Ik begrijp je zorgen wel. Maar... je dochter is pas 5 jaar, hartstikke jong nog. Ik denk dat het ook o.a. jouw taak is als ouder/opvoeder om haar daarmee te helpen/in te begeleiden (althans zo zie ik het). Verwacht niet teveel van (basis)school wat dat betreft. Ik ken een aantal (hoog)begaafde kinderen die zelfs op Leonardo onderwijs niet hebben geleerd om te werken omdat het alsnog te makkelijk voor hun was. Ik hou ook rekening mee dat het straks aanpoten wordt op het voortgezet onderwijs omdat het toch anders in elkaar steekt en omdat kinderen daar op hun eigen niveau ingedeeld worden. Maar voor nu laten wij onze kinderen een kind zijn en zoeken wij uitdagingen in sport, daar valt voor hun heel veel te leren en te verbeteren. Oh ja en niet onbelangrijk, ze gaan met plezier naar school!
Ik snap wat je zegt en je hebt zeker een punt dat het een zegen is dat ze met plezier naar school gaan. Wij proberen de uitdaging ook thuis te geven (musea, sport ed), maar het heeft zo zn beperkingen met 3 kids. Onze dochter heeft al drie activiteiten buiten school (muziekles, zwemles en dansles. Het liefst wil ze ook nog op voetbal), maar soms lig ik in spagaat. Is het ook niet eerlijk to de andere twee, want die willen ook zo hun dingen. De week heeft te weinig dagen... Binnenkort weer gesprek op school. Ik zal 1 en ander weer eens aankaarten.
Wat doen ze dan in de klas? 1.5 uur echt aan het werk om dingen te leren lijkt me ook erg weinig. Onze zoon is 4, heeft geen plusklas op school maar gaat 1 keer in de week naar de ib'er. In de klas hebben ze in ieder geval smart games. In de klas hebben ze werkjes voor groep 1 die ze moeten doen maar ook werkjes voor groep 2 die ze kunnen doen. (Geen combi groep)
Dochter zal morgen uitgebreid getest worden. Na haar doorstroom van 4-->5 . Zit ze nu in groep 6 maar school weet niet goed wat ze met haar aan moeten en ze doet het nog steeds te goed. Zelf heeft ze ook erg last van zich anders voelen, loopt ondertussen bij de OK coach. We vonden het eerder niet nodig haar te laten testen maar om de juiste begeleiding te krijgen is het nu wel echt nodig. Ook zal er gelijk gekeken worden via gedragsvragenlijsten, observaties enz of er mogelijk tekenen van autisme zijn. Wanneer dit het geval is moeten we natuurlijk dat verder onderzoeken. Zo kunnen we gaan kijken wat het juiste pad zal zijn qua begeleiding voor haar. Dinsdagavond gaan we ook op een andere school kijken voor haar. We hoeven gelukkig pas te beslissen als alle resultaten bekend zijn. School stuurde zelf aan op testen, zodat ook zij budget kunnen krijgen om haar beter te begeleiden. Ze merken zelf dat ze nu eigenlijk tekort schieten. Hebben dus ook geregeld dat overal extra vaart achter zit. Zijn heel open en denken echt wel heel goed mee. Dochter zelf heeft helemaal zin in alle raadsels en puzzeltjes dus dat zal allemaal wel goed komen.
Heel goed verwoord. Ik snap dit helemaal. Ik merk dat de frustratie tolerantie van N. heel laag ligt. Als ze iets niet meteen kan (denk aan bijvoorbeeld schaatsen) dan geeft ze meteen op. Ze is gewend dat alles aan komt waaien (en dat ze er dan ook meteen de beste in is). En hierin houd ook ik mijn hart vast, want ik zie hierin een echo van mijzelf en trouwens ook mijn broer. Bij de plusklas van mijn dochter wordt hierin overigens wel aardig voorzien. Ze krijgen schaakles met een boekje waarin opdrachtjes met zeer minimale instructie staan. Bijvoorbeeld “zet wit in 2 zetten mat”. Voor alle kids komt er een punt dat ze het niet 1-2-3 zien (lekker frustrerend ) en dan worden ze dus aangespoord om door te zetten. Ook kijken ze naar elkaars oplossingen als er meerdere opties zijn. Ik merk na een half jaar duidelijk verbeteringen en dat ze steeds minder een “fixed mindset” heeft. De plusklas is bij ons op school ook maar 2 uur per week. Alle plusklas kinderen hebben wel een speciale map met hun plusklas werk. Als ze werk in de klas eerder af hebben worden ze aangespoord door de ‘gewone’ juf daar mee aan de slag te gaan.
