@Equivoque : er is een duidelijke oploop te zien, maar ik snap je onzekerheid en terughoudendheid heel goed. Wat een spanning... Maar er is iets gaande, hopelijk groeit dat uit tot jullie wondertje! @Cactus92 : ik wil je even laten weten dat ik aan je denk! Alle kracht toegewenst weer vandaag met alles wat op je af komen gaat...
@Cactus92 Ik las vandaag over deze stichting: http://stichtingstill.nl... Ik moest aan jou denken, misschien vind je dit fijn... ❤
Veel sterkte voor zo in het ziekenhuis Cactus92. Hoop dat je iemand hebt om mee te nemen naar het gesprek.
@Cactus92 ik ben een stille meelezer en was zooo blij voor je. Woorden schieten tekort, wat een intens verdriet. Ik wil je heel veel kracht en sterkte wensen voor de komende tijd.
Hai lieve allemaal, Vandaag gesprek gehad in het ziekenhuis.. Dinsdag zal de "bevalling" worden opgewekt.. Ik krijg een eigen kamer en begeleiding. Ik kan een ruggenprik krijgen of soort morfine, dat kan ik op dat moment beslissen. Nadat het kindje geboren is is er alle tijd ruimte om afscheid te nemen, kindje vast te houden, foto's te maken.. Mijn arts uit MCK heb ik vandaag ook gesproken. Ze zijn daar enorm geschrokken ook en vinden het verschrikkelijk voor me.. Het hele team.. Ze benadrukte het belang van het goed afscheid nemen en niks overhaasten.. Het vasthouden en foto's nemen.. Ik ben nu toch wel "blij" dat het op natuurlijke wijze gaat gebeuren ipv met curretage. De angst voor de pijn en confrontatie hebben me in eerste instantie doen roepen dat ik die curretage wilde. Achteraf kan/mag dat niet en was het ook allemaal veel te veel. Zo denk je dat je een gezonde baby draagt en moeder wordt, een uur later wordt er gesproken over afbreken.. Deze dagen van wachten zijn goed.. goed om te beseffen wat er gebeurt en wat het beste is voor mijn kindje.. Er komt een hele moeilijke week aan, ik zie er tegenop.. Voor nu zit die kleine nog veilig in mijn buik, kan ik het nog even bij me hebben..
Ik probeer al 5 minuten een bericht naar je te typen, maar wat moet je in hemelsnaam zeggen in deze situatie... Ik kan alleen maar zeggen dat ik met heel mijn hart meeleef en dat je continue in mijn gedachten bent... Wat 'fijn' (voor zover ook maar iets fijn kan zijn in deze klote situatie) dat je begeleiding krijgt en dat je alle tijd krijgt met je kindje... Ik wens je echt alle kracht en sterkte van de wereld... ❤
@Cactus92 Om de komende dagen toe te moeten leven naar het onvermijdelijke afscheid... hartverscheurend! Wat dapper hoe je erin staat. Om dit zo bewust te moeten meemaken, ik moet er niet aan denken... Maar waarschijnlijk is het inderdaad uiteindelijk wel het beste voor het proces van rouw en verwerking. Nu nog een paar dagen om te genieten van je kindje dat nog bij je is. Dinsdag zal je hem/haar moeten loslaten. Uit liefde, zoals @Killy88 al eerder zo mooi zei. Maar vanaf dan ben je ook moeder, en dat zul je altijd blijven. ❤
Dankjewel.. wat lief dat je dat zo zegt.. ♥️ Zit ik weer te huilen.. Ik heb het nog even bij me, kan nog even voelen aan dat randje van de baarmoeder die nu zo duidelijk wordt op mijn buik... Even nog in "rust" voor het me wordt afgenomen.. Hoop dat jij je een beetje staand houdt in de spanningen.. Zondag weer een testje? Of morgen toch maar.. Ik duim voor een dikke knaller, en snel graag!
