Ik ben gestopt met werken toen ik 7 maanden zwanger was van de oudste. (Contract werd niet verlengd) Toen heb ik een baantje gehad en raakte zwanger van de jongste. Ik ben thuis geweest tot hij 4 jaar werd. Nu werk ik weer sinds 9 maanden en het is onder schooltijd. Dus ik kan de kinderen brengen en ophalen van school. En dat vind ik ideaal! Ik moet zeggen dat ik het wel weer lekker vind om te werken.
Maar @suus1983 je hoeft je niet aangevallen te voelen. Beide kanten op zijn vooroordelen. Toen je nog werkte voelde je je vast ook wel eens aangevallen over een punt als “ is dat wel goed voor je kind?” vrij logisch omdat elke keuze twee kanten kent en je altijd weet dat er ook ergens een (kleine) keerzijde aan een keuze zit. Maar zolang voor jou en je gezin de voordelen van de keuze maar alles overstijgen is het een goede keuze en moet je je daar helemaal niet aangevallen over voelen. Je hebt gewoon een goede keuze gemaakt!
Haha nee maar dan zou het wel een saai forum worden denk ik Maar in het echte leven hoef je inderdaad niet altijd je mening te geven. Je hoeft ook niet overal wat van te vinden (ook erg Nederlands: ik vind daar wel wat van )
[QUOTE="Rozemarijn33, post: 22124880, member: 11341] Mijn grootste voorbeeld voor de kinderen is dat je voor elkaar moet zorgen.[/QUOTE] Helemaal mee eens
Nou het gaat natuurlijk ook nog op de manier waarop. Maar ik probeer wel steeds minder om ergens iets van te vinden en het vooral bij mijzelf te houden en ik moet zeggen dat dat aardig verfrissend is.
Ik heb geen idee waar je het over hebt. Ik zit alleen op dit forum. En verder heb je werkelijk geen idee wie ik ben en hoe ik leef (gelukkig maar).
diepgang op ZP?? welke topics dan krijg ik ook wat meer diepgang . Dr. Phil heerlijk alleen jammer op het tijdstip dan ben ik vaak aan het koken. (lees nu pas dit topic) omdat ik meestal te druk ben om ervoor te zorgen dat mijn zoontje niet alle botjes breekt in zijn lichaam omdat hij overal op klimt en er dan weer afvalt.
Ik ben niet gestopt met werken, ik ben gewoon nooit begonnen. En mn man werkt 4 (x9) dagen, en is alsnog ruim voor etenstijd thuis. Zijn we dan een slecht voorbeeld voor de kinderen? Ik denk juist niet. We geven mee dat werken nodig is om te leven. En dat we niet leven om te werken. Veel tijd met elkaar, rust, geen stress. Maar gelukkig gaat dat financieel gemakkelijk bij ons. Snap ook dat dat voor iedereen zo kan. En dat niet iedereen t wil.
G goh wel gek dat er op D&V iemand zit met exact dezelfde naam en exact dezelfde schrijfwijze En daar ook regelmatig wordt aangesproken op haar aanvallende, veroordelende toon.
Dat ik mijn kinderen in een draagdoek draag en borstvoeding geef? Ja dat zegt wat over mij. Echt vreselijk dat ik doe, he. Borstvoeding geven als zoogdier. Tssss Oordeel over?
Nee, daar wordt diegene die daar onder dezelfde naam schrijft dan ook vaak op aangesproken... Maar goed het zal wel toeval zijn Blijft de conclusie hetzelfde: ik heb een totaal ander referentiekader
Daarover ging het inderdaad: dat niet iedereen alles zo goed geregeld heeft en afgesproken heeft met de partner als de dames in dit topic. En dat dat dus risico's meebrengt. En nee, het is niet relatief. Wie beleidsmatig met vrouwenrechten bezig is (ik een paar jaar lang) weet uit talloze cijfers dat vrouwen na een scheiding een gigantisch risico lopen op armoede.
Als het financiël mogelijk was zou ik niet meer gaan werken maar lekker bij de kinderen blijven. Ben nu zo 2 jaar thuis en vind het heerlijk. Moet echter dit jaar toch weer gaan werken.
Maar komt dat dan puur en alleen door scheidingen of worden andere oorzaken daarin ook meegenomen? De ex-vrouw van mijn vader zit rond de armoedegrens, maar dat komt niet doordat mijn vader niet genoeg alimentatie betaalde of dat ze geen baan kon vinden, maar doordat ze alles heeft vergokt. Maar denk dat zo iemand wel in de tellingen wordt meegenomen. Zij is dan vast wel weer een uitzondering. Ik geloof ook wel dat die cijfers er zijn, maar dat blijft toch ook deels eigen verantwoordelijkheid. Edit: ik vind gewoon niet dat je daarom als tbm daarop aangesproken mag worden. Er zijn er ook genoeg die het wel goed genoeg regelen.
Daarbij vind ik sowieso niet dat je bij dit soort keuzes mag spreken van een slecht voorbeeld. Het is misschien niet wat jouw keuze zou zijn (geldt beide kanten op), maar het zijn geen slechte voorbeelden. Onder slechte voorbeelden zijn versta ik eerder drugsgebruik, huiselijk geweld etc.