Hier gisteren de truc van @Neskio uitgeprobeerd Leuke avond gehad; maar zowel de slijmprop als de baby zitten nog lekker op hun plek
Hier met 37wkn controle vk, intake kraamzorg, naar zorgwinkel voor klossen ed, ‘s avonds bed op klossen gezet en toen voor de vorm ook maar meteen het zeiltje op m’n bed gelegd. Ik was zoooo moe en ging vroeg slapen. ‘s Nachts werd ik wakker omdat m’n vliezen braken, mooi op dat zeiltje! En 12u later was dochter er.
Haha leuke vraag. Ik had zaterdag de oma van vriend opgehaald uit Brabant (2 uur rijden), zondag teruggebracht. En maandag rugpijn! Ik dacht; ja logisch! Je bent hoogzwanger (toen 37 en 37,1w) dus dan kun je dat verwachten. Best wel gemene rugpijn maar het zal wel overgaan had ik bedacht. Ik ging nog even wat voor de baby haken en het werd weer eens laat. Om kwart over 12 zou ik bijna in slaap dommelen, tot ik iets voelde knappen en hard Auw schreeuwde. Partner vroeg nog of het allemaal ging. Nog even naar de wc en verder slapen. Vliezen bleken geknapt te zijn. 4,5 uur later was ie er. Al met al dus veel rugpijn maar verder niks.
Bij mn zoon had ik al weken voorweeen dus dat zei niks. Ik had de dag van de bevalling wel dat ik constant naar de wc moest. Verder zag ik het niet aankomen. Dit keer idem. Ook al warmt weken voorweeen en die dag ook. Morgens zoon weggebracht met buikpijn, om de 10 minuten maar het deed lang niet zoveel pijn als echte weeën. Boodschappen gedaan en de stad in geweest. Toen geslapen en toen krampen om de 5 minuten. Wederom niet pijnlijk zoals echte weeën. De tijd werd korter, en na 2 uur toch maar de vk gebeld omdat ik zo twijfelde. Bij controle was er nog niks te voelen. Tot een half uur later ineens mn vliezen braken. Wederom, zag ik het niet aankomen. En de buikpijn was ook niet te vergelijken met de vorige x dus ik had echt niet het idee dat het al begonnen was. achteraf dus wel..
Gisterenavond en vannacht continu last van een irritant zeurende rugpijn en gisterenavond een enorme huilbui... herken dit helemaal niet van de andere twee zwangerschappen... hoop stiekem weer dat het snel gaat gebeuren, want op deze manier zijn het zware laatste loodjes
Weken lang voorweeen, maar vanaf 37 weken niet meer dus ging er niet vanuit dat hij eerder zou komen. Ging nog volop shoppen, had 2 dagen voor mijn bevalling nog een examen en zou ook nog naar familie op 2 en halfuur rijden gaan.. dat is er niet van gekomen want die ochtend braken gelukkig thuis nog mijn vliezen.
Bij de eerste wat bruin slijm verlies. Mijn moeder zei: dat zegt niets, blablablabla. Toen opeens onwijze drang om Disney-films te kijken.. geen idee waarom. ochtend erna hoge vliesscheur en de dag erna werd ik ingeleid ivm langdurig gebroken vliezen. bij de tweeling hele dag onrustig en wat harde buiken, ik kon geen moment stilzitten. Ging naar het ziekenhuis ivm geen leven voelen van 1 van de jongens en bleek al 3 cm te hebben. Werd opgenomen en midden in de nacht begon Mn bevalling en waren ze binnen een uur geboren.
Helemaal niks in de gaten. Maar ik ben gestript dusja soort van opgewekt. Na het strippen is het vrijwel direct begonnen (was ook al bijna 2 weken overtijd)
Enkele dagen voor ik (drie weken te vroeg) bevallen ben, volgde ik een 'persles'. Ik had de dag erna meteen het gevoel dat dat iets in gang had gezet. Baby zat plots veel lager. Dag voor de bevalling had ik wat buikpijn. Nog op controle geweest bij gynaecoloog, die heeft toen gevoeld en ik had nog geen ontsluiting dus zij zei letterlijk dat ik waarschijnlijk nog ging moeten volhouden tot 40 weken (ik had het nogal zwaar). Diezelfde avond voelde ik mij misselijk, had ik buikpijn en plots diarree. Enkele uren later is mijn water gebroken en tien uur later is ons meisje geboren... .
