Ik heb ooit eens gewerkt in een gezin met twee ara’s. Zulke mooie beesten, maar allemaggies wat een lawaai. Standaard met hoofdpijn naar huis. Op een gegeven moment heb ik ze omgekocht met mandarijnen, gewoon om rust te hebben. En die baby sliep dus gewoon door Reken daarbij veel rommel, maar ook mega kooien in je kamer.
Wij hadden een papegaai in huis toen ik zelf nog kind was. Een geelkop amazone. Kletste, zong, floot liedjes en oh ja kletste en Kletste! Hij had geleerd hoe mn zusje en ik mama zeiden en dat kon hij op precies hetzelfde toontje hij smeerde inderdaad met eten vooral als hij zich verveelde. Toen wij uit huis gingen ging de papegaai de stilte opvullen met nog meer lawaai. Hij is uiteindelijk naar iemand anders gegaan maar was toen al 28 jaar. Realiseer je dus dat je een papegaai niet voor even hebt! En ze hebben echt heel veel aandacht en een grote kooi nodig.
Haha als je dat geluid elke dag hoort wen je eraan maar af en toe hoop ik dat de buurman gaat verhuizen
Ik heb 3 grijze roodstaarten gehad. 1 is helaas overleden vlak voordat ik ze ging ophalen bij me ex. 1 is nooit echt tam geworden (ooit uit een verwaarloosd huishouden gehaald) Maar opgegeven moment hebben we ze toch weg moeten doen. Vreselijk. En ik heb er nog steeds spijt van. Ik mis ze zo erg. Je moet ze heel veel aandacht geven, anders gaan ze vervelend doen. Denk aan rammen aan de kooi, schreeuwen en flink slopen! Slopen: uh.. bijv aan de kasten, deurposten enz. Ze maken ontzettend veel stof. Meedere kooien gehad: Begonnen met de grootste kooi die er was (25 jaar geleden) Open kooien Vanwege het enorme sloopgedrag: een hele op maat gemaakte wandkooi van 3 meter breed, en tot aan het plafond. Maar ze zijn wel heel erg leuk, mijn overleden papegaai was een enorm knuffelbeest. Ook wel een zorgenkindje hoor, pootje was niet goed. Dus vanalles moeten doen dat ie niet telkens van stok viel. Elke 2-3 maanden zijn snavel bij laten slijpen. (Zijn snavel stond verkeerd) De allereerste is heel erg ziek geweest, zelfs laat in de avond naar Utrecht gereden om hem te laten opnemen. Elke dag 2 uur heen en terug om op ziekenbezoek te gaan. Wonder boven wonder heeft hij het overleefd. En wij waren ruim €1200 armer. We hebben ook even een witte kaketoe in huis gehad als noodopvang. Maar die krijste zo hard dat zelfs de buren vh einde vd straat klaagde over het geluid. (8 huizen verder he) Die woont inmiddels terug bij de kweker op een industrieterrein. Kaketoes zijn behoorlijk eenkennig. Grijze roodstaart minder, maar hebben stiekem wel een voorkeur.
Leuk he! Die van ons deed een vrachtwagen na die achteruit reed. Piep piep. En dan te bedenken dat we altijd telkens andere bellen gebruikte voor de deur en telefoons (dat doe ze ook nl na) Ze zijn ook zo slim: In de ochtend zegt die goedemorgen En als we naar bed gingen: weltrusten. Had ie trek: mmm lekker Of knuffeltjes.. als die aandacht wilde.
Mijn opa had een grijze rodstaart elke ochtend ging hij ontbijten met opa .. Ik droom al jarennnn om een amazone .. van mijn manmag het en staat er ook achter .. maar toch doe ik het steeds niet .. terwijl er altijd iemand man of ik thuis is .. misschien als mijn jongste ouder is ofzo .. maar ik wil wel al een opgevoede en goed ook .. wil hem of haar niet als baby of jonge papegaai .. denk eerder aan minimaal 20 jaar .. we hebben ook een dwerg papegaai tam en vliegt veel bijna altijd los . En zelfs dit kleintje maakt bende zeg en komt best geluid eruit...
