Tuurlijk, gezellig. Ik bedoel dat niet echt letterlijk, gewoon wegkijken als in de zin negeren. En niet de persoon negeren. Maar goed ik kan t blijkbaar niet echt uitleggen. Gelukkig snapt mijn familie het wel xd
Ik doe het dus ook niet, maar zou het wel willen. Aan de andere kant is het natuurlijk evengoed net zo onbeleefd en respectloos als jij willens en wetens kippenpootjes gaat eten voor het gezicht van iemand die dat echt heel onsmakelijk vindt. Ik ben dan ook heel blij dat er in mijn omgeving prima rekening mee gehouden wordt. En ja, ze eten wel eens kippenpootjes, kippenvleugeltjes en spareribs ed, want net als dat zij rekening houden met mij, doe ik dat met hun. Maar echt een gevulde kalkoen op tafel of zo’n big aan een spit ofzo, dat trek ik niet...dat is voor mij een grens over. En als mensen dat niet willen respecteren, prima; dan ga ik inderdaad liever weg. Dat hoeft me dan ook niet verzocht te worden, want daar kies ik dan zelf wel voor.
Tja ik vind sommige reacties heel ver gaan hier. Iedereen mag natuurlijk zelf weten wat die eet, en als er iemand in mijn familie geen vlees wil eten maak ik met liefde iets anders voor diegene klaar. Maar mijn gevulde kip moet dan ook kunnen op dezelfde tafel.
Prima als jij dat vindt, toch? Dat moet je helemaal zelf weten. Alleen kan een consequentie van die keuze dus zijn dat mensen dan niet komen of even de andere kant op kijken. Ik heb er geen moeite mee om ergens niet te komen of even de andere kant uit te kijken. Als de er ander er wel moeite mee heeft dat ik niet wil komen of even de andere kant uit kijk omdat hij of zij per se die gevulde kip/kalkoen op tafel wil zetten op de dag dat ik op zijn of haar uitnodiging (!) kom eten, dan is dat niet anders. Maar het is hier dus nooit een issue.
Ik ben veganist maar heb er geen last van als anderen vlees eten waar ik bij ben. Wel van het feit dat mensen vlees eten in het algemeen, maar daar hou ik me niet mee bezig als ik met mensen kerst ga vieren, there's a time and a place for everything. Ik merk ook dat mensen er minder voor open staan als ik er een groot punt van maak. Ik maak er helemaal geen punt van en zal altijd mijn eigen standpunt verduidelijken als iemand erom vraagt, maar ik dring het niet op. Resultaat is dat we gisteren een volledig vegan kerstdiner hebben gegeten bij mijn ouders, iedereen at veganistisch terwijl er ook vleeseters bij waren! Ik hoop voor jezelf dat je je er overheen kunt zetten, mijn ervaring is dat je zo uiteindelijk meer bereikt.
Nichtje van mijn man wordt door niemand meer uitgenodigd. Iedereen behalve zij eet vlees. De een wat meer dan de ander maar allemaal vleeseters. We deden dan moeite om voor haar iets lekkers te maken/halen in plaats van dan alleen de aardappelen en groenten te hebben. Gaat zij zitten kokhalzen aan tafel omdat wij vlees eten. Nu doet ze tegen iedereen zielig dat haar familie haar niet meer uitnodigt voor etentjes. Ja zelf gezocht denk ik dan. Partner van mijn schoonbroer eet ook geen vlees maar die doet gewoon normaal als wij wel vlees eten en bedankt ons extra dat we voor haar iets apart doen. Ze helpt ook gewoon mee in de keuken, snijdt vlees of bakt de kip aan als ze blijven eten en ik moet even iets doen voor de kinderen.
Hoezo is dit dan onbeleefd en respectloos als iemand op dat moment even niet wilt kijken omdat hij/zij dit niet wilt zien? Omgedraaid is het dan toch ook respectloos en onbeleefd als jij er geen begrip voor kunt hebben dat iemand hier heel gevoelig voor is of niet?
Dank je. Dat vind ik nou dus ook. Maar ik ga natuurlijk niet midden in een gesprek met mijn rug naar diegene zitten. Maar zou er vtv alvoor kiezen niet naast diegene te gaan zitten. Die spreek ik dan na het eten wel weer.
