Ik krijg een geplande ks over 8 weken. De eerste was een spoed waarbij mijn zoontje prematuur was en dus direct werd meegenomen naar de nicu. Na de uitslaapkamer werd ik naar hem toe gereden: 'Daar ligt je zoon.' Dat is wel gek. Als ze een couveuse verderop hadden aangewezen was ik van dat jongetje gaan houden. Niet meteen een modegevoel zeg maar. Nu gaan ze een gentle sectio doen. Als alles volgens planning gaat natuurlijk.. Ze doen een luikje open in het doek zodat we mee kunnen kijken. Daarna kijkt de kinderarts hem heel even na op de ok. Als alles goed is wordt de kleine bij mij op de borst gelegd en mag hij daar ook blijven liggen als ik naar de uitslaapkamer ga. Dat klinkt heel fijn! Het enige wat ik me afvraag: word je ook ontslagen in het weekend? Ze willen de ks op dinsdag doen, maar dat is niet handig met het werk van mij man. Dus heb het op donderdag laten plannen. Maar ik wil heel graag zo snel mogelijk naar huis, als het herstel goed gaat. Mag dat in het weekend, of moet ik nu sowieso tot maandag blijven?
In 2014 en in 2016 in woerden 2x bevallen met een gentle sectio. De eerste x was de ruggenprik erg moeizaam en kreeg ik tijdens de geboorte een bloeddruk daling. Hierdoor ging het in een roes. Het ging allemaal verder heel rustig en mooi. Ze werd uit mijn buik getild en getoond. Jammer dat ik ipv lenzen mijn bril ophad en dus onder de glazen doorkeek en dus weinig zag. Daarna even vlug langs de kinderarts en toen kwam ze met manlief naar mij en heeft ze al die tijd bij me gelegen tot ik weer op de kamer was. Er stond een verpleegkundige naast mij die alles goed uitlegde. Dat was fijn! 2 jaar later zat de ruggenprik in 1x. Ik was ervaren en gevraagd of de katheter gezet kon worden na de ruggenprik. Zo voelde ik er niks van. Verder verliep alles hetzelfde. Dochter lag wel erg hoog waardoor nog een vacuumpomp nodig is geweest. Na de bevalling heeft ze op de vercouver al borstvoeding gehad. 2x een onvergetelijke ervaring met 2 schitterende gezonde dochters. Succes. Reden ks was afwijkende stand van het bekken en zelf zuurstofgebrek gehad bij de geboorte met wat lichamelijke beperkingen. Natuurlijk was geen optie voor mij.
Ik had de laatste x op maandagavond de keizersnee en volgens mij mocht ik woensdagmiddag al naar huis. Ik denk dat je in het weekend ook naar huis mag hoor. Anders word je een dure patiënt als het niet nodig is.
Volgens mij is er iedere dag een gyn en kinderarts aanwezig in het ziekenhuis, dus als jouw derde in het weekend valt zal dat geen probleem zijn lijkt me
@juf21 ik mocht na 48u naar huis, maar omdat het rustig wa en dat op vrijdagavond 22.00 viel ben ik zaterdags ontslagen. Dat kan dus gewoon. Ik had een spoedkeizersnee, die ze zo gentle mogelijk hebben geprobeerd te doen. Zo hebben ze een assistent fotos laten maken, het doek laten zakken bij de "geboorte" en heeft hij zowel coor als na controle door de kinderarts even bij me gelegen. Helaas moest hij daarna naar de afdeling omdat er geen vpk was om hem bij me te houden. HOH heeft mijn man daarom in eerste instantie gedaan tot ik terug kwam. Wat ik het heftigst vond was dat ik heel bang was voor pijn. Ik had nog nooit een ruggenprik gehad en was als de dood om iets te voelen. Dat heeft voor mij de geboorte naar de achtergrond gedrukt en de pijn en adrenaline overheerste. Niet iets wat je vooraf kunt voorkomen, maar ik zou bijvoorbeeld een volgende keer willen zien wat ze doen om de ruggenprik te testen (nu werd er achter een gesloten doek gevraagd "voel je dit?" Zonder dat ik wist wat ze deden.)
