Minimaliseren en opruimen

Toch het een en ander in een tas gedaan om weg te gooien vandaag. Ik ben nog steeds niet lekker en jongste was vandaag ook ziek thuis. Maar moest toch even wat doen.
Ik baal enorm dat onze kliko niet helemaal leeg was. Blijkbaar wat dingen vastevroren en die zijn er niet uitgekomen. Zit dus een een kliko die net onder de helft vol is.

 

Ik heb nog 2 bigshoppers staan voor de kringloop die ben ik van plan vandaag weg te brengen.
Ik probeer eigenlijk om 1 big shopper in de schuur te hebben voor spullen die weg kunnen, en als die dan vol is weg te brengen.
Nu heb ik van de week nieuw servies gekocht en mag het oude niet complete weg. Ook veel kledinghangers die over zijn, en kopjes niet niet matchen.

Ook naar de stort moet ik wat weg brengen.

 

Vanmorgen kamer van zoon afgerond (dat ging voor de verandering eens lekker vlot.)
Twee zakken met textiel in een leger des heils container gegooid. Voornamelijk lakentjes, dekens, badcapes, hydrofieldoeken, te kleine slaapzakjes en ook wat kleding.
Achter de badcapes kwam nog een doos billendoekjes te voorschijn, die dus blijkbaar in de vergetelheid was geraakt, omdat ik nooit een badcape gebruikt heb. Ook weer handig want ze waren bijna op.

Het campingbedje en matrasje heb ik naar de vliering gebracht (stond achter zijn bed) en op zijn kledingkast lag een muggennet en een verhoger voor dat campingbedje en heb ik keurig in een opbergbox op de vliering opgeborgen.
Ook het lakentje en dekentje wat ik voor de kinderwagen heb gebruikt zit nu in een opbergbox op de vliering, zodat ik straks een hele complete kinderwagen kan verkopen.

Resultaat: een behoorlijk lege kledingkast (die is nl. best groot) en in de commode alleen nog luiers, doekjes, rompertjes en pyjama’s. Als hij straks uit de luiers is, kan die meteen helemaal weg en hoef ik hooguit zijn pyjama’s een ander plek te geven.

 

Even iets anders... De laatste week kom ik steeds meer negatieve (nieuws)berichten of blogs tegen over deze opruim waanzin. Sinds Marie Kondo's Netflix serie zijn mensen aan het ontspullen begonnen. Zo komen kringloopwinkels in Engeland in de problemen omdat zij veel onverkoopbare 'troep' krijgen die ze nu zelf naar de vuilstort moeten brengen en daarvoor moeten betalen. En ook hier in Nederland zitten de magazijnen van kringloopwinkels propvol en nemen sommige tijdelijk niets meer aan.
Het probleem is dat veel mensen gaan ontspullen om vervolgens weer nieuwe spullen in huis te halen. Minimalisme is toch iets anders dan ontspullen en ontspullen is weer anders dan Marie Kondo's manier. Want inderdaad, Marie Kondo's manier met "does it spark joy?" kan de boodschap geven dat je alles kan vervangen dat geen j'oy' geeft. Bovendien schaffen mensen nu vele (plastic) bakjes aan om de lades mee in te delen.

Wij zijn hier in dit topic allemaal vooral bezig met ontspullen, maar wat doe je na al dat ontspullen? Op een bepaald moment heb je jouw persoonlijke minima bereikt en stop je daarmee, maar wat dan? STreef je ernaar om minimalist te zijn (wat dat ook voor jou mag betekenen) of zal je over 10 jaar weer gevulde dozen naar de kringloop brengen omdat je weer in oude gewoonte bent terechtgekomen?
Hoe denken jullie hierover en hoe zie je dit proces bij jezelf verlopen?

 

Bij mij is het minimaliseren begonnen vanwege ruimtegebrek. Dat is nog steeds zo, maar daarbij vind ik een leger huis zoveel fijner voelen dat ik mijn huis niet weer helemaal vol wil stoppen.
Overigens vind ik haar heel erg irritant en kan ik het niet aan om langer dan 10 minuten een aflevering te kijken.

 

Ik ben aan het ontspullen, omdat we veel dingen bewaarden waar we niks meer meedoen. Dat is weinig overzichtelijk en zorgt er ook voor dat er spullen zijn, die wel bruikbaar zijn juist een beetje verzanden en vergeten worden. Daar ben ik overigens al mee begonnen voordat ik ooit van Marie Kondo had gehoord.

Het geeft mij een heel opgeruimd gestructureerd gevoel nu er veel weg is waar we toch niks mee deden. Voor een groot deel zijn dat spullen die door de groei van de kinderen niet meer gebruikt worden. Dat zal natuurlijk de komende jaren nog wel vaker gebeuren.
Mijn vliering was een onoverzichtelijke bende, waar een hoop lag wat weg kom, maar ook een hoop wat wel bewaard moet worden. Nu zit alles in opbergboxen gelabeld en weet ik precies wat er ligt en waar het ligt. Zo kan ik veel sneller achterhalen of iets op een gegeven moment toch weg kan omdat we het ‘ontgroeid’ zijn.