Omdat je het zelf toch niet op hoef te eten?? Je dringt jouw overtuiging zo bij het hele gezelschap op. Zeker als iemand dan ook voor "jou" iets anders heeft klaargemaakt denk ik dat dat al een hele mooie oplossing is. Beetje de 2 voorbeelden die @Elisje geeft hierboven. Dat helpen klaarmaken hoeft van mij niet eens hoor maar iemand ontwijken aan de tafel om die reden dat vind ik echt onbeleefd.
Dit denk ik dus ook. Ik ben zelf dus helemaal niet iemand die per se vlees moet hoor. En zeker niet dagelijks. Maar als iemand zo'n houding heeft dan wordt ik daar ook wel wat recalcitrant van.
Maar jij bepaald toch niet wat ik wel en niet smakelijk vind? Ik dring niets op, want zoals gezegd kijk ik niet letterlijk de andere kant op (hoewel ik het zou willen soms), maar als mensen mij vragen hoe ik er in sta (zoals hier in dit topic) dan is dat zoals mijn reacties hier zijn. En als iemand mij vraagt of ik die gevulde kalkoen een probleem vind, dan zal ik daar niet over liegen. Als iemand het niet wil weten dan moet ik het niet vragen. Ik heb gister overigens ook gewoon geholpen in de keuken. En ook bordjes vlees op tafel gezet voor het gourmetten. Maar dat is dus niet ‘herkenbaar’. Op de garnalen na. Die mijn dochter, waar ik naast zat, met veel smaak heeft zitten eten. En nee, dat vind ik niet smakelijk, maar ook haar wil ik niets opdringen. Het is, in ieder geval voor mij, dus niet zo dramatisch als sommigen het hier maken. Tijdens het kerstdiner voeren wij ook geen gesprekken over het wel of niet eten van vlees ed. Tenzij een ander me een vraag stelt, begin ik er zelf sowieso niet over.
Maar omgedraaid dring je dan je overtuiging toch ook op om vlees te eten? Het kan van beide kanten komen. Als iemand vlees wilt eten prima toch en iemand die dat op dat moment even niet wilt zien toch ook? Je kunt iemand niet verplichten te laten kijken net zoals een veganist jou niet kan verplichten dat je geen vlees mag eten.
Herkenbaar hoor! Ik ben een ongelovige vegetarier. Ik heb al 20 jr geen vlees meer gegeten. Voor mij zijn spareribs en kipkluifjes gewoon een stuk gebakken lijk wat iemand zit op te eten. Ik kan er niks aan doen, het is vanzelf zo gegroeid... het is net wat andere mensen zien als er een verbrand lijk bij een aflevering van csi is... ik voel diezelfde mate van walging en afschuw. Gelukkig heb ik het alleen bij echt herkenbaar vlees met botten en pezen. Bij een hamburger kan ik me er wel overheen zetten. Met kerst doen we gourmetten met de schoonfamilie en dan heb je meestal geen botten, dus heb ik er geen last van. Voor mij is het meer een probleem als we in de zomer ergens gaan bbq-en, brrrr echt vies, ik help in elk geval nooit mee met afruimen na afloop.
Maar het is niet alleen maar een rationele overtuiging bij mij. Ik vind het echt oprecht afschuwelijk smerig om iemand botten te zien kluiven of om naast iemand te zitten met een stapel afgekloven spareribs op zn bord. Misschien vergelijkbaar met hoe jij zou reageren als de persoon naast je kakkerlakken zou oppeuzelen, of een broodje poep. Ik voel dat nu eenmaal, ik kan daar vrij weinig tegen doen. Gelukkig zijn er heel veel vega(n)s in mijn familie en vriendenkring, dus het is zelden een probleem.
Er is 1 ding met vlees met botjes dat mijn man echt niet mag van mij: het merg uit een pijpbeentje zuigen. Ughhhhhh.... daar krijg ik wel de kriebels van.
Nee natuurlijk niet. Niemand wordt gedwongen het te eten. En ik ga ook niet zitten kokhalsen naast vega vlees. @cowgirl80 de vergelijkingen die jij maakt slaan kant noch wal. Goh,wij leren onze kinderen echt dat NIKS vies is, alleen dat jij sommige dingen minder of niet lekker vindt. Desalnietemin gedraag je je fatsoenlijk aan tafel.Je hoeft niks per se te eten, maar gaat niet roepen dat is vies is of raar kijken of je gedragen. Ik denk dat zij dat beter doen dan menig volwassene als ik dat hier lees.