Dat is zeker niet waar hoor Maar ik hou me in dit soort topics wel stil. Mede om deze reden. Maar dat wil dus zeker niet zeggen dat er niet meer zijn die zo denken.
Dit is een forum, hier kan nooit en te nimmer empathie bestaan. En sorry, maar die rouw waar zo een moeder inzit heeft ze toch zichzelf aangedaan? Tis wat anders dan een moeder die onbewust haar kindje is verloren. Zij heeft hiervoor gekozen toch? of wie heeft hier de beslissing genomen? Of om überhaupt zwanger te worden. En een treffende opmerking hoef ik niet te plaatsen, ik plaats wat MIJN mening is en jij de JOUWE!
Toen ik het topic hier plaatste had ik zulke reacties wel verwacht. Iedereen reageert anders in deze situatie en je reageert weer anders als je echt zelf in deze situatie zit. Daarom hebben wij het familie ook niet verteld. Enkel 2 vrienden. Wij willen zelf de keus maken en ons niet laten beïnvloeden door anderen en er later spijt van krijgen. Het is ons kindje en ons gezin. Nogmaals bedankt voor alle lieve reacties hier het helpt enorm , ook al ken ik jullie niet. De reactie van Porky had ook op een andere manier geschreven kunnen worden. Het zijn hier allemaal keuzes en beslissingen waar we echt wel over na denken of over na hebben gedacht. En welke keus je ook maakt je doet het uit liefde. Dus wij ook. Nadat wij de dinsdag de keus hadden gemaakt om de zwangerschap af te breken, kreeg ik woensdag sterk het gevoel dit kindje te willen houden. Ik was die dag ook heel de tijd samen met ons dochtertje. Nu heb ik dat gevoel nog steeds, maar mijn man de twijfelt en heeft dat gevoel niet/minder. Dit laat maar weer zien hoe moeilijk de keus is.. en ook waarom er bedenktijd op de keus van het afbreken van de zwangerschap zit.
Soms is het gewoon beter om je gedachtes voor jezelf te houden... Het maakt namelijk helemaal niet uit wat jij, of wie dan ook, van deze situatie vindt.
Waauw... Dat je dit denkt tot daar aan toe, ik snap dat dit ethisch een moeilijke kwestie is, maar dat je het luidkeels en in dergelijke bewoordingen gaat uiten in dit topic? Dat snap ik niet en daar kan ik op geen enkele manier begrip voor opbrengen. Je hebt geluk dat de TS er nog zo goed mee om kan gaan. Elke zwangerschap is een Russische roulette, mogen mensen die een verhoogde kans hebben op miskramen van jou dan ook geen kindjes meer krijgen? Mocht er een eenvoudige oplossing zijn om te voorkomen dat haar kindjes ziek werden, denk je dan niet dat deze mama daar voor had gekozen? Denk je echt dat deze mama deze keuze maakt voor haar eigen egoïstische belang? Omdat ze gelooft dat gehandicapte mensen geen recht op leven hebben? Heb je enig idee van de impact die blind en doof worden/zijn op je leven heeft? Heb je al gepraat met mensen met deze handicap? Weet je wat dat betekent, weten wat het is om te zien en te horen en dan langzamerhand je zintuigen en het vermogen zelfstandig te leven te verliezen? Is ‘recht op leven’ voor jou dan zoveel belangrijker dan het geluk van een kind?
Schaam je!!! Je noemt haar egoïstisch? Terwijl zij haar droom probeert waar te maken. Een die we allemaal hebben. Als die droom waarmaken enorm moeilijk gaat en je bent daar super lang mee bezig dan verleg je grenzen...dan denk je: maar ik heb 75% kans dat mijn kindje perfect gezond is op de natuurlijke weg.... en die keuze lijkt me een hele menselijke. Dat heeft verkeerd uitgepakt en dat is verschikkelijk. Opnieuw moet je dan een nare keuze maken. Dat is niet egoïstisch... Jíj bent egoïstisch. Dat je je mening niet voor je kan houden terwijl je weet dat je iemand er verdriet mee doet. Je mag geen leven nemen zeg je??? Je mag anders ook niet oordelen volgens hetzelfde geloof... ik denk dat er iemand boven op jou ook niet echt trots is op dit moment. Ik heb met dit topic gezeten... omdat ik het me zo goed kan voorstellen... en ik had het er met mijn oudste over. Ze is 10. Gewoon op een normale niet beladen manier... wat als je nu eens blind én doof zou zijn... we hebben er samen over gediscussieerd en kwamen er al snel achter dat dat naarder is dan je je zo op voorhand kunt bedenken.. bij alles heb je 1 van de 2 toch nodig. En mijn dochter van 10 zei: mama... ik denk dat ik dan liever niet meer zou leven... die uitspraak vond ik al pijnlijk, maar ik kon niet anders antwoorden als: nee schat, mama ook niet... Ik wens je heel veel sterkte. En ik hoop dat je de mening van iemand zonder empathie naast je neer kan leggen.
