Dus mensen die qua ziekte thuis zitten vallen daar niet onder, ook niet degenen die vanwege de zorg voor de kinderen thuisblijven? Wie dan wel, ik geloof echt niet dat er veel vrouwen thuiszitten omdat zij dat moeten vanwege het feit dat ze vrouw zijn. En huismannen met een carriere vrouw,dat is dan ineens heel modern?? En degenen die hier gestopt zijn met werken vanwege bv de zorg van de kinderen, is het dan raar dat het de vrouwen zijn? Want als onze mannen fulltime thuis waren om die reden was het fantastisch geweest en nu komt er (in het algemeen in de maatschappij) het commentaar: waarom niet 50/50 thuis? Zeker te weten dat mijn man dat commentaar niet had gekregen als hij thuis was en ik 5 dagen buitenshuis gewerkt had. Edit: en niet verkeerd bedoeld he, ik vind dit gewoon een interessant stuk van de discussie.
Ik ben nu 1,5 jaar huismoeder nadat onze baby een huilbaby bleek te zijn en ziek werd. De keuze was makkelijk te maken, financieel gezien hebben we alles goed geregeld (ziekte, overlijden, ontslag), mijn man heeft een heel riant salaris en we hebben onze vaste lasten altijd laag gehouden. Toen we 10 jaar geleden beiden fulltime werkte en een huis hadden gekocht, verdienden we namelijk heel weinig. We moesten echt zuinig leven om rond te komen. Dat zuinige leven vond ik een leuke uitdaging en heb dat er al die tijd ingehouden. Mocht mijn man ander werk moeten doen, met minder salaris, kunnen we nog met gemak in dit huis blijven wonen. Emotioneel gezien was de keuze ook makkelijk te maken. Moederschap heeft mij een heel andere kijk op de wereld gegeven, minder bevooroordeeld en zeker naar huismoeders toe. Het idee om alleen te moederen, de rust in het gezin, onze kinderen een bepaalde vrijheid te geven en om geen dag, geen moment te hoeven missen trok mij ineens erg aan, terwijl ik daarvoor de keuze voor fulltime moederen echt niet begreep of wilde begrijpen. Mijn man was ook graag huisvader geworden, maar mijn salaris viel in het niets vergeleken met dat van hem, gezien zijn functie kan hij niet parttime werken en dus is die keuze makkelijk gemaakt. En de afgelopen tijd heb ik mezelf meer ontwikkeld dan ooit daarvoor. Ik heb mezelf beter leren kennen omdat ik nu geheel mezelf kan zijn en het moederschap vele uitdagingen kent op persoonlijk vlak. Wij hebben een 'slow living' mentaliteit, doen heerlijke suffe dingen, zijn veel buiten, maken ons nooit druk in deze gehaaste samenleving, wat ik heel fijn vind om mee te geven aan de kinderen. Ook heeft deze tijd en rust mij laten inzien wat ik straks wil gaan doen qua werk. Als de jongste op de peuterspeelzaal zit, wil ik weer een opleiding gaan volgen en iets heel anders doen dan ik deed. En @Amberxx Als ik een slecht voorbeeld geef door fulltime te moederen, geef jij een slecht voorbeeld door te werken. Juist, lekker bekrompen gezegd he? Ik weet niet precies over welke onderzoeken en voorbeelden je het hebt, maar ken ze vast (omdat we ermee worden doodgegooid) en heb daar zelf zo mijn ideeën over. Zie je, de overheid stimuleert moeders natuurlijk om te werken. Niet omdat het zo goed is voor jou of je gezin, maar omdat het goed is voor hen! Ik ken namelijk ook onderzoeken waaruit blijkt dat het juist heel belangrijk voor kinderen onder de 14 maanden is om full time bij de moeder te zijn. Dat kinderen onder die leeftijd helemaal geen andere sociale contacten nodig hebben. En aan deze onderzoeken zijn geen andere belangen die meespelen, waar anderen beter van worden. Je ziet het de laatste jaren ook al gebeuren met opvoeden: ministers die roepen dat ouders de opvoeding beter kunnen overlaten aan professionals. Gevolg is dat ouders alleen maar meer twijfelen aan eigen kunnen en nu denken dat het idd beter is. In mijn ogen is het gewoon ronduit slecht geregeld in Nederland. In mijn ogen is ons verlof namelijk veel te kort, zeker in vergelijking met landen om ons heen. Ik zie na jouw argumenten werkelijk waar niet in wat er slecht aan is om full time voor je eigen kinderen te zorgen en verbaas me erover dat je daar iets slecht van kan maken. Wij geven onze kinderen juist een goed voorbeeld. De oudste is super geëmancipeerd, wij hebben geen kortzichtige vooroordelen (die we doorgeven), roken niet, hebben een super fijn huwelijk, helpen mensen en verenigingen wanneer het kan, zijn aardig voor vreemden en zijn simpele brave burgers. Hoezo zijn wij dan verkeerd bezig?
