Ik zou eerst gaan voor een tweede kindje. Kijken hoe dat gaat want 2 kinderen is ook drukker dan 1 kind. Kan je altijd erna nog beslissen.
Ja dat is een keuze. Financieel zou het wel kunnen hoor. Mijn man verdient goed. Ik zie meer beren op de weg dan er zijn. Mijn man verdient genoeg om ons gezin alleen te kunnen onderhouden. Maar dan betekenen het wel voor de tijd dat ik niet werk dat we geen extra dingen kunnen doen en zuinig moeten leven. Kwa zwangerschap. Daar ligt de keuze. Dan zou ik dan een paar jaar uit moeten stellen. Ik kan ook kiezen om eerst verzorgende ig te doen. Dan een kind krijgen en later door voor verpleegkunde. Ik ga vanavond een motivatiebrief schrijven voor de opleiding eerst maar kijken of ik uitgeloot word en dan verder kijken en bedenken. 1 ding is zeker. Ik wil weg uit dat zwembad en een goede volwaardige baan hebben waar ik plezier in Heb en beter betaald dan 10.25 bruto per uur want ik kan zo veel beter. Ik heb een goede kop met hersens (al zeg ik het zelf) en laat ik die nu maar eens gaan gebruiken
Ik raad het af. Ik zou het nu met geen mogelijkheid kunnen doen met en kind. Ik heb werken en leren verpleegkundige gedaan in een ziekenhuis. Ben 4 jaar geleden afgestudeerd. Toen vond ik het al enorm pittig met de opdrachten, hoeveelheid werken, toetsen, onregelmatigheid, zwaar beroep. Dit is een beroep dat over 5 of 10 jaar ook genoeg mensen nodig heeft. Ik zou het in ieder geval niet durven. Ik snap je wens, ik wil juist iets anders doen maar ik kan het nog wel even uit zitten tot tenminste een 2de kindje en tot dat die op school zit.
Weet je zeker dat dit is wat je wilt? Je werd erop gewezen door je buurvrouw. Was je zonder buurvrouw ook hierop gekomen? Of komt dit nu op je pad en is het de ‘makkelijkste’ keuze? Wat ik wil zeggen: een opleiding/baanswitch is een grote stap. Ik heb zelf net een loopbaantraject afgerond en daar heb ik veel geleerd over mezelf. Ik heb nu een bewuste keuze gemaakt voor een opleiding en hoe die in ons leven past.
Het is pittig. Daarnaast is het werk zowel in studie als straks met diploma onregelmatig en vergt het veel flexibiliteit van je. Zieken,rooster gaten, min uren invullen en feestdagen werken. allemaal niet even leuk met een gezin. Het vak is prachtig maar ik zou je sowieso adviseren om een ochtend mee te lopen op een verpleeg afdeling oid. Dat je ook ziet waar je voor gaat. Het is cliché maar de zorg houd je alleen vol als daar je hart ligt. Dat zorgt dat ik blijf want net zoals nu draai ik de nacht en dat is nooit een lolletje.. Succes met je keuze!
Ik heb laatst nog een extra opleiding gedaan naast mijn reguliere baan (34 uur). Opleiding was ver weg dua veel reistijd. Ik vond het best pittig maaf wel heel leuk om te doen . Als ik het weer moest doen zou ik het weer doen. Het is belangrijk om je te blijven ontwikkelen.
Als je het echt wilt zou ik eerst gaan kijken of het financieel lukt. Daarnaast ook uitzoeken hoe het zit met je opleiding mocht je zwanger raken. Ik zou heel graag de zorg in willen. Maar door de onregelmatigheid van mijn vriend zijn werk kan dit niet.
Ik heb een sollicitatiebrief geschreven aan de opleiding. Ik kan na een gesprek altijd nog afwijzen. Maar dan zit ik in iedergeval in het systeem. Opleiding zou pas in september beginnen. Dus ik heb nog even.
Er zullen vast meer zorgorganisaties in de buurt zijn die werken en leren aanbieden. Er zijn overal tekorten in de zorg. Misschien is het ook goed om te kijken wat opties zijn bij andere bedrijven. Wellicht dat zij een variant aanbieden die beter past bij jouw situatie.
