Hier nog helemaal geen babykamer helaas, want we moeten nog verhuizen... aannemer is wel hard bezig om ons appartement af te maken en probeert de babykamer als eerste af te maken zodat ik aan de gang kan maar ik houd rekening met juni... Gelukkig komt de baby toch eerst bij ons op de kamer te liggen dus een ramp is het niet. Maar voor je mentale voorbereiding is het wel fijn om ermee bezig te kunnen zijn.
Wat wordt er veel gekletst. Als ik weer bij ben met lezen, weet ik al niet meer waarop ik wilde reageren Sowieso is mijn geheugen een zeef. Ik heb er deze keer ook veel meer last van. @bevalling. Het wordt een geplande gentle sectie, dus ik maak mij voor alsnog geen zorgen. Dat doe ik de dag van te voren wel. Al ben ik wel aan het puzzelen wie mij na de bevalling kan komen helpen ivm de vakanties. Ik heb dan naast een 3,5 jarige peuter, een 20 maander rond lopen. Voor hem heb ik wel wat hulp nodig, vooral om hem naar bed te brengen. @babykamer. Ik ben bang dat we het bedje 2 dagen voor de bevalling in elkaar zetten. Mocht hij nog niet in elkaar staan, ach, het duurt toch 2 dagen voordat wij thuis komen. Het bedje komt naast ons bed te staan, dus een babykamer hoeven wij niet te maken. Na een maand of 8 gaan we eens kijken naar het wisselen van de kamers.
Bevalling: s ochtends slijmprop verloren, rond etenstijd begonnen de weeën en rond 1:30 uur mocht ik met 3cm richting het ziekenhuis. Vliezen braken met 7cm en toen kreeg ik vrij snel persdrang. Moest ik dus tegenhouden want zat pas bijna 2 uur later op 10cm. Toen ik eindelijk mocht persen bleken de weeën eigenlijk te kort maar wel heel snel op elkaar. Dochter schoot daardoor steeds terug en kwam eigenlijk niet verder in het geboortekanaal. Na bijna twee uur persen besloten ze om de gyn in te schakelen voor hulp. Nog een laatste poging zelf gewaagd en toen heeft de verloskundige letterlijk “een handje” geholpen . Resultaat, het hoofdje was er haha. Daarna nog twee of drie persweeën en toen kwam ook de rest. Wel een tweede graadsruptuur en totaal uitgeput maar ze was er! Kijk er best prima op terug, blij dat ze uiteindelijk met minimale hulp is begonnen. Ik had alleen een verkeerde ademhaling tijdens het persen helaas. Tijdens het wegpuffen van de weeën ging ademhaling juist super goed en daar helemaal geen last van gehad. Maar vanwege het persen dit keer toch besloten om iets van een zwangerschapscursus te doen. Bij dochter had ik een boek gelezen over hypnobirthing en dat vond ik heel fijn. Nu een eendaagse cursus hypnobirthing gevonden bij ons in de buurt dus die ga ik doen. Privé en lekker thuis want die kosten vielen binnen de verzekering. Babykamer: wij beginnen dit weekend met schilderen en ik heb al wat dingen besteld/gekocht.
Oh, dat zou ik ook vervelend vinden! In week 15 vond ik mijn buik opeens een stuk groter, maar nu zijn we weer 2 weken verder en heb ik het idee dat hij qua groei "stil staat". Ik denk dan ook meteen dat de kleine niet goed groeit, maar zal wel goed zitten toch?
Hè vervelend is dat zeg. Zo'n negatieve vibe is sowieso nooit fijn, laat staan als je zwanger bent. En als je misschien eens zegt dat je die vibe en al het gedoe niet goed vindt voor de baby, wil hij er dan misschien wel rekening mee houden?
Goed dat je voor jezelf hebt besloten om het contact helemaal te stoppen en daar vrede mee te hebben! En fijn dat je ouders ook achter je staan. Wel echt nog steeds héél raar van je broer zeg, bizaarrrr gewoon. Maar lekker laten dan hoor. ♥
Ja doe ik ook wel , onze kant is nooit belangrijk geweest haar kant was altyd nummer 1 , heb er zo vrede mee dan hoef ik me ook niet meer te ergeren en aan me eigen gezin denken , weet je tyd voor me pa en ma heeft die ook niet , ja moet je hele weekend lekker zuipen dan staan ze wel op de stoep .