Mijn tante had er ook 1, een grijze roodstaart Koko, eigenlijk was die van mijn oom. Het beest was geweldig, kon stemmen, telefoongesprekken en de deurbel feilloos imiteren en ook voetstappen boven op de trap, doodeng. Toen mijn oom overleed bleef hij mijn oom imiteren en zijn naam zeggen wanneer hij mijn tante imiteerde. Dat trok ze niet meer dus toen is hij verhuisd.
Wij hebben er thuis ook jaren 1 gehad grijs rood staart. Beest was verwaarloosd door de vorige eigenaar. Hij hing erg aan mijn moeder en aan mij, aan mijn vader had hij een hekel en zodra hij los was viel hij mijn vader aan hahaha... Ze zijn onberekenbaar naar vreemde mensen, ze denken dat ze het beestje kunnen aaien en dan hap in je vinger. Ze hebben heel veel aandacht nodig anders gaan ze zich inderdaad vervelen, die van ons trok met zijn snavel de tralies van de kooi samen als hij eten of aandacht wou. Verder scheet hij elke dag uit de kooi deed zijn poeperd voor de tralies en hoppa en meerdere malen in zijn waterbak (vooral als hij voor zijn doen te weinig aandacht kreeg) mensen denken ook altijd dat ze een papegaai een doppinda kunnen geven, doe dat absoluut niet dat is vergif voor die beesten. Ze smeren ze stoffen schreeuwen dat zijn de nadelen. Ze kletsen ze zingen knuffelen kussen lachen dansen dat zijn weer de leuke dingen. Ja je hebt een grote kooi nodig en het mooiste is zo losse boomstam waar ze vrij op kunnen spelen als ze lekker uit de kooi zijn. Denk er goed overna ze kunnen echt heel erg oud worden. Als mijn ouders op vakantie waren paste wij op, maar je merkt echt de heimwee aan zo beestje, hij at amper en zat heel stil in een hoek op zijn stok. Succes met jullie keuze
Wij hebben een tijd een grijze roodstaart papegaai gehad. Ze hebben heel veel aandacht nodig en moeten ook voldoende te doen hebben. Hij was van mijn vriend. Ik vond hem eigenlijk een beetje eng (klauwnagels, grote sterke snavel). Voor info zou je hier eens kunnen kijken: https://www.demodernepapegaai.nl/
Om heel eerlijk te zijn vind ik het houden van zo'n beest in een kooi niet meer van deze tijd en dierenmishandeling... Het zijn grote vogels die veel beweging nodig hebben! Ze zijn sociaal en groepsdieren die in de natuur ook samen leven. Als jullie ze in een grote ruimte buiten zouden houden is het misschien nog anders. In de praktijk zitten ze in een veel te kleine kooi en worden vleugels geknipt! Want rondvliegen door je huiskamer wil of kan niet overal. Ze maken daarnaast veel lawaai, veel rommel en kunnen gemeen bijten.
Ik ben opgegroeid met een amazone papegaai. Wat een terror ding was dat! Het was een mannetje (die trekken doorgaans naar vrouwen) en hij was echt mijn moeder haar lieveling. Zij kon alles met m doen, maar de rest van het huis viel hij aan en schreeuwde wanneer Mn moeder in gesprek was met anderen. Ook haalde hij alles van schrappen en uit kastjes (want die kon hij openen) waardoor menig spul kapot ging. Voor mij nooit een papegaai na deze ervaring maar wie weet bestaan er ook leuke. De papegaai vloog onder toezicht door het huis, heeft veel ruimte nodig. Als we weg waren of sliepen zat hij in de kooi. Naast het terror gebeuren vroeg hij ook veel onderhoud. De kooi moet vaak schoongemaakt worden, het huis wordt stoffig door de stof onder de veren dus veel schoonmaken.
Absoluut mee eens. Dieren horen niet in gevangenschap te leven. Zeker geen vogels die ontzettend veel ruimte nodig hebben.
Dankjewel voor jullie reacties. Het is nu nog niet de bedoeling dat we überhaupt zo'n beestje nemen. Maar wilde alleen wat ervaringen van jullie lezen..
Als je vleugels goed laat knippen, dan kan je ze meenemen naar buiten. Ze kunnen dan nog wel een beetje vliegen (dalend) Maar vliegen niet weg. De veren groeien wel weer aan, dus op tijd opnieuw laten knippen.