Hier krijgen ze vanuit de plusklas opdrachten mee voor in de klas. In het geval van de oudste is dat het, de jongste (andere school) heeft in de klas ook nog een map met ander werk staan.
Hier zijn de pkusklassen een soort samenwerk-opdrachten. Ze hebben net een dierentuin ontworpen. Dus x aantal dieren, x aantal verblijven. Welke dieren kunnen bij elkaar en welke niet. Wat eten ze en hoeveel. Plattegrond van de dierentuin maken. Dat soort dingen. Verder nog weinig inzage in. Dochter vertelt er weinig over. Dit is het eerste seizoen dat ze hier plusklassen hebben. Onlangs is het geëvalueerd en binnenkort zou er een klankbord groep voor ouders starten. Maar heb ik verder nog niets over gehoord.
Vandaag achter gekomen dat onze zoon een pluswerk mapje heeft waar hij werkjes uit maakt. (Groep 1) Ik wist dat ze smart games hadden en hij daar vaker aan het werk mee ging, wanneer er boeken klaar liggen heeft hij een boek van rompompom liggen om van letters woordjes te maken.
Mijn zoon gaat ook naar een plusklas van het samenwerkingsverband. Gelukkig doen ze daar naast projectjes en onderzoeken ook andere dingen om juist dat leren leren te stimuleren. Hij krijgt huiswerk mee en dat zijn soms ook heel moeilijke dicteewoorden, noem maar op. En hij heeft de afgelopen maanden niets uitgevoerd en is enorm op zijn bek gegaan daarmee. Hij scoort daar nog steeds hoog voor toetsen en wedstrijdjes waarvoor je niet hebt kunnen studeren, maar die toetsen met dingen uit je hoofd leren of waarvoor je echt wat aan je huiswerk had moeten doen om de antwoorden te weten, daarbij ging het compleet mis. Nu voert hij zowaar wat meer uit. Ik vroeg hem al of hij hiervoor zijn best moest doen of dat het moeilijk was en toen zei hij dat hij hiervoor zijn hersens moest gebruiken en dat op school gewoon zelden hoeft. Het resultaat is daar toch meestal wel goed, al doet hij niets. Het heeft ook geen directe gevolgen. Alleen wel op de langere termijn. En die plusklas is slechts een dagdeel in de week. Ik denk gewoon dat hij daar niet genoeg aan heeft. Hij krijgt op school ook levelwerk en er wordt gecompact, maar je zit toch uiteindelijk in een klas waar het tempo en niveau gericht is op gemiddelde kinderen. Wij overwegen nu ook fulltime hb-onderwijs, omdat we gewoon bang zijn dat het straks echt mis gaat op het VO. Gebrek aan uitdaging, leraren die het verband tussen schoolwerk en gedrag niet leggen, dat speelt ook mee.
ik hoorde de wiskunde les ten koste gaat van buitenspelen. kinderen vinden dat niet leuk. en ze gingen allemaal toch naar buiten(sneeuw!) en de leraar was boos omdat ze laat waren. hij vindt de lessen niet uitdagend(burgklas niveau, zoontje was al op klas 2 niveau toen hij 7 was). hij wilt dan niet mee als hij daarvoor een pauze moet inleven. zou t gek zijn om aan de juf te vragen dat ze de pauzes niet op deze manier gebruiken? of gewoon stoppen?