Sorry voor de vele berichtjes, ik vind het fijn om direct te reageren als ik wat lees, anders vergeet ik het. Even een vraag hè. Als persen zo lang duurt hè? Is dat erg voor de baby? Krijgt hij/zij nog zuurstof via de navelstreng pas en gaat hij pas echt ademen als hij er "helemaal" uit is? Ik denk altijd, wat als het hoofdje er bijna uit is, maar het gaat moeizaam? Krijgt hij dan wel voldoende zuurstof!? :O Misschien weten jullie hoe dat werkt. @ hier. MY GOODNESS. Mijn maag!! Ik heb van mezelf best een vervelende maag en eens in de zoveel tijd doet hij "vervelend": een zwaar, opgeblazen gevoel, alsof er een baksteen in ligt. Dat begon zondag. Kan ik niks aan doen, gaat met een nacht slapen vaak over. Maandagmiddag begon het weer en die nacht was het vreselijk! Dinsdag hetzelfde verhaal. Nou zeg. Gisteren bij mijn vriendin, dus ik had veel afleiding, maar toch was hij wat aanwezig. 's Avonds na het avondeten merk ik dat het steeds erger wordt. Dus ik ben op tijd naar bed gegaan, dan lig in tenminste, dacht ik. 2,5 uur wakker gelegen en het werd ZO erg. Ik wist van gekkigheid niet meer hoe ik moest liggen. Straalde helemaal door naar mijn rug, alsof er een gat in mijn buik zat daar joh. Vreselijk. Manlief bracht een kiwi en geraspte appel en had het hoofdeinde wat rechtop gezet. Toen ging het langzaam beter en kon ik eindelijk slapen. Nou ging ik Googlen. Tsja, wie niet, haha. En ik las op het forum van Ouders van Nu dat sommigen dat dus ook hadden in de zwangerschap! En langere tijd! Omdat de darmen omhoog worden geduwd en tegen de maag aan drukken. PLEASE NO! Klinkt dit herkenbaar of (gelukkig) totaal niet? Ik geloof dat ik liever maagzuur heb, hier kan ik echt niet tegen. En ik had me altijd voorgenomen niet te klagen als ik ooit zwanger zou zijn.
Ik vind het diep diep diep triest, ook voor je ouders. Maar goed zo, niet meer aan ergeren en focussen op de mensen die WEL interesse tonen en deel hebben aan je leven! ♥
Hier even naar de huisarts geweest om urine te brengen. Ben benieuwd wanneer ik de uitslag krijg. Heb vannacht heel de nacht krampen gehad, maar na het legen van mijn darmen gaat het een stuk beter. Die zijn vast de boosdoener. Babykamer: Nog niet begonnen. Wel het behang al binnen (wit met olifantjes & licht grijs met witte wolkjes). Denk dat wij volgende week een start gaan maken. Deze kwam wel binnen net.
@Snuky ze houden je baby goed in de gaten op de monitor. Zo kunnen ze precies zien of de kleine er last van heeft mocht het langer gaan duren.
Ik had van het gezette hoofd ook geen last of pijn. Weet alleen dat ik dacht 'he he eindelijk klaar'. Dus opgelucht dat ik even op adem kon komen voor echt de allerlaatste perswee. Het irriteerde me mateloos dat de vk constant riep 'nog 1x' terwijl ik erna nog dik een uur door kon persen. Ondertussen was de andere vk van het zkh 'aan het meehelpen' down under wat de schade daar beneden heeft veroorzaakt. Het leek wel alsof ze elleboogdiep me aan het uithollen was. Dat deed wel zeer. K*twijf. haha. Mn dochters hoofd floepte steeds terug en die oxytocine is leuk maar ik heb alsnog groot deel op eigen kracht gedaan. Maar clichè I know; 2 minuten nadat ze geboren was, zat ik te kletsen alsof ik 10 koppen koffie op had. Ze is om 22.00 geboren en we mochten met zn 3en in het zkh slapen. Ik heb geen oog dichtgedaan. Ik wilde alleen maar naar het aller perfectste meisje op aarde kijken. Zou het zo weer doen...
Heftig, maar goed van je dat je afstand neemt. Anderen moeten je niet energie kosten. Die moet je krijgen.