Jeetje wat heftig allemaal!! Wat mensen soms allemaal niet mee moeten maken. Wil je héél veel sterkte wensen en idd zoveel mogelijk mooie herinneringen maken.
Oh lieve dames wat verdrietig om dit te lezen. Ik heb er geen ervaring mee. Maar wil jullie veel sterkte wensen .
Jeetje dat is snel gegaan! En wat goed dat jullie dat allemaal gedaan hebben! Echt respect hoor. We gaan morgen met haar een high tea doen. Maandag heeft ze een gesprek met de uitvaartverzekering want ze wil zelf ook dingen doorgeven. We proberen er nog wat van te maken.
Heel veel sterkte gewenst. Maak vooral ook video-opnames. De moeder van een vriendinnen overleden en zij is heel blij dat ze op mijn aandringen een filmpje heeft gemaakt van haar moeder. Ze filmden thuis nooit. Daardoor kanze nu nog regelmatig haar moeder zien en vooral ook haar manier van doen en haar stem. Want dat haal je niet van een foto af.
Ja het kan zo ontzettend snel gaan. Hij kreeg boven op de kanker opnieuw een longontsteking. Dat gebeurt heel vaak. En als dat gebeurt gaat het vaak heel snel. Als je nog vragen hebt mag je altijd een berichtje sturen. Fijn dat ze zelf eea wil regelen. Is voor jullie ook heel fijn, want dan hoeven jullie die dingen niet te regelen en hoef je niet te gissen wat ze nu wilde en of je het goed doet. Wij hadden trouwens het privé nr van onze huisarts gekregen toen het de laatste dagen waren zeg maar. Hij was thuis langs gekomen om te kijken hoe het ging. Vonden we erg fijn dan mochten we bij overlijden hem bellen. Dat er geen vreemde hoefde te komen. Weet niet hoe jullie met de huisarts zijn, maar je kan tegen die tijd eens informeren hoe hun dat doen. Want ik belde dus letterlijk de huisarts uit bed en hij was er binnen 10 minuten. Ohja ook niet geheel onbelangrijk. Kijk even naar de adressen waar een kaart heen gestuurd moet worden. Niet fijn om dat op een moeilijk moment uit te zoeken of alles wel klopt. En weet je al deze dingen horen al bij het hele rouwproces. Dus doe vooral wat goed voelt voor jullie en niet wat een ander jou verteld dat je zou moeten doen
Mijn moeder is donderdag begraven. Ze heeft ong. 2 maanden op palliatieve gelegen en daar altijd goed verzorgd geweest, in andere afdelingen van het ziekenhuis ben je meer een nummer maar daar namen ze echt de tijd. Ook als je jonge kinderen hebt, kun je hen meenemen, mijn jongste is ook de laatste dagen nog bij oma geweest. Voor hen bestaan er ook boekjes om al op voorhand te lezen zodat ze een idee hebben van wat gaat komen. "Anna's moemoe is dood" voor kleuters, of "een wolk als afscheid" voor tieners bijv. Sterkte de komende tijd.
Hele goede tip. Als fysiotherapeut hoor ik vaak dat vermoeidheid, en energie de grootste klachten en beperkingen zijn. Heel veel sterkte
Ik heb een traan moeten laten bij jullie verhalen, wat heftig zeg Ik heb er geen ervaring mee, maar wil jou en de anderen veel sterkte wensen!
Hier zowel mijn vader (2003) als mijn stiefvader (2017) overleden aan kanker. Mijn vader binnen 4 maanden. Toen vrij snel duidelijk werd dat hij niet meer te redden was, heeft hij ervoor gekozen om thuis te blijven tot het eind. Ik was erbij toen hij ons verliet. Het moment dat hij echt gaat, ik zou niet weten hoe je je daarop moet voorbereiden. Het is in 1 woord vreselijk, een niet te omschrijven zwarte steen op de plek van je hart. Bij mijn stiefvader heeft het slechts 3 weken geduurd. Geen eens fatsoenlijk tijd om afscheid te nemen. Wel veel gepraat, erg fijn. Hij heeft gekozen voor euthanasie, zijn pijn verergerde met de dag en op het laatst had hij de zwaarste morfinepleisters die er zijn. Ik weet nog, zijn laatste avond. We zaten samen aan de tafel nog een sigaret te roken. En ik kon me gewoon niet voorstellen dat hij binnen 24 uur in zijn kist zou liggen. Zo'n absurde situatie. Wel respect voor hem, dat hij zo'n keus kon maken, euthanasie is niet niks. Hij is de volgende middag in het bijzijn van zijn kinderen, mijn moeder en zus, vredig ingeslapen. Het enige wat ik kan zeggen is, veel praten nu het nog kan. Veel knuffels en vertellen hoe veel je van haar houdt. Ik wens je/ jullie oneindig veel sterkte.
