Om vervolgens de vraag te krijgen waarom je afhankelijk wil zijn. Of je er wel over nagedacht hebt dat je ook in een scheiding terecht kunt komen. Waarom je je niet wil ontwikkelen enz. En op het moment dat je werkt maar minder werkt dan je man krijg je de vraag waarom je genoegen neemt met zo'n bijbaantje. Of je wel weet dat promoties op deze manier aan je voorbij gaan. Of je wel weet dat als je in een scheiding terecht komt jouw carriere op een achterstand ligt terwijl voor man niks verandert.
Omdat onze jongste problemen heeft en opvang voor hem geen optie is. Ik werkte tot vorige maand 24 uur en dat zelfs die 2 dagen opvang was voor hem al te veel.
Het is blijkbaar moeilijk te snappen en accepteren voor veel vrouwen (mannen hoor ik er nooit over) dat de verdeling niet 50-50 is.
Dat mijn man betrokken is benoemde ik. Niet als excuus voor het feit dat ik niet werk. Dat vul je zelf in hoor, ik werk nl 30 uur per week. Maar jij stelde dat jullie het thuis bij de kinderen zijn evenredig verdeeld hebben omdat jouw man graag betrokken is. Hier is mijn man ook heel betrokken, ondanks dat hij 40 uur van huis is. Ik ben wel altijd thuis, maar werk ook gewoon 30 uur.
Verdediging verzinnen??? Omdat Mn man gewoon betrokken is bij de kinderen... wauw... jij bent bijzonder Overigens heb je het net over dat alle Tbm zich verdedigen... ik heb @tuc zich zien ‘verdedigen’.die is geen tbm Ik heb mezelf ‘verdedigd’ ik ben ook geen tbm @suus1983 pas sinds kort dus die weet precies se voor/nadelen tussen wel en niet werken.. En om even terug tw komen op je stukje dat niet werken een keuze is en niet iets wat je overkomt... Wat een onzin En ik denk zomaar dat je op @Ysabella doelt daarmee aangezien je het standpunt van carrière maken ook daarbij betrek, zij is volgens mij zover ik weet afgekeurd... dus hoezo een keuze?
Nu vind ik het hockeycoach papa gedeelte geweldig hoor, het voetbalmama een stukje minder. Zeker komende zaterdag om 9.00 uur langs de lijn een eind hier vandaan in de kou
Onze beste vrienden zijn beiden arts, hoe zie je voor je dat zij parttime werken? Tijdens de zwangerschap en geboorte waren ze in opleiding en konden ze een soort van parttime werken. Nu runnen zij een afdeling, dan moet je gewoon fulltime beschikbaar zijn om veilige en goede zorg te kunnen verlenen. Zorg waar wij dankbaar gebruik van maken. Zij hebben een inwonende nanny. Toch zie ik beiden wekelijks op het schoolplein en op het sportveld want door onregelmatigheid kunnen ze toch veel van het dagelijks leven van de kinderen meemaken. Super lieve en betrokken ouders. Lijkt me niets mis mee.
En dan zeg toch gewoon dat je dat weet dat over nagedacht hebt en dat jullie een andere keuze hebben gemaakt? Wat kan je de mening van een buitenstaander nou schelen? Daar zou ik niet een heel arsenaal excuses voor gaan bedenken hoor. Ik moet zeggen dat doordat ik vaak allemaal excuses hoor om thuisblijven bijna te verdedigen dat ik ga denken dat TBM''s zichzelf ook moeten overtuigen. Als dat niet zo is, wie moet je dan nog overtuigen? Dus ene oor in, andere oor uit als je er echt achter staat. Doe ik ook.
Ik verdedig helemaal mijn keuze niet. Ik leg alleen uit waarom wij die keuze hebben gemaakt. En wat jij daar van vindt zal mij een worst wezen. Wat mij wel stoort is dat jij blijkbaar op afstand kunt vertellen dat mijn man een minder betrokken vader is omdat hij 40 uur werkt ipv 32 uur en dat vind ik echt bijzonder vervelend. Mijn man is een geweldig betrokken vader, daar kan menigeen jaloers op zijn. Je kunt van alles vinden van een tbm, maar dit vind ik niet kunnen.
Mijn man en ik werken allebei 4 dagen, we maken 3 dagen gebruik van de BSO maar we brengen ze wel zelf naar school. We verdienen goed en als we beter zouden verdienen zouden we waarschijnlijk minder gaan werken, maar wel evenredig. We verdelen het, hij zou ook niet anders willen en ik ook niet. Zou ik liever thuis zijn als de kinderen uit school komen, natuurlijk, maar met dr huidige schooltijden en de lengte van de werkdagen is dat gewoon niet mogelijk..