Psz met vve indicatie proberen of toch verder laten onderzoeken

Hier zie ik dat 4 dagdelen versus 2 écht een enorm verschil maken. Er zijn peuters die met 2 dagdelen nooit écht hun plekje vinden en dan overgaan op 4, en ineens lukt het wel.
Mijn jongste heeft gehoorproblemen waardoor ze een VVE-indicatie kreeg (want ze had een taalachterstand). Naast die 4 dagdelen op de psz gingen we ook verder met onderzoeken, ze deden een zogenaamd molenonderzoek; dus gehoortests, logopedische tests, psychologische testjes en een observatie-onderzoek. Die combinatie van vve-psz en verdere onderzoeken ging prima.
Nu is ze 4,5 jaar en gaat het prima Taalachterstand helemaal ingehaald, enkel nog logopedie voor een paar klanken.

 

Ik zie mijn 2,5 jarige wel hetzelfde reageren hoor, met zo'n brilletje.. Denk dat de vve zeker positief verschil kan maken. Als je weet dat ze thuis goed praat en zingt, werkt het misschien als ze zich er meer thuis voelt en daar ook haar ding gaat doen?
Daarnaast: gratis opvang! Proberen kan altijd

 

Ja lastig. Ik vind het altijd best wat om een kind van 3 jaar al 4 dagen naar de PSZ te doen, terwijl ze hun verdere leven al zoveel moeten qua school. Aan de andere kant kan het net echt wel dat stapje zijn waardoor ze straks zonder problemen naar school gaan.

Een groot gedeelte van jouw verhaal herken ik in mijn dochter, alleen bleek zij uiteindelijk wel echt een taalachterstand te hebben (ze heeft een klankontwikkelingsprobleem, waardoor zij dus pas heel laat is gaan praten). We liepen dus al in de molen van onderzoeken voor haar taalontwikkeling en uiteindelijk is ze met 3 jaar en 3 maanden begonnen met praten. Ze zat al vanaf 2.5 jaar 2 dagdelen op de peuterspeelzaal en daar had ze het prima naar haar zin, echter bleef ze daar ook erg op de achtergrond. Ze deed wel mee met alles, maar taal gebruikte ze echt nooit. Uiteindelijk is ze met 3 jaar en 5 maanden begonnen met 2 dagen Kentalis en heeft ze dus uiteindelijk vanaf die tijd ook 4 dag(delen) per week ' school' gehad, dus 2 dagdelen psz en 2 dagen Kentalis. En ondanks dat ik nog steeds vind dat dat voor een kind van 3 erg veel is, heeft ze er echt veel baad aan gehad. Niet alleen heeft ze het vertrouwen gekregen om te durven praten, maar heeft ze ook meer structuur gekregen ter voorbereiding op de basisschool. En dit heeft zeker geholpen bij de start die ze daar heeft gemaakt. Het is nog steeds niet makkelijk gegaan, want ze is op school ook echt een ander kind lijkt het wel dan thuis. Hetzelfde als jij aangeeft, thuis heel druk, veel praten, maar op school slaat ze volkomen dicht. Ze is vanuit Kentalis ook getest op autisme, omdat zij ook het verschil in gedrag zagen, maar daar is niets uit gekomen. We zijn nu een half jaar verder en inmiddels ontdooit ze wat in de klas, maar ondanks alle hulp die ze vorig jaar heeft gehad heeft ze een lastige start gehad. Dus vanuit dat oogpunt zou ik zeker naar die 4 dagen PSZ kijken, want het kan een kind echt helpen met de start op de basisschool straks. Bij mijn dochter is het alsnog een moeizame periode geweest, maar we hebben door Kentalis en de PSZ al zoveel stappen ondernomen (zoals het onderzoek naar autisme, maar ook heeft ze nu een ' rugzakje' voor op school voor extra ondersteuning), ik weet zeker dat als we dat niet hadden gehad dat ze inmiddels echt verdwaald zou zijn geraakt op school.

Dus ik zou als ik jou was dan starten met de VVE en van daaruit de contacten kort houden en mochten ze dan alsnog zien dat het 'gedrag' niet veranderd, dan wordt het ook makkelijker om verdere onderzoeken in te gaan.

 

Enige wat je nog kan doen als t je echt niet lekker zit is dr thuis filmen en dat op de psz laten zien. Kennelijk is je kind niet "vrij" daar en bij ons kunnen ze dan niet beoordelen op de kdv en moeten het echt op die punten van ons als ouders hebben. Hier gaat ze sinds dat ze 7 weken is 2 dagen naar de kdv op de schoolvakanties na, dan is ze thuis. Dus zij is de juffen, de kindjes en de kdv helemaal gewend en buitenom overgang naar een andere groep ook "vrij".

