ze hebben iemand gebracht om de juf de adviseren over wat zij hem kan geven als werk etc. die is 2x op school geweest en nog geen advies gegeven. ze zoeken samen met de IB er. dus voor de vakantie was het nog niet klaar.
Hoi allen, Ik ben nieuw hier en hoop op wat tips of ervaringen want ik zit met het volgende; Onze dochter (1,5) is sinds haar geboorte een enorm oplettend, 'wakker' kind. Ze ziet alles, hoort alles en zuigt informatie op als een spons. Inmiddels is ze een dreumes met een enorme woordenschat en leergierigheid (die overigens verder reikt dan uitstluitend cognitieve zaken). Ze kan sommige letters 'lezen', telt tot 5, maar stelt ook nu al vragen die beginnen met 'hoe' of 'waarom' (waarom niet poes? als zij een plakje kaas krijgt, maar poes niet...) als het antwoord haar niet bevalt (poes heeft dr eigen eten, die lust geen kaas) dan neemt ze daar zelden genoegen mee en wil het 'eerst zien dan geloven' (waarop de kat vervolgens toch een hapje van de kaas nam en dreumes erg tevreden was met die ontdekking en een trots 'zie je wel' gezicht trok... hahaha). Laat ik voorop stellen dat ik op deze leeftijd absoluut niet denk in termen van voorsprong/hoogbegaafd/ of vergelijkbaar en misschien is dit allemaal heel normaal op haar leeftijd (geen idee, want heb geen vergelijkingsmateriaal), maar ik zit wel met twee zaken; Ten eerste: ik mis inspiratie om haar op een goede manier te stimuleren zonder haar te onder- of overvragen. Ik lees boekjes, zing liedjes, we knutselen, kleuren, ze speelt veel met dr keukentje en dr poppen, we laten haar helpen bij alle taakjes in huis en we gaan veel naar buiten 'dingen ontdekken' etc etc. Toch raak ik soms door mn inspiratie heen en weet ik niet meer wat ik nog aan speelgoed/boekjes etc kan aanschaffen om haar tevreden te houden (want frustratie ligt al snel om de hoek als iets te makkelijk is). Spelletjes zoals Memory, 'Vormen en kleuren leren' en 'tegenstellingen' (Jumbo) is ze snel op uitgekeken en boekjes uit de winkeltjes-serie (het cijferwinkeltje, letterwinkeltje en dierenwinkeltje etc) en andere aanwijsboekjes vindt ze wel leuk, maar ook daarin wijst ze alles moeiteloos aan wat er te zoeken valt. Langere verhalen heeft ze dan weer niet de concentratie voor (logisch). Tegelijkertijd is ze op sommige vlakken nog niet ver genoeg voor moeilijkere uitdagingen, wanneer die bijvoorbeeld meer vragen van de fijne motoriek op een niveau waar zij logischerwijs gewoon nog niet is met haar 1,5. Hebben jullie leuke tips voor boekjes, speelgoed, activiteiten, spelletjes die we haar kunnen bieden? Daarnaast: Ze gaat drie dagen per week naar een kinderdagverblijf en zit daar in een verticale groep (0-4 jaar). Ik heb voorgenoemde daar nooit aangekaart, omdat ik daar tot nu toe de noodzaak niet van zag; echt een probleem is het immers niet. Nu had ik pasgeleden een oudergesprek met een van de leidsters en die gaf aan dat ze het idee had dat dochter zich veilig voelde in de groep; ze deed leuk mee, kon goed samen en alleen spelen, voelde zich veilig genoeg om de leidsters op te zoeken als er wat was en, zei ze; 'eigenlijk hebben we geen kind aan haar'. Ze hadden echter wel groeiende zorgen over haar taalontwikkeling; ze praat niet in de groep en ze hebben haar zelden iets horen zeggen. Of een VVE groep (die hebben ze daar ook) niet misschien toch beter was voor haar om eventuele achterstanden tijdig te ondervangen... Ik was ontzettend verbaasd en heb aan de leidster aangegeven wat ze kan op taalgebied, wat weer leidde tot grote verbazing bij haar... Ik ken mijn dochter wel als wat introvert en dat ze de kat uit de boom kijkt en niet snel haantje de voorste is in de groep (heeft ze van dr moeder vrees ik). In dat opzicht denk ik: 'ach, ze kan het en ieder kind is anders, ze is nog zo jong'. Tegelijkertijd merk ik dat het aan me blijft kleven en ik ergens toch bang ben dat ze hierdoor niet goed ingeschat wordt. Ik vroeg me af of jullie dit herkennen adviezen hebben; moeten we hier iets mee (thuis of op het kdv) en zo ja, hebben jullie tips? Of zeggen jullie; ze is nog zo jong, laat lekker gaan joh! Herkenning is ook heel welkom! Ik moet er bij zeggen dat hier absoluut een angst vanuit mijn eigen jeugd in zit; ik was stil en teruggetrokken en deed gemakshalve altijd mee met de massa, waardoor ik uiteindelijk lager ben ingeschat dan ik aan kon. Ik heb hierdoor nooit echt de stimulatie en uitdagingen gehad die ik misschien nodig had, wat me niet ten goede is gekomen in mn verdere schoolcarriere en daarna... Ik hoop niet dat ik overkom als een moeder die haar kind hopeloos overschat en haar eigen 'trauma's' op haar kind projecteert, maar ik beschouw mezelf gewoon als nieuwbakken, onervaren moeder die hier onzeker over is en wel wat hulp kan gebruiken...
