Vermoedens prenatale depressie

Het is ook echt wel heftig hoor! En vooral een heleboel die niet tijdig aan de bel trekken. Dit is natuurlijk wel iets wat ook met het kraamzorgbureau besproken moet worden. Ik blijf liever bij mijn vk lopen ter controle dan telkens te moeten reizen naar het ziekenhuis.

Hoe gaat het met jou verder?

 

Tja ik heb helaas ervaring met niet tijdig aan de bel trekken. Ik had een postpartum depressie na de geboorte van mijn oudste. Heeft bijna drie jaar geduurd. Nu ook extra in de gaten houden. Ik ga ook gewoon naar de verloskundige. Ik word met 36 weken wel overgedragen aan het ziekenhuis maar dat is door de vorige bevalling.

Nu gaat het best goed. Ben niet ziek meer. Af en toe wel wat misselijk maar het overgeven lijkt over. Dat doet me goed! Ik heb wel nog veel behoefte aan rust, drukte om me heen verdraag ik minder goed maar ik krijg de kans om rust te pakken. Niet altijd genoeg maar ik geef het steeds beter aan. Ik ben wel blij met hoe het nu gaat. Hoop wel dat de zwangerschap meer gaat leven na de 20 weken echo volgende week

 

Wat fijn dat het relatief goed gaat! Je rust pakken zal ongetwijfeld een ding blijven, maar goed dat je dat in elk geval ook aanvoelt. Ik hoop ook voor je dat de 20-weken echo je meer brengt.

Hier heb ik vorige week eindelijk bij verloskundige aan de bel getrokken en doorverwezen naar POH-GGZ. Daar afgelopen dinsdag een waardeloos gesprek gehad, waarbij ik me absoluut niet begrepen voelde. Dus ik moet nu nog weer teruggebeld worden door de verloskundige over hoe of wat.

 

Vervelend dat het gesprek met de poh niet fijn was. Hoor daar inderdaad wel wisselende ervaringen mee helaas. Hopelijk kan de verloskundige iets voor je doen.

 

Hier blijft het nu stabiel. Ik voel me niet meer ziek alleen ontzettend moe.
Ik merk dat mijn gevoelens rond de zwangerschap nog minimaal zijn. Ik weet niet, ik kan het niet zo goed uitleggen. Gevoelens zijn niet negatief maar ook niet positief. Eigenlijk zijn er niet echt gevoelens. Ik ben er minder mee bezig als anderen lijkt wel. Morgen 20-weken echo. Hopelijk voelt het dan wat echter.
Ik heb wel wat last van angst. Hoop zo dat het anders gaat dan de vorige keer... nu graag zonder depressie. Kan ik dat ergens bestellen?

@L0nneke @Lesliefje @Suthern @Mila27 hoe is het met jullie.

 

Wat 'fijn' dat je gevoelens wat zijn geneutraliseerd! Tenminste, dat lijkt mij enigszins vooruitgang als je er voorheen vooral heel negatief over dacht. Heb je hulp om om te gaan met die angsten? Ik heb een vriendin die met antidepressiva eindelijk normaal kan functioneren, omdat ze anders extreem irrationele angsten heeft. Erg fijn voor haar. Terwijl ze dus niet depressief is, maar gewoon angststoornissen heeft.

Ik heb vanmiddag een gesprek bij een soort therapeut die ervaring heeft zwangerschapsbegeleiding, na zelf er flink achteraan te moeten zijn geweest. Ik hoop dat deze gesprekken voorlopig afdoende zijn. Verder wisselt mijn gemoedstoestand dagelijks tussen negatief en neutraal, waarbij ik neutraal dan dus maar als 'positief'zie. Ik probeer bewust wél dingetjes (kaartje ontwerpen, doppler) rondom de zwangerschap op te zoeken, in de hoop dat het dan allemaal meer gaat leven en 'leuker' wordt ofzo.

 

Ik vind geen gevoel erbij hebben ook niet positief eigenlijk. Zou graag iets voelen. Niets voelen herinnert me ook aan de depressie namelijk.
Mijn angst is natuurlijk niet helemaal irreëel. Ik heb met mijn voorgeschiedenis een vergrote kans op een nieuwe ppd. Ik weet dat ik geen nieuwe ppd hoef te krijgen en ik zal het nu eerder herkennen. Net als mijn omgeving. Dat stelt wel wat gerust want hoe eerder je erbij bent hoe eerder je er weer uit bent meestal.
Ik heb nu geen behoefte aan anti depressiva. Mijn ervaring is dat dat gevoel afvlakt en dat heb ik nu niet nodig. Ik heb momenteel geen hulp. Ik functioneer gewoon. Alles gaat zijn gangetje en ergens hoop ik dat de echo me gaat helpen om alles wat echter te maken. Ik ga dan ook aan de gang met de babykamer dus dat scheelt ook misschien.