Lessen zouden niet ten koste van een pauze moeten gaan. Ik zou in gesprek gaan met de leerkracht of het ook zo is. Als ze echt tijd in moeten leveren zou het niet eerlujk zijn, die pauzes zijn er niet voor niks en moeten ze maar een andere oplossing bedenken.
Zijn er meer mensen die het lastig vinden om hun hb kind op te voeden? Onze knul is 4 en bijna 5. Op school kijken ze nog hoe ver hij is, dat hij voorloopt is bevestigd. Hoe ver hij voorloopt weten we nog niet. Het lijkt wel of hij steeds drukker is. Constante vragen, door een ander heen praten, het lijkt wel of hij nog steeds vast zit in de ik fase. Savonds ben ik compleet uitgeput en ik merk dat ik steeds kribbig aam het worden ben wat natuurlijk niet bevorderlijk is voor de gezelligheid. Vorige week heeft hij gestest hoe sterk hij is en heeft met een hamer uit de timmerhoek een ruit ingeslagen, zucht!! Mijn vraag nog tips voor een druk kind dat veel praat, wiebelt en overal mee bezig is en nog tips voor een mama die het even niet meer weet en nu in een negatief spiraal zit.
Bedankt! Ik ken het boek niet en ga het opzoeken. Volgende weer gesprek op school. Ben benieuwd wat er allemaal uitkomt. Ik ben bang dat hij druk op school is omdat hij zich verveeld. Hij gaat met plezier naar school en zou het liefste 7 dagen per week gaan.
In ons dorp (maar nu geef ik me een beetje bloot) wordt een nieuwe school geopend. De Omnium school. Ze noemen het ‘kernonderwijs’ wat er gegeven gaat worden en ze zeggen dat ze voor elk kind een individueel leerplan opstellen. Willen de ‘kenners’ eens op hun site kijken en zeggen wat hun gevoel hier bij is (ik ben nog steeds in de fase ‘de site van onze huidige school belooft ook heel veel...’). Of mij zeggen wat ik in ieder geval moet vragen, waar ik op moet letten, als ik daar eens een gesprekje ga aanvragen?
Klinkt geweldig. Het ideaal plaatje wat betreft onderwijs. Maar ik lees ook dat een combi po-vo nog niet kan omdat het onderwijs op slot zit. Je zoontje zit in groep 7 toch? Ik ben bang dat de school tegen de tijd dat hij naar het vo gaat nog niet zover is. Waarschijnlijk gaan ze dit van onderaf opbouwen om zo tijd te rekken voor de combi met het vo.
Het gaat om mijn dochter van 5 (groep 3). Dus ik hoop dat ze tegen die tijd wat verder zijn. Ik kan me er alleen praktisch zo weinig van voorstellen. Zou het een soort doorgeschoten montessori zijn?
Als je dochter nu in groep 3 zit zou het misschien wel moeten kunnen. Je mag verwachten dat ze dat over 6 jaar geregeld hebben. Ja ik denk idd dat het een soort Montessori is, maar wellicht nog vrijer. Ook beetje Kunskapskolan, het gepersonaliseerde leren. (Zweeds onderwijsconcept)
Echte tips heb ik helaas niet maar ik herken mezelf wel in je verhaal. Ik vind het ook behoorlijk pittig moet ik eerlijk toegeven. Mijn zoontje is een heerlijk kind maar op sommige dagen ben ik blij als het bedtijd is voor hem. Hij staat constant "aan". Hij bedenkt vanalles en nog wat, kan geen drie seconden zijn mond houden bij wijze van spreken (alleen als hij heel geconcentreerd met iets bezig is en alleen als iets hem echt boeit) en is ook erg hevig in het uiten van zijn emoties. Vooral het bozige/ gefrustreerde afreageren vraagt heel veel geduld van mij en ik vind het soms moeilijk om kalm te blijven reageren. Alles wat hij zegt komt in zo'n bui - die best lang kan duren - boos/brutaal en luidkeels uit zijn mond. Hij zit nu meer op zijn plek qua klas met het oog op aansluiting met andere kindjes maar hij hij ligt nog altijd voor en heeft eigenlijk behoefte aan meer. Hij is sowieso altijd erg druk geweest en snel afgeleid omdat hij bang is dat hem iets ontgaat. Het wiebelen en frunniken etc. herken ik ook. Ik ga in de regel elke dag met hem naar buiten. Heel eerlijk: soms zie ik verschil, soms ook niet. Sinds kort heeft hij tekenen als het ware ontdekt dus als hij wil tekenen dan zit hij wel rustig (alas wel nog kwebbelend) maar dat is echt een verademing! Submarines, gevangenissen, vanalles komt voorbij. Ik moest glimlachen toen ik je stukje over de hamer en ruit las.. dan bof ik nog dat die van mij een half pak A4tjes in kleine stukjes knipt, in een emmertje doet, speeksel erbij kwakt en roert met zijn liniaal om te kijken of je ook zo papier-maché kan maken of in ieder geval iets dat er op lijkt (emmertje werd netjes bij de verwarming gezet en de volgende ochtend ging hij kijken en kwam hij tot de conclusie dat papier-maché niet gemaakt kan worden met speeksel).