Ik heb een aantal topics van je gelezen in het verleden en daarin komt steeds terug dat je iets anders wil qua werk. Ik zou denken: waar wacht je op? Je geeft aan dat het financieel haalbaar is om het tijdelijk te doen op het inkomen van je man. Dan is er weliswaar minder geld voor leuke dingen, maar daar ga je ook minder tijd voor hebben. En voor kinderen zijn activiteiten die weinig of niks kosten net zo leuk. Ik denk dat zwangerschap tussendoor geen probleem is. Je zult niet de eerste zijn die zwanger raakt tijdens zo'n traject. Ik vermoed dat het traject gewoon langer duurt als je er tijdelijk uit bent, maar doet moet je navragen. Voordeel van de zorg is dat er een enorm te kort is aan personeel, dus je hebt altijd werk. En vaak kun je nog kiezen ook. Plus parttime werken is na voltooien van de opleiding geen probleem. Als je iets anders wil qua werk dan zul je vroeg of laat moeten investeren daarin en dat kost tijd. Je kunt niet verwachten dat je in maximaal 24u per week kunt worden omgeschoold en ook nog geld binnen haalt. Daar zul je meer tijd in moeten steken. Je haalt de wens voor een 2e aan als beer op de weg, maar zo is er altijd wel wat. Het moment waarop een kind naar de basisschool gaat is ook niet het ideale moment om net aan wat nieuws te beginnen, lijkt me. Er is in iedere fade van het leven wel wat. Als je nu in actie komt dan heb je over een aantal jaren alles op orde en kun je weer parttime werken. Al met al heb je volgens mij weinig te verliezen, want op 1 inkomen draait het leven ook door. En een baan in het zwembad of ander ongeschoold werk vind je altijd wel weer als het niet de juiste keuze bleek, toch?
Verpleegkundige is een prachtig beroep. Je werkt met mensen, draagt bij aan de zorg, mag zoveel meemaken en doen. Ik leer elke dag nog, heb zulke leuke en gave momenten met collega’s. Echt ik kan boeken volschrijven. Maar je moet het wel echt willen. Het is wel pittig namelijk. Je moet veel geven van jezelf. Wil je altijd onregelmatig werken? Met een gezin. En lichamelijk moet je het niet onderschatten. Uitzonderingen daargelaten bijvoorbeeld poli of ggz. Een leer werktraject met kind kan prima. Zat mensen die dat doen. Ik zou vooral jezelf goed verdiepen in de toekomst. Wil je dit echt qua werk. Als je zo goed gemotiveerd bent kun je vast een opleidingsplek vinden.
Als je iets echt graag wilt, dan lukt het je! Ik werk fulltime met 2 kids en bij mijn laatste zwangerschap volgde ik ook een studie. Het zal niet altijd makkelijk zijn, maar waar een wil is is een weg
Hoe doen jullie dat met onregelmatige werktijden? Mijn man werkt namelijk ook onregelmatig. Als wij allebei avonddienst zouden hebben zouden we allebei pas on half 12 thuis zijn ongeveer. Gastouder werkt tot half 6. Dat is nog wel een dingetje waar ik tegenaan loop.
Dan zal je een oppas moeten regelen die aan huis komt of een gastouder die ze s avonds op kan vangen. Ik ben alleen en heb 3 avonden in de week dat ik pas rond 23.30 uur thuis ben. Mn ouders passen dan op. Als ik ook nog eens oppas moet gaan betalen dan zou ik er flink op achteruit gaan. Bij ons (thuiszorg) hebben ze 4 verschillende diensten. Van 7.30 uur tot 13.00, van 7.30 uur tot 16.00 uur, een avonddienst van 16.30 uur tot 23.00 en een avonddienst van 18.30 uur tot 23.00 uur (alle diensten regelmatig een uitloop door onverwachte gebeurtenissen) Collega s met kinderen hebben ook een man die ze dan opvangt. Ander is het bijna niet te doen. Voor de rest werk ik onder schooltijd en gaan ze 2 dagen naar de bso Ik he het geluk dat er rekening met me gwhouden wordt en ik vaste werkdagen heb. Maar dat is bij de meeste organisaties wel anders.