Ik zoek ervaringen! De juf van mijn dochter heeft bij ons het voorstel neergelegd om dochter te laten versnellen. Zoals ik het begreep zou ze dan nu geleidelijk al naar groep 4 gaan om vervolgens na de zomer te starten in 5. Welke zaken zijn van belang om mee te nemen in de overweging?
@Koeks83 ik zou om te beginnen toch met het kdv uitgebreider bespreken wat je dochter thuis allemaal zegt en doet. Daarna kijken voor een eventueel plan van aanpak. Voor thuis, wíl ze de extra uitdaging ook of is het voor haar ook prima om lekker te tekenen? Verder kun je natuurlijk veel naar buiten gaan en haar daar van alles laten ontdekken (in het bos, de kinderboerderij, etc). Daar kunnen ze al behoorlijk wat uitdaging halen op die leeftijd. @Ann85 waar ik vooral op zou letten is het plan wat achter de versnelling zit. Is er al verbreding aangeboden of gaan ze dat doen bijvoorbeeld? Wat als ze over 1,5 jaar weer voor loopt, wat dan? Dit soort dingen.
Ze zit vanaf de start al in de plusklas. Ze geven ook aan dat ze daar nog genoeg materiaal hebben dus dat is het niet. Maar dat is natuurlijk maar eenmaal per week een uurtje of hooguit twee. En ook dat ervaart ze als makkelijk. Wat mij vooral tegen staat, ze is al een van de jongste en na een versnelling zit er meteen een heel groot verschil.
Misschien moet je het idee loslaten dat je haar continu moet entertainen, uitdagen, tevreden houden. Je hebt het over een dreumes. Die moeten zelf ontdekken. Verveling is goed voor ontwikkeling van het creatieve brein. Laat haar zichzelf uitdagen! Wat betreft het vve verhaal. Wellicht heeft je dochter geen taal of spraakachterstand maar als ze in de groep niks zegt, zegt dat wel iets over de communicatieve redzaamheid. Nou vind ik dat bij een dreumes wel een hele mond vol. Reageert ze wel adequaat als de leidsters haar 1 op 1 iets vragen of spreekt ze wel in een klein groepje of tijdens het spelen?