Mijn kind heeft kort op een democratische/natuurlijk leren school gezeten. Ik heb die school die jij noemde even opgezocht en las veel overeenkomsten. De theorie klonk zo mooi, de praktijk was belabberd. Pluspunten: creativiteit, daar deden ze wel leukere dingen mee dan op andere scholen, vrijheid om bepaalde keuzes zelf te maken i.p.v. dat iemand het je oplegt. Ik denk dat tot op bepaalde hoogte kinderen echt wel zelf in staat zijn om keuzes te maken, vooral als het geen gevolgen heeft op de lange termijn. Minpunten: Het trekt veel mensen waarbij de kinderen zijn vastgelopen binnen het gewone onderwijs. Vooral die eigenlijk naar cluster 4 ofzo zouden moeten gaan (en daar vaak na een paar jaar alsnog naartoe gaan) en dat brengt veel onrust mee. Al dat leren in de praktijk bleek dus neer te komen op veel van hetzelfde of ze deden er helemaal niets mee. Struinen door de natuur bleek zowat elke week hetzelfde rondje door de wijk, gymles was ‘doe maar waar je zin in hebt’ met kinderen die dus van toestellen afdonderden enz., tuinieren bleek gewoon in de achtertuin van een leerkracht wat schoffelen en zaadjes planten. Zo gepland dat alles rijp was in de zomervakantie en ze er dus niets mee konden. Dan zouden ze nog een schoolwinkeltje hebben waar ze dingen/groente en fruit uit de tuin van die leraar zouden verkopen en ze zouden leren rekenen en wegen in de praktijk, maar dat was gewoon nooit open. Veel samenwerken, leren van elkaar. Tja, dan moest ze samenwerken voor taal bijv. met een kind uit een hogere groep die blijkbaar ook niet echt de stof beheerste, dus dan neem je alles verkeerd over. Er werd ook gewoon niet gestimuleerd hoor om zelf wat te doen. Intrinsieke motivatie, bladiebla en verder voor sommige vakken kreeg je ook zo’n kerndoelenwerkboekje wat je bij zou moeten houden. Op een gegeven moment houdt het op met intrinsieke motivatie en ‘oh, wat is leren toch leuk als je het op je eigen manier doet’. Ten eerste zien kinderen de gevolgen niet altijd op de langere termijn, ten tweede zijn er gewoon altijd saaie en stomme dingen die je moet leren. Hoeveel mensen/kinderen lopen warm voor tafels uit hun hoofd leren, spellingsregels enz.? Mijn kind vond het zelf wel leuk daar, maar veranderde erg van gedrag. Grote bek, met niemand rekening houden, schelden enz. Tja, dat was nog het ergste. Kwam weer goed toen ze naar een andere school overstapte. Merkte dat ze ook weinig ‘schoolse’ dingen had bijgeleerd in de tussentijd. Hier is ook een soort Kunskapskolan VO in deze woonplaats, maar na deze ervaring ben ik een beetje klaar met dat vrije gedoe.