En je vond het nodig om je mening te uiten op deze manier? Hou gewoon je klep dicht en je mening voor jezelf. Sterkte ts!
Ik wil dit topic niet vervuilen. Het is een ontzettend trieste situatie voor ts en ook al is mijn visie op het afbreken van een zwangerschap misschien anders, ik zit niet in de situatie en bovendien heeft ts niet om meningen gevraagd. Toch wil ik wel even inhaken op kwaliteit van leven. Je kunt je net zo goed niet voorstellen of je wel of niet zou willen leven met een bepaalde handicap. Wij kennen een jongen met een open rug. Hij is ernstig misvormd, zit in een rolstoel, is incontinent en ligt vaak in het ziekenhuis. Hij is even oud als mijn zoon (17). Mijn zoon zei ook eens: Als ik zo was geboren was ik er liever niet geweest. Toen hij deze jongen sprak, vertelde hij dat hij heel gelukkig is en heel blij is dat zijn ouders hem hebben laten leven. Ook dat kan je dus niet voor een ander bepalen
@W3D2409 Wat een verschrikkelijk moeilijke beslissing... Ik lees net dat je zelf nog erg twijfelt, dit lijkt me niet meer dan logisch! Neem vooral de tijd om alles te overwegen, wat de uiteindelijke beslissing ook al zijn; het is altijd goed. Ik wil jullie veel liefde, kracht en sterkte wensen!
@Beheer Zouden jullie misschien de berichten kunnen verwijderen die niet relevant zijn en uitermate kwetsend zijn voor de starter van dit topic?
Fijn dat je er toch nog over nadenkt. Heb nadat ik al eerder op je berichtje had gereageerd nog gehoord van een familie waar veel usher voorkomt van iemand die ook getrouwd is, en met zijn leven zoals het is erg gelukkig is. Persoonlijk denk ik dat je je kind niet álle verdriet in het leven kan onthouden/of kan ontlopen. Ieder krijgt zijn/haar eigen leed en verdriet. Is je andere kind ook doof geboren? En krijg je ook begeleiding voor haar? Wij krijgen voor onze slechthorende dochter ook gezinsbegeleiding en ervaren dat als heel waardevol! En ik denk dat elke keus die je maakt je verdriet zal geven. Als je de zwangerschap afbreekt verdriet omdat je kindje er niet meer is en je het niet ziet opgroeien. En als je het kindje houd verdriet om de beperkingen die ze zal hebben. Sterkte!
Jammer genoeg moet je dat wel voor een ander bepalen als je deze keuze moet maken, en elke keuze die je maakt is er sowieso een uit liefde. Misschien wordt dit kindje wel gelukkig, maar misschien ook niet. Mocht je dat kunnen voorspellen, dan zou een dergelijke keuze veel makkelijker zijn.
Natuurlijk moet ts dit voor haar kindje beslissen. Ik reageerde op iemand die zei liever niet te leven ( liever dood zou zijn) met zo'n handicap. Dat weet je niet als je niet zo geboren bent. Misschien had je je leven wel heel waardevol gevonden. Ik vind zo'n opmerking nogal hard nl tegenover die jongen met zijn open rug.
Je bent van de meningen, plaats dan geen zinnen die suggeren dat het feiten zijn. Empathie, is hier vaak juist wel te vinden lees maar eens de berichten in dit topic. Empathie heb je of heb je niet en na mijn mening mis jij wel wat empathie hier in dit topic. Veeg eerst maar eens je eigen straatje schoon voordat je aan het straatje van een ander begint.
Waar slaat dat nou weer op... het gaat over iets heel anders. Je trekt wat ik zeg totaal uit zijn verband. Ik had een gesprek met mijn dochter over wat als je volledig blind en doof bent. Niet om mijn mening te geven over wat ik zou doen maar gewoon om te vertellen hoe het verhaal me raakt. Heeft toch niks met het verhaal te maken over iemand met een open rug? Want dat is nogal anders he? In dat verhaal kan die jongen jou vertellen dat hij nog waarde hecht aan het leven. Als je en niet kunt horen, en niet kunt zien (en dat is dus hypothetisch en ook bij Usher niet in die mate aan de orde) dan kun je geen gesprek voeren. Niet met gebaren, niks.... dus als je in wil gaan op wat ik zeg lees het dan op zijn minst. Zeker als je me wil gaan aanvallen.