Jongste dochter is 11 maanden. Al een aantal maanden heeft ze in fases last van verlatingsangst 's nachts. Tot nu toe was het nog op te vangen met iedere keer naar haar toe gaan en troosten, en sliep ze uiteindelijk zelf weer in. Een enkele keer moesten we haar bij ons pakken maar iedere keer ging ze wel uiteindelijk weer in haar eigen bed slapen. Nu is ze met kerst heel ziek geweest, longontsteking, en heeft ze dus de hele tijd bij ons in bed geslapen. Nu ze weer beter is is de verlatingsangst erger dan ooit. Ze gaat wel zelf slapen savonds (met gemopper, gehuil) maar rond half 11 wordt ze wakker en daarna krijgen we haar echt niet meer terug in bed. Ze krijgt dan bv en slaapt dan weer ongeveer, maar zogauw ze haar eigen bed raakt begint het. Ze wordt ook niet stil als je haar gaat troosten zolang ze in bed ligt. Als je haar wiegt valt ze weer in slaap maar met terugleggen meteen weer wakker. Aangezien wij helemaal op waren van het ziek zijn hebben we voor de makkelijke weg gekozen en haar maar weer bij ons gelegd, maar nu zou het toch wel fijn zijn als ze langzamerhand weer wat langer in haar eigen bed gaat slapen. Vannacht een uur lang geprobeerd, en toen toch maar weer bij ons gepakt. Iemand nog tips? Onze oudste wordt ook wakker van het continue gehuil dus nog langer laten huilen vind ik ook voor haar niet fijn.
Wij hebben van vtech zo’n muziek beertje waarbij een vrouwenstem een liedje zingt en er een draaiende afbeelding op het plafond schijnt. Hij springt zelfs aan als ze begint te huilen. Heeft ze tot op de dag van vandaag veel baat bij. Whitenoise helpt ook heel veel bij ons meisje. Weet dat mijn meisje rond die leeftijd ook een flinke terugval kreeg wat betreft doorslapen (en ze sliep pas door bij 9 maanden ). Kwam soms gewoon weer 3 x per nacht. Heeft hier een week of 3 geduurd en sindsdien (afkloppen! xD) gaat het goed. Hoop dat jullie er snel vanaf zijn!
Doorslapen heeft ze alleen tussen 8 en 12 weken gedaan en sindsdien alleen een enkele nacht. Dus dat hoeft niet perse (zou wel fijn zijn natuurlijk ) Maar als ze maar weer na de voeding in haar eigen bed kan slapen. Ik ga eens kijken naar whitenoise. Dank je wel
Herkenbaar verhaal! Onze jongste kan er ook wat van. Inmiddels is ze 16 mnd en is het wat beter te doen. Ze sliep als baby top totdat ik ging werken vanaf dat ze 16 wk oud was heeft ze snachts veel mamahonger. Ze heeft tot 13 mnd bv gehad en nu nog steeds wil ze snachts wat drinken (krijgt dan fles). Omdat oudste net met school is begonnen en we die goed willen laten slapen heb ik er altijd aan toegegeven. Het komt en gaat in fases. Ik heb eigenlijk sterk het idee dat ik er weinig invloed op heb. Nu na kerstvakantie is het bijvoorbeeld weer wat sterker...dus ga ik eerst knuffelen. Werkt dat niet dan krijgt ze wat te drinken en werkt dat niet dan mag ze soms nog bij ons in bed. Tja bij oudste werd het doorslapen ook pas een succes bij 18 mnd... Ik heb dus geen tips. Mijn man heeft aantal keer geprobeerd te slaaptrainen, maar aangezien ze liever mama wil snachts (komt denk ik door bv) werkte dat ook niet en ik ben daar zelf niet zo een fan van...want ik wil niet dat oudste wakker word en kan zelf slecht tegen hysterisch gehuil. Maar ik ken mensen die door slaaptraining echt goede slapers hebben gekregen. Dus wie weet
Geloof dat er tegen de 10-11 mnd wel meer zijn die ineens spontaan problemen kregen. Rond 17mnd hebben we momenteel ook twee topics lopen. Denk dat je bij die ook wel wat tips vandaan kan halen. Hier werkte een nachtlampje van de hema op batterijen in de vorm van een kat goed. (led lampje staat op een plank en die gaat zelf uit). Overigens ook maar tot bepaalde leeftijd, toen ging ze er vrolijk tegen zitten te kleppen en was t natuurlijk foute boel toen ie ineens uitging na zoveel minuten (geloof 30 of 45 dat t is) nu staat weer zo nu en dan aan omdat ze er naar vraagt.