijk dicht (eind december konden we die mijlpaal vieren, ruim 2 maanden nadat de wond openging) en alles wat hij nu aan ontlasting produceert wordt opgevangen in een stomazakje, en dat wordt weer opgezogen met een spuit en teruggespoten in het stuk verzakte darm. Hierdoor kan hij dus ook normaal poepen. Ook krijgt hij nu flesjes van 6x15 cc en deze drinkt hij met smaak op, en zorgen tot nu toe niet voor problemen. Het is op dit moment een kwestie van de voeding opbouwen (2x per week 5cc omhoog, hopen we) en wachten tot de chirurg de operatie kan doen om alles wederom te fixen (we hopen half februari). En dan maar hopen dat het deze keer echt goed gaat, en niet weer helemaal opengaat na de operatie... Qua ontwikkelijk gaat het wel goed met hem. Hij loopt qua gewicht wel echt achter (weegt nu ongeveer 4,5 kg) maar groeit wel goed. En qua ontwikkeling vind ik hem ongeveer een maand achterlopen op zijn broer, maar de ontwikkeling is er wel. Het is een droppie van een kereltje en ik ben zo verliefd op hem (en zijn broer natuurlijk). "Helaas" zijn we 4 weken geleden een beetje heel erg dom geweest en ben ik weer zwanger. Dan kon er dus ook nog wel bij. Aan de andere kant heeft het blijkbaar wel zo moeten zijn. Donderdag heb ik mijn eerste echo en hopelijk is het iig geen tweeling... Zo, zijn jullie ook weer helemaal op de hoogte. Dit bericht kan als schokkend worden ervaren
@MamaSaartje. Fijn dat het de goede kant op gaat! Hoop dat de operatie in februari door kan gaan en mét een goed herstel verloopt! Geniet van je tweeling! Gefeliciteerd met je zwangerschap! Kan me voorstellen dat je schrikt! Succes met de echo.
Wat goed dat het (relatief) goed met ze gaat. Ik duim voor je dat Musa gauw naar huis mag. En wat schrikken zeg weer zwanger maar gefeliciteerd! Het moest inderdaad zo zijn. Laat je ons weten hoe de echo was?
@MamaSaartje ik praat nog niet zolang mee dus kende jullie situatie niet. Wat zullen jullie een heftige tijd hebben gehad! Fijn dat het nu langzaamaan beter gaat en hopen dat de volgende operatie volledig slaagt ❤️❤️ Gefeliciteerd met jullie nieuwe zwangerschap! Wanneer is je tweeling geboren? Aan je banner te zien gok ik veel te vroeg.