Bij mij trokken ze mijn vel op en twisten eraan (gemeen knijpen ) ik voelde dat nog goed dus hebben ze gewacht, daarna werd mes in mijn buik gezet
Ik heb inmiddels het gesprek met gyn, anesthesioloog en de verpleegkunde van het pre operatieve spreekuur gehad... het is bijna zover. Spannend!! Ben benieuwd hoe ik het ga ervaren. Ik zal het in ieder geval veel bewuster meemaken nu, gezien het geen spoed zal zijn. Bedankt voor het delen van jullie ervaringen! Het is voor iedereen heel verschillend geweest, lees ik. Nog even over de verdoving, de vorige keer had ik een epidurale, nu wordt het een spinale verdoving. Met meer kans op bloeddrukdalingen (en ik heb al een hele lage bloeddruk), daar kijk ik wel tegenop. De vorige keer ook last van. Het steeds bijna wegvallen-gevoel vond ik heel vervelend en ook de bijbehorende misselijkheid. Wel goed aangegeven in gesprek met de anesthesist, dus maar afwachten hoe het deze keer zal gaan.
Oja, ze gaven nog aan dat 2 momenten in principe onplezierig kunnen aanvoelen. Als de gynaecoloog de buikspieren opzij legt en als de verpleegkundige op de bovenkant van de buik duwt om de baby een zetje mee te geven als de gyn het eruit haalt. Niet pijnlijk, maar wel vervelend, zeiden ze...
Ik vond helemaal niets pijnlijk of vervelend. Je voelt een hoop geduw en getrek, maar dat heb ik niet als vervelend ervaren. Ik vond het vooral heel snel gaan: binnen 5 minuten was hij al geboren.
Ik werk in een zkh....ze ontslaan je op alle dagen en tijdstippen van het jaar en het liefst zo rap mogelijk Zelfs als je bijv vanwege je geloof op zondag niets mag doen, rollen ze je gewoon naar buiten. Dat bed is nodig voor de volgende. Ik wilde eig niet kijken bij mijn aankomende ks, maar jullie hebben me moed gegeven. Omdat ik er werk is het bijna overal een gezellige bedoeling en mag er wss net een piepje meer dan normaal. Ik mocht 5 jaar geleden al meekijken, toen hoorde je dat nog niet zoveel. Maar ik durfde niet XD Bij patiënten naar gapende wonden of ok’s kijken vind ik prachtig, maar mijn eigen operaties is een ander verhaal. Maar zoals ik zei, door jullie positieve verhalen ga ik er rustig over nadenken
Als je er normaal gesproken wel naar kan kijken zou ik het zeker nu ook doen. Ik vond het meekijken op het scherm het aller mooist! (manlief heeft het niet zo op bloed dus hij keek weg) Ik vind het jammer dat ze in dit ziekenhuis geen scherm hebben, maar dat ze alleen maar het groene doek naar beneden doen. Zo zie ik er maar weinig van denk ik.
Ik ben inmiddels bevallen via een geplande sectio en wat ik het meest geweldig vond was dat uk het heel bewust heb meegemaakt, dat de gyn De tijd nam (Dus heel veel foto's!) en dat de kleine na korte check al bij me mocht liggen. Ruggenprik vrijwel niks van gevoeld (infuus in m'n hand deed veel meer zeer). Wat wel echt naar was, was de constante daling van mijn bloeddruk. Wat is dat een naar gevoel. Kon niet meer goed focussen en hondsberoerd met de hele tijd overgeven tot gevolg. Ze hebben veel moeten bijsluiter in het infuus, maar het was niet echt tegen te gaan. Op de verkoever ging het gelukkig snel beter. Aan alle dames die dit nog mogen ondergaan: succes!!
Gefeliciteerd! Dat heb ik bij een aantal keizersnedes ook gehad, niet overgeven maar wel dat hele misselijke gevoel, heel naar! Vond je het ook pijnlijk? Ik heb het aantal keer wel gehad dat ik het bijzonder vervelend vond voelen, ook wel pijnlijk. Niet het snijden maar dat geduw en getrek.
Dankjewel! Pijnlijk was het niet, maar soms wel echt een vervelend gevoel. Het duwen en trekken gaat er best ruig aan toe, inderdaad... ze moesten flink duwen net onder mijn ribben om de kleine er uit te kunnen krijgen. Uiteindelijk met een zuignapje op het hoofd gehaald. Dus na afloop kon ik dat bij mijn ribben nog goed voelen!