En mijn overloop was trouwens ook best rommelig bij tijd en wijle. Het werd een soort doorgeefluik voor wat naar de vliering moest of juist niet. Nu is de vliering strak en de overloop ook en heeft alles een vaste plek. Het is zeker niet de bedoeling om dat probleem over 10 jaar weer te hebben. Nu even alles aanpakken en daarna is het veel beter bij te houden.

 

Marie stimuleert juist het niet aanschaffen van plastic bakjes.

Voor mij geldt wat Adje schrijft. Ik streef er dan ook niet per se naar om een minimalist te zijn, maar ik streef er wel naar om met minder spullen te leven dan ik 'vroeger' heb gedaan en om de spullen die we wel hebben goed te (kunnen) gebruiken. Ik hoop dus ook dat ik de spullen die ik nu weg doe, niet over een paar jaar opnieuw heb gekocht en weer weg kan doen. Dat is voor mij niet het idee erachter.

Ik wilde dit al voordat Marie ed bekend waren, maar het lukte me nooit. Ik heb het van huis uit niet meegekregen en zie het er dan maar eens in te krijgen. Het boek van Marie Kondo was het eerste wat me echt aansprak en aanzette tot handelen en waarmee het ook nog eens lukte om het langduriger vol te houden. Ik doe ook een heleboel dingen niet (zoals praten tegen mijn sokken, dingen bedanken, de opvouwmanieren), maar heb er voor mij uitgehaald wat werkte.

 

Ik volg naast Marie Kondo ( in de Netflix serie is ze echt niet minimalistisch vind ik) ook andere, realistische minimalisten die bijv. juist waarschuwen voor het kopen van spullen na of voor het ontspullen. Ik probeer minimaliseren apart te zien van al die pinteresty minimalistische inrichtingen en vooral te kijken wat voor mij werkt. Ipv wat geeft mij plezier denk ik wat irriteert mij, wat maakt mijn schoonmaalroutine moeilijker en waardoor duurt opruimen zinloos te lang. Als je alleen kijkt naar wat plezier geeft zonder dat je afweegt of de voordelen wel meer zijn dan de nadelen weet je toch niet in hoeverre je er echt plezier aan hebt?

Tijdens het opruim/ontspul proces koop ik dan ook helemaal niks. Ook geen bakjes etc. Ben op dit moment bezig met mn eigen kleding en daarna is de keuken aan de beurt. Er zullen vast nog oude kartonnen of plastic bakjes vrijkomen. Die kan ik dan gebruiken. Als na een tijdje toch nog blijkt dat ik een doosje of bakje oid nodig heb, koop ik het dan wel. Mijn nieuwe regel is: pas kopen als het nodig blijkt. En creatiever denken. Mijn kleine make-up stash past vast wel in een glazen pot waarvan ik de deksel kwijt ben bijv.

 

Herkenbaar @Adje Ik ben twee jaar geleden begonnen met ontspullen toen ik tijdens het opruimen van de garagekasten er achter kwam dat we veel dingen sinds de verhuizing, twee jaar eerder, nooit hadden gebruikt en niet eens meer wisten dat we die spullen hadden!

@tuc Met jonge kinderen is het zeker anders! Maar ik geloof ook niet dat minimalisme gaat over uit een koffer leven en een super klein huis hebben. Maar dat gevoel dat je niet omkomt van de spullen, dat je huis je rust geeft.

@NiekeKris haha Marie Kondo stimuleert je om haar bakjes aan te schaffen, die behoorlijk geprijsd zijn
Maar fijn dat dit werkt! Ik herken het. Mijn oma was een ware hoarder en mijn moeder heeft ook zeker trekjes (al zegt ze zelf totaal anders te zijn dan mijn oma...). Wij waren thuis dan ook regelmatig kamers aan het opruimen, die twee weken later weer een bende waren. Mijn moeder is zo'n type die graag winkelt, een mode liefhebber en een koopjesjager die niets kan wegdoen. Dat had ik van huis uit meegekregen en faalde bij elke poging te organiseren of georganiseerd te blijven. Ook dit is het enige wat bij mij echt werkt en wil ook niet meer anders.

@Bootcamp babe Dat is idd mooi om mee te geven aan kinderen. En ik herken het van dat schuldgevoel, winkelen is een stuk minder leuk geworden!
Kiezen voor duurzaam is ook iets wat ik hiervan heb geleerd.

@Manderijntje Ik gebruik ook bakjes van eten of glazen pindakaas potten ed. Scheelt een hoop geld en onnodig plastic.

 

In haar boek niet? Daarin staat juist dat je over het algemeen genoeg bruikbare bakjes in huis hebt (bv. schoenendozen) en je dus juist geen dure systemen hoeft aan te schaffen?