 

Ik herken het gevoel van stabiel en neutraal zijn. Er zit geen vooruitgang in, maar ook geen terugval dus in die zin positief. Maar alles voelt zo vlak.
Ik ben er daarom ook nog niet helemaal uit of ik toch naar de POP-poli moet.
Ik ga het wel aankaarten bij de VK vrijdag. Want die houden mij ook extra in de gaten.
De gesprekken met de psychiater zijn, omdat er geen verandering is in klachten voor nu afgerond. Er is een telefonische afspraak gepland ergens in april.
Ik weet niet of vlak in die zin goed is, ik kan er weinig positiefs uit halen, wie weet is dat ook gewoon niet voor mij weggelegd. Het voelt gewoon nog steeds niet goed.

Qua werk zit ik nog steeds in de ZW. Als reïntegratie afgesproken 1x in de week 3 a 4 uurtjes te komen. Hopelijk lukt dat, mocht ik op een wonderlijke manier mij beter voelen dan wil ik echt vaker, maar ik kan dat niet zwart op wit zetten. Want als dat gebeurt dan willen ze mij daar ook aan houden. Voor nu heb ik mij er ook bij neergelegd dat ik mij waarschijnlijk de rest van de zwangerschap zo blijf voelen.

 

Hier gaat het wel goed. Zwanger zijn is nog steeds echt totaal niet mijn ding en baal enorm van mijn lijf wat me enorm dwars zit. Maar ik heb geen negatieve gevoelens tegenover de baby meer. Dat is wel fijn. Ik geloof ook niet dat dat persé moet. Je hoeft niet persé al verliefd te zijn op de baby in je buik, dat kan ook na de geboorte groeien. Had ik bij mijn zoontje ook namelijk... ik vind het nu wel fijn om de schopjes te voelen, gewoon bijzonder dat er iets in je groeit, maar verliefd.. nee het komt nog laaaaang niet in de buurt van wat ik voor mijn zoontje voel en heb besloten me daar helemaal niet druk om te maken. Tot week 17 “wilde” ik een miskraam en dat wil ik nu absoluut niet meer, en dat is voor mij genoeg vooruitgang... de rest komt nog wel Nu eerst deze periode doorkomen

 

Fijn @Mila27. Ik kan soms genieten van schopjes, maar 9/10 keer niet..
Ik hou mij ook vast aan het idee dat het komt na de bevalling. Negatieve gevoelens heb ik ook niet meer naar de baby, maar gewoon helemaal niets voelen. Ja schuld, dat ik niet meer voel.

 

@Lesliefje heel herkenbaar wat je schrijft. Wel goed dat je het bespreekt bij de verloskundige.

@Mila27 in ieder geval goed dat je geen miskraam meer wil. Dat verliefde gevoel hoeft denk ik zeker niet bij elke zwangerschap. Net zo goed als de roze wolk. Ik heb het daar wel eens met vriendinnen over gehad maar er was er maar één die echt een roze wolk herkende.

@L0nneke ik hoop dat het een beetje gaat met je

 

Misschien zeg ik iets totaal ongepasts, maar dit is mijn 3e zwangerschap en de vorige zwangerschappen vond ik ook echt niet 'leuk' ofzo. Trappen leidden me af, praten tegen mijn buik doe ik niet, alle kwaaltjes vind ik heel storend en het voelde gewoon alsof ik een alien in me had. Ik hou niet van zwanger zijn. Dat past blijkbaar niet bij me. Prima.

Ook na de bevallingen moest 'het gevoel' echt groeien. Zo werkt het blijkbaar bij mij.

Maar dat is wat anders dan (zware) depressies natuurlijk. Vandaar dat het misschien ongepast is. Maar in mijn geval wel realistisch.

Dat is ook graag waar ik nu naartoe zou willen, ipv me negatief en angstig voelen.

 

@Suthern het is niet ongepast. Het is net hoe je iets ervaart.

Ik ben zwanger van een meisje

 

Fijn dat de medicatie wat helpt.

Hier ligt mijn moeder sinds mijn vorige bericht (woensdag) op de IC, ernstig kritiek, onder narcose en zonder tekenen van herstel. Dus ik heb het erg moeilijk.. ik denk dat ik morgen ook de vk maar ga inlichten, want ik weet niet hoe lang ik dit nog trek. K*tzooi.

 

Heftig Suthern. Zeker vertellen aan verloskundige. Sterkte

@L0nneke vervelend om te lezen dat je het zo zwaar hebt. Je hoeft je niet verplicht te voelen om te reageren. Ik dacht al dat geen bericht weinig goed nieuws betekende. Sterkte.