Oké, dan ben ik het gewoon met je eens hoor Het enige wat ik dus wil benadrukken, is dat ik het óók een heel goed voorbeeld voor je kinderen vind als je er vrijwillig voor kiest om fulltime voor hen thuis te zijn. Net als dat werken dat ook kan zijn.
@CoffeeJunkie klinkt zoals wij in het leven staan. Zo, en nu ga ik mijn uurtjes thuis invullen met een plan op zetten voor een educatief programma voor 3 scholen in de omgeving van onze buurtmoestuin.
Ik begrijp je discussiepunt en ben het met je eens. We leven idd in een samenleving waarin een vrouw geen enkele juiste keuze kan maken. Dat laat dit topic weer goed zien. Emancipatie en feminisme begon ooit zo mooi. Een vredige ideale wereld met volledige keuzevrijheid was waar mijn moeder ooit voor stond. Nu is het geheel doorgeslagen, precies zoals met racisme. Ik zie bij deze idealen idd alleen haat, bekrompenheid en verliezers. We zijn, als vrouwen, namelijk totaal niet verder gekomen, dat zie je alweer met het verschil tussen huismoeder en huisvaders. Ja hoor dames, we zijn zo goed bezig...
Ik heb geen reden nodig om thuis te blijven. Dat gaat niemand iets aan en ik ga mezelf echt niet verantwoorden. Ik heb echt een hekel aan vrouwen die andere vrouwen veroordelen op of ze wel of niet werken. Laat iedereen zelf een keuze maken. En die studierichting op de universiteit is geen wetenschap. Ik vind dat persoonlijk echt een hele onzinnige studie.
Mijn punt blijft dat als erover nagedacht wordt, en gezamenlijk gekozen wordt voor de oplossing die het best past bij iederéén in het gezin, dat prima is. Maar mijn punt blijft evenzeer: jawel, er zijn echt veel vrouwen die daar geen zeggenschap over hebben. Die het zelf "logisch" vinden, omdat vrouwen nu eenmaal horen te zorgen voor hun gezin. Of wiens man dat vindt. Ik vind het echt gek dat zoveel dames hier zich verzetten tegen dat idee. Onze maatschappij is echt totaal nog niet gelijkwaardig voor M en V hoor. Ik heb jarenlang in de gelijke kansensector gewerkt, en de cijfers die ik gezien heb zijn problematisch, maar de concrete verhalen die ik gehoord heb van vrouwen zijn ronduit schrijnend. Nu ja, dat was in België, uiteraard. Maar ik kan me niet voorstellen dat die situatie zo anders is in Nederland.
Nou niet verzetten, maar het niet voor kunnen stellen is het meer. Ik ken echt veel soorten vrouwen van hoog tot laagopgeleid, heel rijk tot gewoon rond kunnen komen en ik hoor echt nooit dit denkbeeld meer. Ik ben blij hoor dat we niet meer in de jaren 50 leven waar vrouwen alleen horen te koken, poetsen en baren maar het slaat nu weer een beetje door naar de andere kant heb ik het idee. Een vader bij mijn oudste in de klas is huisvader (vervelend woord eigenlijk) en die man wordt op handen gedragen en er wordt benoemd hoe geweldig dat is. Terwijl een moeder die hetzelfde doet nog net niet voor gek verklaard wordt. Dat vind ik heel vreemd.
Zou die gedachtengang niet meer bij bepaalde doelgroepen horen? Ik kom zelf uit de 'streng gereformeerde' hoek en ik weet dat er echt nog wel zo gedacht wordt. Meer eigenlijk door de oudere generatie. Van mijn leeftijdgenoten (tussen de 30 en 40) werken er veel nog wel een aantal uur per week. Van de generatie er onder (tussen de 20 en 30) bijna iedereen. En de generatie daaronder (Zijn mijn oudste dochters van) hoor ik alleen maar dat ze absoluut blijven werken in hun huwelijk. Ik heb jarenlang in een multiculturele wijk van een zeer grote stad gewerkt. Daar zag ik in bepaalde bevolkingsgroep dat er bijna niet gewerkt werd door getrouwde vrouwen. Daar speelde ook vaak scholing en/of taalbarrière een grote rol. Ik geloof echt wel dat die gedachtengang er nog is, maar ik heb wel t idee dat het meer afneemt.