 

Ik ben ermee begonnen doordat alle spullen om mij heen mij onrust gaven, ik werd/wordt er geïrriteerd van en kan dan ook niet rustig zitten in de woonkamer.

Ik heb alleen de serie van Marie gezien en daaruit idd het vouwen uit gehaald. Nu het ongeveer 2 weken zo ligt moet ik eerlijk zeggen dat ik het zeker fijner vind hoe het nu ligt.
Deze opberg dozen waren in de aanbieding bij de action 1,59. Die 25 euro die ze mij gekost hebben zijn het meer dan waard voor mij, ik heb nu meer overzicht van wat ik heb, wat ze nodig hebben en wat ook zeker niet. Daarnaast kan mijn dochter nu goed zien wat er ligt en wat ze aan wil. Een iemand anders vind die 25 euro onzin, het geeft mij rust.

Mijn streven is om alleen de spullen te bewaren die we nodig hebben of denken nodig te hebben en niet om het nu weg te gooien om het dadelijk weer te kopen.
Maar 9 scharen heb je gewoon niet nodig, 3 is genoeg haha.
Daar waar ik eerder heel moeilijk dingen weg kon gooien gaat het nu steeds makkelijker, er komt meer rust in mijn hoofd en ik heb meer overzicht van wat we hebben en niet.

Heel erg misschien maar ik haal de pc kast net leeg en daar komt dan een Nintendo DS met nog een nieuw spel en een tablet uit waarvan ik niet eens meer wist dat we die hadden.

Edit: ik was al wel langer bezig met ontspullen voordat het een hype werd. Ik wil graag duurzaam, bewust en gelukkig leven Maar niet te koste van alles.

 

Ik ben nooit echt een horder geweest. Ik heb regelmatig mijn boeltje op moeten pakken om weer ergens anders te wonen. Voor mij is het meer een gewoonte om elke zoveel tijd overal doorheen te gaan en de boel te structureren.

Ik vind het gewoon prettig als alles in groepjes ligt (gereedschap bij elkaar ed) en door erdoor heen te blijven gaan weet je wat je hebt. Je zal dan ook niet zo snel onnodig iets dubbel kopen. Het is makkelijker om even te gaan zitten en wat hobbie dingen te doen. Schoonmaken word makkelijker. Minder chaos in mijn hoofd.

Het hoeft van mij niet minimaal. Ik neig toch meer naar de methode van Marie. Ik word niet blij van teveel spullen waardoor ik ook niet alles weer ga aanvullen. Ik zal hooguit een vergeten hobbie tijdens het opruimen weer oppakken waar ik het 1 en ander voor nodig heb.

Met 3 kleine mensjes erbij slibt de boel ook veel sneller dicht als je het geen aandacht zou geven.

De doosjes voor in de lades had ik al. Heb ik ze niet nodig dan maak ik ze zo weer plat.

 

Wij hebben gewoon te veel in huis. Zeker aan speelgoed. Dat van de oudste kon door naar de jongste maar dat is op een gegeven moment ontploft. Ook met andere dingen. Gooi maar in de lade, zet maar in die kast, gooi maar in de schuur. Het ging er altijd later wel eens van komen en dan werd er weinig weggedaan, alleen netjes weggezet en ja hier en daar iets kleins weg. En dan kwam er meer bij met als gevolg dat alles zo vol raakte dat het nu echt wel anders moest.

We hebben zeker nog dingen nodig maar het is niet de bedoeling om het weer vol te krijgen.

 

Ik heb net op zolder weer twee dozen opgeruimd. Denk max. 1/4 weg gedaan, de rest vooral op de goede plek (bij vergelijkbare spullen) gelegd. Blijft een 'ongoing project' die zolder...maar alles wat ik er doe is meegenomen.

 

Ik vond de uitdrukking van iemand in dit topic mooi, wat het letterlijk was weet ik niet meer, maar het ging in ieder geval om dat het bij de voordeur begon. Dus inderdaad selectief zijn in wat er binnenkomt. Dat probeer ik ook te doen, hoewel ik dat nog wel een uitdaging vind. Daarbij probeer ik dan ook niet aan te houden of ik er blij van word (want ik word blij van heel veel dingen ), maar of ik het echt nodig heb (want heel veel dingen waar ik blij van word, heb ik echt niet nodig). Dan vind ik het nog steeds lastig, maar het gaat wel steeds beter.

 

Ik duik niet de winkel in als we weer wat weggedaan hebben. Alleen als we het nodig hebben. Zo vervangen we bv ook wel eens wat (zoals van de week een tafeltje met stoeltjes en een mandjeskast voor 1 grote kast), maar de "oude" spullen worden waar het kan weer verkocht of naar de kringloop gebracht.
Waar ik wel beter op let is duurzaamheid. Ik kocht bv elk jaar voor mezelf een paar goedkope laarsjes van 30-40 euro die na de winter weer weg gingen. Ik koop nu wel betere kwaliteit die langer mee kan.