Ja dat kan. Verkeerd gebruik van woorden betekent voor bij toch ook dat ik de boodschap niet begrijp.
Stoot me enorm aan het woord "zegmaar" Is het überhaupt een woord? Aan elkaar geschreven? Las het gister in een topic hier. "tot ze zegmaar gesteriliseerd word" Wat is hier de meerwaarde van het woord "zegmaar"?
Een stopwoordje Moet toegeven dat ik ook nooit zo goed weet wanneer het dan/als moet zijn. Verder vind ik woorden als ‘me, na ipv naar’ e.d. erg tenenkrommend maar ik zal er ook nooit iemand op aanvallen. Zolang ze in zakelijke correspondentie maar wel weten hoe t moet Ik maak mezelf ook schuldig aan het vermakkelijken van geschreven taal op fora, facebook etc. ‘T’ ipv het of ‘t officieel dan. Mn ipv m’n En zo ja ook geen puntjes in de ipv Want ik zit hier 99 van de 100 keer vanaf de telefoon en ik vind t dus irritant dat ik dan qua toetsenbord moet switchen terwijl ik gewoon ff (ja ipv even) snel wat wil typen. Alleen wanneer het echt niet anders kan zal ik het gebruiken (zoals in e.d. vind ik ze wel weer noodzakelijk en bij zo’n anders staat er zon). Maar in meer zakelijke correspondentie zoals linkedin, zakelijke emails, sollicitaties ja dan gebruik ik wel gewoon correct Nederlands en geen afkortingen. De meest irritante ever zijn alle variaties op ‘sowieso’. Las hier ook iets over het verkeerd gebruiken van woorden zoals mits/tenzij, dan begrijp je idd (inderdaad, nog zo’n leuke internet afkorting) niet wat het woord zelf inhoudt. Qua d/dt gaat t mij wel aardig af altijd geloof ik, ik ben nog van de tijd dat je het kofschip of fokschaap moest gebruiken. Maar op fora zal het er bij mij niet voor zorgen dat ik mensen in negatieve zin beoordeel of niet meer serieus kan nemen of ze zelfs als dom bestempel. Ik maak het mezelf tenslotte ook makkelijk op internet en in appjes zegt niet dat ik niet werkelijk weet hoe het formeel geschreven moeten worden allemaal.
En word dan met dt. Ik gebruik het woord me wel eens. Als in; Ik kan me erg storen aan... ik kan mij erg storen aan... kan ook maar je mag ‘me’ wel gebruiken. ‘Me huisdier is vanmorgen bevallen.’ Is de variant waar ik jeuk van krijg. Verder ben ik heel belabberd in spelling.
I know, dit was een quote Dat het in spraak een stopwoord is kan ik nog snappen. Maar in schrift vind ik het toch wel gek.
Vervang dan het werkwoord door lopen. Hij loopT dus ook hij wordT. Als er geen t achter de variant van lopen komt, hoort het ook niet achter de d.
Eh? Hij is net zo groot als(!) Ik (ben) Hier kun je toch ook een werkwoord achterzetten? Volgens mij verwar jij het met of het ik/mij is. Door een ww erachter te zetten hoor je het. Hij is groter dan ik/mij. Door de zin te verlengen krijg je je antwoord: hij is groter dan (dat) ik (ben) Dan/als: bij overtreffende trap is het dan Groter dan, beter dan, kleiner dan Bij vergelijking is het al Net zo goed als, even mooi als Etc etc.
Sorry ik was al een beetje moe, misschien kwam het lomp over. Ohja, ik heb altijd het gevoel dat ik alles moet kopen op mp waar mensen netjes verkeert ipv verkeerd schrijven
Ik kan aardig plat praten (afhankelijk van de mensen met wie ik ben). Maar schrijven probeer ik toch wel zo correct mogelijk te doen. Maar ik merk dat sommige dingen toch een beetje beginnen te vervagen. Zou dat de leeftijd zijn? Vroeger had ik nooit moeite met spelling, maar ik merk dat ik nu toch wel eens na moet denken hoe ik iets moet schrijven. Of dat er stiekem foutjes insluipen. Heel irritant, want ik ben best perfectionistisch. Zijn er meer mensen die dit herkennen? Wat mij opvalt is dat er ook steeds meer mensen zei en zij door elkaar halen. Dan moet ik soms echt 3x lezen wat er bedoeld wordt. Bijvoorbeeld: hij zij dat hij ging wandelen Of: zei is naar de winkel
Ik heb hier nog wel eens moeite mee. Wanneer het als of dan is. Daar kan ik behoorlijk nat op gaan. Verder is mijn zus docent Nederlands. Hieruit kwam onderstaande conversatie :
Collega's van mij rapporteren regelmatig iets in de zin van: ik zou even contact opnemen met de huisarts. Maar dan bedoelen ze dus: ik zal even.... Deed mij schoonzusje ook een keer en toen vroeg ik mij af of ik dat moest doen of dat zij dat zou gaan doen.
Als Rotterdammer zeg ik bijna altijd me in plaats van mijn Maar in schrijftaal zul je me dat nooit zien doen, dat staat gewoon lelijk. Ik krijg zelf altijd de kriebels van de foute spelling van sowieso en dan vooral de zo en zo variant. Brrr
Ja, dat vind ik ook vervelend. Ik had ook een collega die bijna elke zin die ze mailde of appte afsloot met drie puntjes ... Zó irritant vond ik dat. Alsof we elke zin zelf af moesten maken terwijl de zin al af was.
Haha twinkle. Eerlijk gezegd vind ik de posts die bomvol me, ij/ei en wilt fouten staan vaak erg dom overkomen. Deze zijn naar mijn idee zeker niet geschreven door mensen met gewoon wat problemen met spelling. (In ieder geval niet degenen die hier schrijven). Wat me dan nog meer irriteert is het ontbreken van leestekens. Hoe serieus een post ook bedoeld is. Soms zijn ze gewoon te onleesbaar en wil ik eigenlijk reageren met " ik wil je graag antwoorden, maar kun je eerst even de vraag in gewoon Nederlands stellen?". Moet ik eerlijk zeggen dit vooral veel in de jonge ouders groepen tegen te komen, maar dat is misschien te stigmatiserend.