Als de ogentest hier mislukte tegen de 3 jaar kwam er gewoon nog een tweede moment om t te proberen. DL heeft een temperament en ik ga haar de druk nog niet opleggen dat ze wat "moet" met een of andere test. Werkt ze mee hebben we een antwoord, heeft ze een weiger bui proberen we t later nog wel een keer. Ze ziet een speen tussen allerlei andere spullen op 6 meter afstand en als zij "speen" roept en notabene feilloos naar dr speen wijst zoek ik me nog rot, dus ik heb weinig reden tot directe zorg noch haast. Oefensessies met dr brilletje neem ik gewoon sneaky op met mn telefoon, mocht ze dr kont tegen de krib blijven gooien hebben we die ook nog.

Ik lees veelal veel issues wanneer een VVE besproken wordt (manier waarop/stempel vrees/etc) en juist veel tevredenheid als een VVE in werking is. Ik heb altijd t gevoel dat ik wat mis, zijn de voorheen tegenstanders ineens tevreden of laten ze zich er maar niet meer over uit?

DL praat hier ook nog niet op niveau hoor, ze snapt t wel en ook simpele opvolgende opdrachten (tot 3 geschakeld) gaan goed maar wat ZIJ praat is erg beperkt qua breedte en hoeveelheid (eigen taaltje niet meegerekend). Dus ik verwacht een mogelijke taalachterstand maar aan de andere kant weet ik dat als t dr niet boeit je op je kop kan staan en je schiet geen bal op, terwijl als ze t nut ineens ziet ze als een raket gaat.

 

Ik ben pm-er op een psz en heb de vve kinderen onder mijn hoede.
Ik zie vaker dat kinderen thuis heel anders zijn dan op zaal. Zeker met praten.
Thuis zijn ze vertrouwd en durven ze alles maar op zaal niet.

Wij hadden ooit een kindje op zaal, thuis praatte het honderduit maar bij ons nooit. Ze had selectief mutisme. Kind is later ook naar kentalis gegaan voor extra begeleiding.

Maar wat ik er mee zeggen wil, dat het helemaal niet raar is dat de pm-ers een ander kind zien dan dat jij thuis ziet.

Hoe vind jouw dochter het op de psz? Gaat ze graag? Als dat zo is zou ik inderdaad de vve in gang zetten.

Succes.

 

Even off topic... dit zegt echt helemaal niets over de kwaliteit van haar ogen... mijn dochter ziet ook "alles" maar bij de ogentest werd ze iedere keer na eventjes testen ook heel dwars. Na 3 keer opnieuw testen doorverwezen naar de oogarts en hier kwam toch echt een afwijking uit met als resultaat een brilletje.

Ik ben het met je eens dat het niets raars is als een peutertje moeilijk doet bij de ogentest... maar dat ze alles "zien" wil niet zeggen dat de ogen goed zijn.

 

Mijn jongste zoon had aan vve niet genoeg, hier is ook geen sprake van geweest, en is direct doorgestuurd naar dagbehandeling voor zijn taal door de kinderarts.

Tussen aanmelding en starten zat 10 maanden.

Dus ik zou met die vve beginnen en je dochter aanmelden voor een evaluatie, laat de peuterspeelzaal de zorgen opschrijven en ga daarmee naar je huisarts voor een verwijzing. Als vve straks voldoende blijkt te zijn, kun je het altijd nog afzeggen, mocht het niet voldoende zijn, hoef je in ieder geval dan niet nog 10 maanden te wachten.

 

Heel veel zijn er allergisch voor wanneer iemand "kritiek" uit op hun kind. Een VVE indicatie is natuurlijk geen kritiek maar zo wordt het vaak wel gezien. Mensen verzetten zich er snel tegen. Quotes als "kinderen moeten al zoveel" en "het komt wel goed hoor, ieder ontwikkeld zich op zn eigen tempo" zijn erg populair. Natuurlijk is het ook zo dat ieder kind een ander ontwikkelingstempo heeft, maar denken ze echt dat de pm'ers dat niet weten?? Dat stukje is natuurlijk allang bekeken. Als een pm'er voor VVE (of iets anders) zorgen uit, dan ben je dat stadium al voorbij. En wat ik in een ander topic ook al benoemde: ze zetten stappen tbv het kind, om die te helpen!

Achteraf blijkt 9/10 keer dat de kinderen het fantastisch vinden om 4x naar de peuteropvang te gaan, logisch: nog vaker met vriendjes spelen! En in de meeste gevallen worden daardoor grote stappen gezet en wordt een eventuele achterstand rap ingehaald.

 

Nee man is brildragend en een fikse ook, werd niet gevonden met allerhanden testen maar zag gewoon niks op t bord, dus bleek ineens een bril nodig te hebben. De wereld ging werkelijk voor m open. Dus we zijn er zeker wel alert op. Tis meer dat ik niet zoiets heb van ze "moet" de eerste test halen, ik zie geen reden tot haast. Ben gek, ken dr langer van vandaag, ze vindt t leuk en doet mee of t is kont tegen de krib en al sta je op je kop t wordt m niet. Al doet ze er 5 keer over, dat zal me een zorg wezen, EEN keer zal t wel lukken dat ze meewerkt en wat de uitslag gaat wezen zien we dan wel.

 

Nou inderdaad! Je kent je eigen kind het beste!