Ik ben momenteel zwanger van mijn 1e kindje en met mijn bevallingsplan bezig en toen kwam ik op het puntje wie knipt de navelstreng door.. nu gaf mijn man direct aan dat hij dat absoluut niet wilt omdat hij dat eng/viezig vind. Nu zat ik te bedenken dat ik het misschien wel zelf wil gaan doen. Vind het ergens wel een mooi gebaar om het kindje los te knippen van mijzelf. Nu vraag ik me af of er meer vrouwen zijn die dit zelf gedaan hebben en hoe dat ervaren is. En of je daar lichamelijk toe in staat ben op dat moment en of je er dan ook echt nog iets van meekrijgt.
Ik heb de navelstreng bij mijn 2de en 3de kindje zelf geknipt. Moet er wel bij zeggen dat het beide vlotte, korte thuisbevallingen waren met ook een perstijd van een paar min. Ook bij allebei smiddags bevallen. Dus ik was niet moe en helder genoeg om aan te geven dat ik ze graag zelf los wilde knippen.
Ik ben alleenstaand en daarom wilde ik het graag zelf doen. Helaas was er een spoedkeizersnede nodig en heeft mijn moeder het mogen doen. Volgende keer wil ik het, als het kan, echt zelf doen!
Ik was zelf na de bevalling niet echt in staat om het zelf te doen. Mijn man riep vantevoren ook dat hij dat niet durfde en vies vond.. uiteindelijk heeft hij toch heel trots de navelstreng doorgeknipt.
Ik heb die tussen de jongste en mij geknipt. Mijn man wilde niet, gaf mij de eer. Half suf en verwonderd gedaan. Gelukkig zijn er foto’s van hihi
Ik denk niet dat ik er zelf echt toe in staat was, maar mijn man had ook gezegd dit niet te gaan doen en toen ze het op dat moment zelf nog een keer vroegen wilde hij het toch doen.
Ik heb de navelstreng van mijn nu-nog-jongste zelf geknipt. Heel gek, er spetterde wat bloed uit daar had ik nooit bij stilgestaan. Wel is dat oa de reden dat ik deze keer bewust kies om pas te knippen als de placenta geboren is en de navelstreng uitgeklopt is.
Ik wilde dit doen bij de geboorte van mijn dochter maar toen ze er was, kon ik de energie niet meer opbrengen
Wat goed dat je daar al over nadenkt. Het hielt mij helemaal niet bezig dus op het moment van knippen zei me vriend droog "nee dat doe ik niet, ik ga er roken" Toen vroeg de verloskundige aan mij of ik het eventueel zelf zou willen doen. En met de goedkeuring van de gynaecoloog mocht ik dus zelf knippen. En moet zeggen dat ik het wel heel fijn vind dat ik dit zelf heb mogen doen
Mijn man wilde het ook niet, maar toen het moment daar was toch wel. We knipten min of meer samen bij de oudste. Bij de jongste kon het helaas niet en heeft de gyn geknipt.
Ja mijn man vind de hele bevalling een beetje eng en vies en spannend en hij wilt het liever niet meemaken, maar toch ook weer wel. Snap je hem? xD en nu geeft ie duidelijk aan dat hij het niet wilt, maar mocht hij op het moment zelf wel willen dan is hij wat mij betreft vrij om het te doen. Maar vind het zelf ook wel iets moois om het kindje van mij los te knippen.
Bij de derde heb ik aangegeven dat ik het zelf wilde doen. Het was de laatste en ik vond dat ik aan de beurt was. Hoewel de bevalling echt drama was, kon ik heus wel knippen Je hoeft er geen figuurtje van te maken he.. Ook heb ik de kleine zelf aangepakt en op mn borst gelegd. Nu 5 jaar later weet ik nóg hoe dat warme,natte pakketje voelde. Vlak daarna vloog ik over de gang naar de OK om een halve dag later pas mijn dochter weer te zien. Extra blij dat ik die dingen gedaan heb dus
Mijn man wil het ook niet, dus ik heb het beide keren gedaan en zal het nu ook weer doen. Vinden ze in het Zkh wel altijd een beetje raar geloof ik.
Mijn man wilde het ook niet doen maar toen ik eenmaal bevallen was en hij had moeten toekijken hoeveel pijn zn vrouw moest doorstaan vond hij ter plekke dat dat het minste was wat hij kon doen. Bij de tweede heeft hij het ook gedaan anders leek het me mooi om zelf te doen.
Die van D. heb ik geknipt. Wilde het wel eens ervaren, dus van te voren afgesproken met man dat we er allebei een zouden doen. En net wat iemand anders zegt, ondanks dat je vast uitgeput bent van de bevalling, dat knippen lukt echt nog wel.
Bij onze tweeling heeft mijn man de navelstreng van de eerste baby doorgeknipt en ik de navelstreng van de tweede baby. Ik vond het erg speciaal dat we zo allebei die ervaring kregen. Bij de geboorte van mijn dochter heeft mijn man de navelstreng weer doorgeknipt, hij vond het juist bijzonder
Manlief heeft de eerste keus om de navelstreng door te knippen, maar aangezien hij blij is dat hij tijdens de bevalling overeind blijft, wilde hij het na de eerste niet meer doen. Bij de andere 3 kinderen heb ik het dus gedaan. Super speciaal! En hoe moe ik ook ben, dat knippen lukt echt wel. Het hoeft niet in de eerste minuut, je hoeft er niet zoveel kracht voor te hebben en het is ook niet moeilijk. Ik vind het ook specialer dan dat een ''vreemde'' het doet.
Ik heb het aan de vk gevraagd en die vind het een goed idee. Dus ben benieuwd hoe dat in de praktijk zal gaan