Geen dank... Het zijn maar kleine dingen... Kleine dingen die je hopelijk een beetje steun geven... ❤
Allereerst @Killy88, jouw woorden over ‘ons’ raken mij dan ook echt weer. Heel mooi hoe je t schrijft, en eigenlijk zo waar. Ik herken t heel erg je een ‘broekie’ te voelen en ‘ik houd mn mond maar want moet je eens kijken wat zíj allemaal al mee hebben moeten maken’. Tegelijkertijd voel ik de warmte, het welkom zijn en wat een boel mooie mensen er hier verschuild zitten. Het maakt alles op de een of andere rare manier toch ietwat beter te dragen ofzo. Het niet alleen zijn❤️ Tegelijkertijd is het zo vreselijk wat er nu bij @Cactus92 gebeurt... elke keer iets typen om erna weer op backspace te klikken... want ja... wat probeer ik nu eigenlijk te zeggen? Ik weet t gewoon niet. Ik kan alleen maar hopen dat jij je ook niet alleen voelt. En je de kracht toewensen om dit te gaan doen dinsdag. En ik kan alleen maar hopen dat jij t op jouw manier kan gaan doen. ❤️
Lieve, lieve @Cactus92, Wat ontzettend heftig wat jou of eigenlijk jullie overkomt! Ik zit hier met een enorme brok in mijn keel en tranen in mijn ogen dit bericht naar je te schrijven. Wat een verdriet Voor jullie! Zelf ben ik, weliswaar eerder kindje was 8/9 weken, ook bevallen van een niet levensvatbaar kindje. Het hartje was gestopt en wilde aanvankelijk de natuur zijn loop laten. Na 2 maanden gebeurde er nog steeds niet en t wachten werd ondragelijk. Toen onder begeleiding Gyn bevalling opgewekt met Cytotec, maar kindje kwam nog steeds niet en wilde meer pijnstilling. Toen opgenomen en heel liefdevol begeleid door verpleegsters en arts&gyn. Huilen en schelden deed ik tijdens de weeën omdat het zo oneerlijk voelde! Uiteindelijk ben ik blij en dankbaar dat ik, zoals @Robijn89 ook schreef blij dat ik die kleine uiteindelijk 'zelf op de wereld te hebben gezet en dit nog voor haar/hem heb kunnen doen... en 'Te zien hoe compleet onze kleine was..' Wij hebben ons kindje mee naar huis genomen en uiteindelijk begraven en een hele mooie witte pioen erbij geplant, zodat ons kindje bij ons kan zijn. De site die @Mim89 stuurde ontroerde mij enorm en kan uit ervaring zeggen dat het fijn is om een foto van je kindje, hoe klein ook, te hebben.... ook voor de verwerking (later). Op de site schrijven ze zo liefdevol over hoe ze werken! Lieve @Cactus92 , ik wens je alle moed, kracht en sterkte die je nodig zult hebben!!! Veel liefs en een digitale knuffel! P.s. Ik zal dinsdag iig een kaarsje voor je branden en van t wknd trouwens ook! (Ga al slapen )
Nee vandaag nog niet, ik hou het braaf bij om de dag. Anders word ik toch maar onzeker als het verschil niet goed te zien is. Straks even testen inslaan... wil nu wel nog zeker tot 6 weken doorgaan.... als ik dat haal. Ik heb namelijk een onderzoek gelezen dat late innesteling vaker leidt tot een vroege miskraam voor 6 weken, maar als je die eenmaal haalt zijn je kansen weer gelijk. Dus met die lichte test op 14 DPO is dat mijn voorlopige doel! Ben jij inmiddels gestopt met testen? Heb je ook al klachten eigenlijk? Ik moet zeggen dat ik sinds gisteren ook wel wat meer lijk te voelen, hongerig/misselijk en gevoelige borsten. Al voel ik mijn borsten vandaag weer een stuk minder lijkt het... nee, die mindfuck begint nu eigenlijk pas!