Babbelbox startte hier met 2 jaar echt. Daarvoor was t angstaanjagend stil totdat ik een pratende hamster haalde om dr uit dr tent te lokken. Dochter is de onbevreesde ontdekker ook op de kdv is ze wat dat aangaat erger dan de oudere jongens, maar zal niks doen als ze niet zeker weet dat ze t kan en kijkt af van oudere kindjes. In t geniep oefent ze totdat ze t aandurft, vooral in bed of uit t zicht in de kamer. Helpen? Vergeet t maar, zij wil echt niet geholpen worden. Leren lopen liet ze zich gelijk door dr knieeën zakken als wij ons ermee bemoeide. "zelluf doen" is hier een dingetje. Dingen waarvan ik denk dat t wel wat voor dr is leg ik gewoon in haar bereik neer op een plek waar ze ze ongetwijfeld gaat vinden. Ik zeg er geen woord over, kijk er zelfs niet naar. Ze ontdekt t zelf, zoekt zelf uit wat zij vindt dat je daar mee kan. Ik laat dt echt in dr sop gaarkoken dan en kijk heel stiekem naar wat ze uithaalt en wat ze er van vindt. Komt ze er niet uit en wil ze dat ik help dan hoor ik dat wel of ik wordt opgehaald/ze sleept t mee, ik biedt t doelbewust niet aan. Ik leer haar voornamelijk hoe ze t zelf kan doen, niet "hoe t moet" ze bepaald zelf hoe ze speelt met speelgoed. Loopt ze tegen problemen aan probeer ik haar te laten zien hoe je een probleem zelf op kan lossen. Perfectionisme is wel een dingetje wat hier gaat spelen vrees ik, maar na "een fout" is iets nog niet meteen mislukt. Ik heb een hele serie boeken staan van disney, dikkie dik maar ook de tafels, oude dieren encylopedie enzo. Beetje montessori stijl, ze kan erbij en is t in haar interessegebied dan gaan we daar in mee. Boeken trek ik bij de kringloop weg, gaat t stuk is t geen ramp en je kan voor t zelfde geld een behoorlijk arsenaal halen en dr staat werkelijk van alles. Geregeld sleept ze een boek mee en dan moet ik vertellen. Was van de week de wonderlijke wereld van natuurkunde, ze kon een plank hoger komen. Daar staat basisschool spul, snapt ze geen bal van maar ik vertel t toch. Vormenpuzzels deed ze nooit, uiteindelijk ineens een fase en is met die clementoni set even in de weer geweest en ook ineens weer over. Legde alles achter elkaar er in, klaar. Houten pinpuzzels zijn op t moment favoriet, duurt niet lang meer want die legt ze ook zo ookal is t een gloednieuwe die ze niet kent. Intussen heb ik "hulp" met t huishouden, ze doet me met alles na. Ik leer dr zelf omkleden en de fantasie koken en theefeestjes beginnen. Juist de vaardigheden dat zij dingen zelf kan bloeit ze helemaal op. En t gaat vaak genoeg mis en duurt tig keer langer jammer dan, die trotse grijns is me dat meer dan waard.
@debq Ja, ik ga denk ik nog eens rustig in gesprek met het kdv. Dit overviel ook wel een beetje. Ze wil de extra uitdaging ook wel, althans, zegt het natuurlijk niet met zoveel woorden maar dat maak ik wel op uit de manier waarop ze dingen onderzoekt en dan vragend bij me komt (of al overstuur van frustratie) als ze een bepaalde 'grens' heeft bereikt met hetgeen waar ze mee speelt en zelf niet verder lijkt te kunnen. Gelukkig wordt het mooi weer en komen er buiten ook meer mogelijkheden. @ikkie97 Misschien heb ik me niet helemaal goed uitgedrukt en lijk ik nu een soort havik die er continu bovenop zit, dat is helemaal niet zo. Het gros van de dag speelt ze lekker zelf en ik laat haar zoveel mogelijk haar gang gaan. Het gaat me meer om de momenten dat ze wél om samen spelen en uitdagingen daarin vraagt, want die zijn er uiteraard ook. Communicatieve redzaamheid is inderdaad een mond vol, maar ik snap wat je bedoelt. Ze kan zich naar leidsters toe goed duidelijk maken (vooral door dingen aan te wijzen of ja/nee te zeggen), geeft grenzen aan naar andere kindjes en zit volgens de leidsters wel vaak in een hoekje met boekjes andere kinderen 'voor te lezen'. Het is dus niet zo dat er níks gezegd wordt of dat ze zich uit contact terugtrekt ofzo. @Vero0504 Dankjewel voor je reactie! Het is zo herkenbaar wat je schrijft! Fijn om te lezen . Dikke tranen van boosheid als ik haar wil helpen met wat dan ook als ze in dr koppie heeft dat ze het zelf wil doen. Ook heel herkenbaar van het oefenen in stilte en mee doen met de oudere kindjes. Je ziet haar alles observeren vanaf de zijlijn en gaat het dan later zelf uitproberen, net zo lang totdat ze het kan of totdat ze er echt niet meer tegen kan dat iets niet lukt en dan komen de waterlanders... Nieuwe woordjes of zinnetjes 'oefent' ze ook s avonds in dr bedje. Wel heel schattig om te horen overigens. Goede tip van het aanbieden, maar het volledig aan haar overlaten wat ze er mee doet. Meestal ben ik toch geneigd om met een nieuw spelletje of speelgoed het samen te doen en haar er daarna mee te laten, maar vind dit wel een betere eigenlijk! Ga me ook eens wat meer verdiepen in het montessori gedachtegoed voor thuis, ipv alleen als schoolsysteem. Had er al eens vluchtig naar gekeken en weet dat het me aansprak, maar is het waard om eens beter naar te kijken. En goede tip van de kringloop! Scheelt financieel ook...