Achteraf heb ik het wel 2x voelen aankomen, maar op dat moment heb ik het niet zo gemerkt. Bij de eerste moest ik afstuderen. Woensdagmiddag scriptie opgestuurd, 's avonds zwangerschapsyoga gehad en daarna de adressenlijst voor de geboortekaartjes afgemaakt. Dat was het laatste dat ik nog moest doen. Volgende ochtend werd hij geboren, met 38 weken. Bij de tweede liep ik 9 dagen over tijd, dus die kon ik er wel uit kíjken, maar die kwam alsnog heel onverwacht. 'S middags liep ik nog over de markt, en nog voor het avondeten is hij toen geboren. Dat had ik totaal niet zien aankomen, ging ook heel snel. Bij de derde was ik op een avond alleen thuis en toen heb ik heel bewust afscheid genomen van mijn buik en het zwanger zijn. Laatste kind en ik wilde heel goed onthouden hoe het voelt om zwanger te zijn. En ik had een voorgevoel dat hij dat weekend zou komen. Volgende dag is hij toen idd ook geboren met 39 weken. In de dagen voor de bevalling heb ik overigens nooit iets gemerkt. Zelfs bij de middelste die over tijd ging, waren de oefenweeen opgehouden en 1 dag voor de bevalling had ik nog 0,0 ontsluiting. Maar succes en sterkte!
Bij de oudste al weken voorweeen was doodop, uiteindelijk weer in het zh die gaven een slaappil mee zodat ik tot rust kon komen. In de auto op weg naar huis overgeven...mijn ma nog ..mark my words die is er morgen. And she was right! De nu nog jongste ook al weken voorgerommel...verder geen tekenen..en minder vermoeit...ging naar de verlos, deze stuurde mij ivm hoge bloeddruk door naar het zh... In het zh bleek alles oke alleen die bd bleef wat hoger (logisch want mijn lichaam was zich al aan het voorbereiden op de bevalling). De volgende dag werd onze zoon geboren. Voor nu staat er een inleidjng geplanned, al ben ik benieuwd of ik het red. Hier al een kleine week darmen die meer van slag zijn...onrust in mijn lijf en het huis moet minimaal elke dag gepoetst...en met extra dingen erbij zo neem ik vandaag de deurposten onder de loep en de filters en ventilatiesystemen...
Mijn dochters zijn op een zondag net na middernacht geboren. Vrijdagavond (22.00 uur zoiets) ging ik naar bed met vreselijke rugpijn. Die nacht amper geslapen, vreselijke pijn. Ik had nog gegoogled op rugpijn, rugpijn in zwangerschap, dat soort dingen. Overdag kwam daar pijn in mijn benen bij en het gevoel alsof ik ongesteld ging worden. Ik had gewoon rugweeën en dat heb ik genegeerd Toen ik ineens iets voelde lopen tussen mijn benen had ik niet eens een soort van idee van bevallen, ik verloor een plons bloed en dacht gewoon dat er een vaatje geknapt was. Opgenomen in het ziekenhuis ter observatie en toen kreeg ik echt weeën in buik. Het was inmiddels 23.00 uur op zaterdag. Vrijdag overdag voelde ik me prima, totaal geen idee van een bevalling en heb ik met iedereen nog gesproken over de geplande sectio, die nog drie weken op zich zou laten wachten. Bij de oudste ben ik ingeleid, geen idee dus
Ik had in week 39 steeds wat gerommel, maar zette niet door.. Met 41.4 heeft de vk me gestript ik had toen 2 cm ontsluiting.. In de nacht van woensdag op donderdag (Ik was toen 40.6) had ik wat krampen rond 05.00, na een uur dacht ik, ik mag wel eens gaan timen.. Weer een uur later blij mijn man wakker gemaakt dat het los ging haha.. De vk was er om 9 uur en net voor 12.00 was onze zoon er! Ik had van te voren geen tekenen dat het zou beginnen, ik dacht dat het strippen niks had gedaan
Nou, ik waggel nog steeds rond. Gisteren gestript (zat al op 2cm ontsluiting), maar buiten nog meer voorweeën geen effect. Vanmorgen veel slijm met wat bloed verloren. Maar nog steeds geen weeën. Die kleine heeft het te goed hierbinnen denk ik... Iemand ervaring met strippen na de uitgerekende datum en de ochtend erna verlies van de slijmprop? Zette het bij jou wel snel door?