Even voor de duidelijkheid ik ben tbm omdat ik afgekeurd ben, maar(!) als ik niet afgekeurd zou zijn zou ik ook een tbm zijn. Mijn eigen moeder was een alleenstaande moeder waardoor ik 5 dagen per week naar de opvang moest (kinderdagverblijf, voorschoolse en bso) ik heb ze allemaal gezien van binnen en vooral de BSO vond ik verschrikkelijk, mijn keus is dus misschien gekleurd door eigen ervaring. Als mijn moeder nu naar mij kijkt als moeder zegt ze wel eens dat ze misschien beter minder had moeten gaan werken en meer van mij moest genieten, maar ze wilde op dat moment financieel niet afhankelijk zijn van een uitkering. Ik ben trots op haar dat ze carrière heeft gemaakt, maar ondanks haar voorbeeld als werkende moeder doe ik het dus totaal anders.
Ik snap nooit zo goed dat vrouwen elkaar zo afvallen. Als je zelf tevreden bent met de keuzes die je maakt, dan is het toch goed? Waarom je dan zo druk maken dat een ander je wellicht een slechte moeder vindt of je bijvoorbeeld lui vindt. Doe gewoon waar je je lekker bij voelt en laat een ander in zijn waarde. Vaak baseer je keuzes op je eigen ervaringen en waarden die je hebt meegekregen en dat is voor iedereen anders, net als dat de thuissituatie voor iedereen anders is. Financieel, gezondheid etc.. ik vind het jammer dat mensen zo snel oordelen.
Het is ook voor mij geen verzetten, maar ik herken het gewoon echt totaal niet om mij heen. Kan ook helemaal aan mijn omgeving liggen, maar ik vind het dus echt moeilijk voor te stellen dat het zo is..
Jep dat heb ik ook (al ging ik niet zo vaak naar de opvang), maar mijn moeder moedigt het alleen maar aan en geeft aan dat zij er spijt van heeft niet wat meer thuis te zijn geweest toen we jong waren.
Het is gewoon een vooroordeel dat mensen die alles op 1 hoop gooien elkaar toestemming moeten vragen. Net als het vooroordeel over mensen die eigen geld hebben bij elke gezamelijke uitgave of met een avondje uit eten de bonnetjes erbij pakken en tot op de cent uitrekenen wat ze van elkaar krijgen.
Ik had even tijd nodig om alles bij te lezen. Ik vind de discussie wel interessant, maar niet als meningen als feiten worden gebracht. Als ouder moet je het wel heel bont maken wil je een slecht voorbeeld zijn. Daarnaast is een vader die veel werkt natuurlijk ook niet alleen zaaddonor en een tbm niet lui/ambitieloos/weetikveel. Beide situaties geven een ander voorbeeld, maar geen slecht voorbeeld. Mocht ik besluiten om thuis te blijven dan zal dit niet geheel vrijwillig zijn. Soms gebeuren er dingen waardoor het nodig is. @Panter, haha top! Wat fijn dat je die keuze hebt kunnen maken! Ik hoop dat het je meer rust gaat brengen.
Ben ik ook met je eens. Dat is vreemd. Ik heb er niets op tegen als moeders thuis blijven. MITS dat een keuze is waar zij zelf volledig achter staan, en niet een soort van plicht naar een man die vrij wil zijn om carrière te maken zonder ergens naar om te hoeven kijken. De meeste vrouwen hier geven aan dat zij heel bewust de keuze maken, maar ik zie het echt niet overal zo gelijkwaardig gebeuren, en dat vind ik zorgwekkend. Er is echt een heel groot deel van de vrouwen dat thuis blijft 'omdat het zo hoort'. Ik heb buren bij wie het zo gaat, en zelfs een goede vriendin die telkens tegen de beperkingen van de baan van haar man aan liep. Haar wensen gingen aan de kant, want hij 'zag het niet zitten' om ruimte te maken voor haar wensen. En natuurlijk moet een ouder vrij zijn om thuis te blijven als dat financieel kan en het een prettige optie is. Maar ik zeg dan heel bewust ouder, en niet moeder. Want dat taalgebruik vind ik problematisch. Als je maar vaak genoeg zegt dat een moeder dat moet mogen, dan wek je vanzelf de indruk dat de keuze sekse-specifiek is. Ook als je elke keer vanuit je eigen ervaring spreekt, zonder die indruk bewust te willen wekken. Het is niet moeilijk om jezelf als ouder te beschrijven, en niet alleen als moeder.
Je eigen werk opgeven voor de carrière van je man vind ik niet echt een goed voorbeeld. Vooral niet als dit niet geheel vrijwillig is. Je man kan toch ook wat anders gaan doen of minder gaan werken?
Dát is dus wat ik bedoel met dat voorbeeld @Friday . Niet de keuze an sich, maar de achtergrond ervan.