Mijn moeder heeft een goeie huisarts! Ik zal het eens bespreken! Bedankt voor de tips! De adressen hebben we al bij elkaar gezocht en alles op 1 papier geschreven. Vind het zo gek allemaal. Ze doet nu nog zoveel. Zelf koffie inschenken etc.. soms kan ik het me nog niet voorstellen. Bedankt allemaal voor de lieve woorden!
Van de diagnose tot overlijden van mijn oma zat 2,5 maand .. toen we de diagnose kregen dacht ik echt die arts is gek .. ze ging voor een beetje rugpijn naar de huisarts .. ik was zelf 38 wk zwanger , maar je kon de diagnose niet eens goed verwerken en ze was ineens bedlegerig en ineens was ze er niet meer .. Voor mijn werk doe ik veel terminale patiënten en het verschilt echt zo erg hoe lang het duurt .. sommige zo lopen ze nog vrolijk en zo overlijden ze en sommige leven echt nog lang maar kunnen niks meer .. het kan ineens heel snel gaan .. houd daar wel rekening mee . Dat deden wij niet bij oma en hadden echt zo iets van oh dat duurt nog wel even . Maar binnen 2,5 maand was ze er al niet meer..
Graag gedaan. Het is ook nog super onwerkelijk. Maar mijn ervaring is dat het idee went en je erin mee groeit. Het is al begin van je rouw proces. Ik hoop dat jullie nog hele fijne tijd kunnen hebben samen en ze niet teveel zal lijden. Sterkte en voel je nooit bezwaard een berichtje te sturen
Al 4 jaar een dappere strijd vechten om dan toch te moeten verliezen......zo oneerlijk. Ik heb geen ervaring, maar wil jullie wel enorm veel kracht toewensen. Hopelijk kunnen jullie nog mooie herinneringen creëren samen.
Beste Mindy, ik wil je heel veel sterkte wensen. Aan de tips die al gegeven zijn heb ik niet veel toe te voegen. Ik zal ook gaan meemaken wat jij nu meemaakt en heb me al vaak afgevraagd hoe de laatste tijd zal zijn. Mijn moeder heeft uitgezaaide borstkanker, krijgt nu wel een behandeling, maar kan niet meer beter worden. Ik heb heel veel moeite om met dit gegeven om te gaan en van de dingen te genieten. Soms word ik gek van de onzekerheid en de machteloosheid. Elke keer weer die ziekenhuisbezoeken, spanningen voor de uitslag van de scans. Om je ouders zo te zien is heel moeilijk. Ik hoop dat je nog veel mooie momenten samen kunt beleven en dat er een vredig einde is. Liefs.
In mei 2012 gaven ze mijn vader nog 4 weken. Hij leefde nog 9 maanden. In maart 2015 gaven ze mijn moeder nog tot het einde van het jaar. Ze overleed 6 weken later... Mijn vader had vergevorderde maagkanker. Mijn moeder longkanker met uitzaaiingen in het hersenvocht. Mijn vader had zelf heel goed over zijn uitvaart nagedacht en alles uitgeschreven. Mijn moeder wilde het er niet over hebben. Wij wisten niet eens of ze begraven of gecremeerd wilde worden. Ik heb het er soms nog steeds moeilijk mee dat we niet weten of het naar haar zin geweest zou zijn hoe we het gedaan hebben. En achteraf vind ik dat ik er te weinig voor haar ben geweest hoewel ik weet dat ik alles heb gegeven. Ik was 36 weken zwanger toen ze overleed dus nee ik kon haar rolstoel niet duwen dus ik kon haar niet mee naar buiten nemen met ook nog een peutertje ernaast maar soms steekt het wel dat ik haar in het verzorgingshuis heb laten zitten en te weinig mee naar buiten en mee naar huis heb genomen.
Nog een tip...Mijn vader is thuis gestorven in een bed in de woonkamer. Het was zijn wens om thuis te zijn met iedereen erbij. Maar omdat je ook allemaal je slaap nodig hebt wisselden we elkaar af. We hebben een draadloze deurbel gebruikt om elkaar snel wakker te kunnen maken. Je sliep met de deurbel naast je en degene die waakte had de knop. Als we het gevoel hadden dat het het einde was of als er iets anders was drukte je op de knop en de ander werd wakker. Ging nog sneller dan bellen
Ik wil jullie om te beginnen veel sterkte wensen. Hier ook meegemaakt bij een goede bekende, helaas ging het nadat het zinnetje opgegeven en vier maanden eruit was alles ook enorm snel en zagen we haar met de dag achteruit gaan. Ook zij had darmkanker erg triest allemaal. Herinneringen maken is het allerbelangrijkste zolang ze dit nog kan. Ook het samen bespreken en opschrijven van wat ze wil na overlijden is verstandig (of het haar laten beschrijven mocht ze of familie het niet kunnen bespreken) ik merkte namelijk dat het niet precies weten van de wensen voor veel onrust zorgde en dat kun je er net niet bijhebben dan.