We zitten er nu flink over te praten. Wat is wijsheid. Er zijn 2 zeker. 1. We willen een 2e kind. 2. Ik wil per se een opleiding doen en een goede volwaardige baan Dus de keuze ligt: gaan we eerst voor een kind dat zou betekenen op zeer korte termijn naar de gynaecoloog en medicijnen en hopen op snel zwanger raken en in februari een opleiding kunnen starten. Of ga ik in september eerst opleiding doen en kinderwens in de koelkast voor de komende 4 jaar. Of laten we het op zn beloop met het risico dat ik ergens de komende 4 jaar zwanger wordt en een half naar tussen de opleiding uit moet. De keuze: willen we 2 kinderen met een klein leeftijd verschil. Of vinden we 2 kinderen met een grootleeftijds verschil ook goed. Zo moeilijk. Zo veel opties. Nergens haast bij. Maar wel belangrijke keuzes. We zijn er wel over uit dat we het financieel wel kunnen handelen. Man verdient genoeg om de eerste maanden dat ik naar school ga op te vangen. Ik kan bij mijn huidige werk ij die periode vast weekenden en vakantie blijven werken zodat we wel opvanhtoeslglag kunnen blijven krijgen en we hebben nu zon 5000 euro spaargeld staan als buffer als het even niet uit komt. Welke van de 3 opties zouden jullie kiezen? Persoonlijk kies ik voor optie 3. Maar manlief wil een duidelijke keuze tussen optie 1 en 2..
Dan zou ik gaan voor een tweede kind. Zeker omdat dat een heel traject is. En langer kan duren. Als het lukt dan heb je je zwangerschap en verlof nig bij deze werkgever. En kunt je straks vol richten op je opleiding en nieuwe werk. Je kunt de tijd gebruiken om je goed te oriënteren op wat je precies wil en waar en hoe je dat gaat doen. En als je dat weet dan eventueel gaan meedraaien een dagje, alvast vooruit gaan leren. Als je wacht met zwanger worden, dan moet je 4 jaar wachten. Je wordt zelf ouder en je kind is dan 6. Stel het duurt dan nig een tijd dan zit er zo 8-9 jaar verschil tussen de oudste en jongste. En je bent dan net lekker aan het werk en moet alweer stoppen.
Ik zou of of doen.. of zwanger of opleiding, beide tegelijk is echt heel erg zwaar. Ik ben net afgelopen jaar afgestudeerd als verpleegkundige ook via bbl(werken /leren) en ik ben een paar maanden erna zwanger geworden. De opleiding en ernaast werken is heel erg zwaar. Met 1 kind al heel erg lastig te combineren. En lichamelijk is het ook heel heftig. Nu ik zwanger ben merk ik hoe zwaar het werk eigelijk is en dat terwijl ik nog geen complicaties van de zwangerschap heb behalve vermoeidheid. Ik werk nu nog 23uur, maar dit is enkel mogelijk omdat ik nog geen gezin heb en ik voor of na mn dienst kan gaan slapen. Want veel anders dan werken en slapen is het momenteel niet bij mij. Ik zou persoonlijk eerst de opleiding gaan doen en zodra het einde in zicht is gaan proberen voor je 2e kindje. Dan heb je ook wat meer tijd om te genieten van je zwangerschap en je kindjes, want als jij de 1e paar jaar van het leven van je kind je alleen maar naar de knoppen werkt mis je zoveel moois.
Als je het echt heel graag wil en er echt gelukkig van wordt, zou ik het doen. Ik werk zelf 32 uur en werk hard aan mijn carrière, inclusief bijbehorende opleidingen buiten die 32 uur. Ondanks dat was er zeker ruimte voor een derde kindje. Op het werk zijn ze heel begripvol en vinden ze het super leuk. En ik ben gewoon heel happy met wat ik doe. Als dat niet zo zou zijn, zou ik het niet volhouden denk ik. Wat ik wel heel erg belangrijk vind is dat het thuis allemaal goed geregeld is. Zo hebben wij 2 dagen per week een lieve gastouder in huis (net zo duur als kinderdagverblijf vanaf 2 kids) en hoef ik dus niet te haasten om de kids weg te brengen en op te halen en dan nog te koken. Ze kunnen lekker thuis blijven en de gastouder houdt het huis op orde en kookt ‘s avonds, zodat wij om 6 uur als gezin aan tafel kunnen. Daarnaast regelmatig hulp van opa’s en oma’s. Dat geeft ons en de kinderen rust. Ohja en we hebben een schoonmaakster. Dus alle tijd die we thuis zijn, zijn we met de kinderen bezig en niet met schoonmaken enzo. En nog een belangrijk iets voor ons: genoeg tijd voor jezelf en voor je partner. Wij hebben een fijne oppas voor ‘s avonds, zodat we af en toe samen weg kunnen. Of koken samen of doen een spelletjesavond als de kids op bed liggen. Ieder heeft een eigen sportavond. En 1x per jaar gaan we samen een weekendje weg. Opa en oma passen dan op = win/win voor iedereen, want iedereen vindt het super leuk. Dit betekent voor ons in elk geval een goede balans tussen werk en thuis, waar iedereen in het gezin zich goed bij voelt.