Op die leeftijd deed ik hetzelfde als Vero0504. En nog steeds, want de oudste laat zich nog steeds niets vertellen. Qua taalontwikkeling, lastig...ik denk dat je als ouder het beste je gevoel kunt volgen. Als jij vindt dat er iets nodig is, dan zou ik dat doen. Als jij denkt dat je af kunt wachten, dan zou ik dat doen. Mijn jongste dochter was als baby, dreumes en peuter erg verlegen ed. Sinds ze naar school gaat zit er enorm stijgende lijn in. Het is nog steeds geen haantje de voorste, maar dat hoeft ook niet, ze heeft het naar haar zin en draait prima mee. Ik heb bij haar altijd het geel gehad dat het - met de juiste begeleiding (dus bv. niet enorm pushen) - wel goed zou komen (en nog steeds), dat was altijd mijn houvast.
@Koeks83 nog ter aanvulling wat ook leuk is om mee te spelen, op allerlei verschillende niveau’s, is tiptoi. M speelt hier toch al ruim een jaar mee, nu alleen net het boerderij boek. Van de pen had ze al snel door dat er een geluid of verhaaltje komt als ze ergens op tikt. Ik had dit normaal gesproken nooit op die leeftijd gekocht, maar we hadden het voor Q al in huis. Verder is hier klei ook al lang echt een succes. M en Q spelen hier ieder op hun eigen manier mee.
Dank voor je reactie. Ik sta er denk ik hetzelfde in als jij. Ik zie N. ook als verlegen, introvert en kijkt nu eenmaal de kat uit de boom... Helemaal goed wat mij betreft. Het lastige zou ik als ouder wel vinden dat ze daardoor verkeerd begrepen wordt. Maar goed, misschien dat een wat uitgebreider gesprek met het kdv daar in al wat kan doen... @debq dank nog voor je tips! Grappig, ik zou daar dus nu ook nog niet aan gedacht hebben, maar het ziet er wel erg leuk uit! Klei is inderdaad ook altijd een succes.
@Koeks83 in een notendop draait montessori om "leer mij het zelf te doen" pinterest staat er vol mee hoor, dus zoek op montessori en je komt een hele berg activiteiten en onderwerpen tegen. Eens in de zoveel tijd gooi ik dingen met een nieuw thema in een hoekje en kijk wat ze er mee doet, ze kan t compleet negeren of ze gaat er op in. Negeert ze t wissel ik t na een paar dagen om, gaat ze er op in dan verzamel ik de rest er omheen met dingen die ik voor andere thema's ook kan gebruiken. Ze is nieuwsgierig dus volgt alles wat ik doe. Paar knijpers, een bakkie en een paar vaatdoeken en zij gaat ook de "was ophangen" (ik was bezig met de droogmolen). Balletje en paar gekleurde bekers in de tuin en ze was net lekker aan t bowlen. Eergisteren een nep theekransje met opa en dr dikkie dik. Soms komt ze met dingen aanzetten waar mn schoonmoeder stijl van achterover slaat, dat konden de kleuters in haar klas nog niet eens. Terwijl op andere punten ze weer "achterloopt" op dr leeftijdsgenootjes. Tis een uitschieter in extremen, we bewegen gewoon zo veel mogelijk met dr mee en volgen haar en dr interesses. Beetje vaste prik zijn dansen, gebarenliedjes, kleuren en buiten spelen, de rest komt daar omheen.
Het klinkt niet als een doordacht plan. Plusklas is leuk maar wat doen ze de rest van de tijd? En wat doen ze als zij straks weer voorloopt? En inderdaad sociaal emotioneel moet je ook meenemen, aansluiting met andere kinderen, passen in de groep, vrienden. Hoe denkt je dochter daar zelf over?
Het precieze plan, ze hebben daar blijkbaar een protocol voor, weten we nog niet. Het was de bedoeling dat we het hier pas tijdens het oudergesprek over gingen hebben maar tijdens het brengen kwam het spontaan ter sprake. Verdere details horen we in het oudergesprek binnenkort. Mijn dochter heeft altijd een zetje nodig. Kiest eerder voor het bekende dus zal het vooral spannend vinden en er vooraf niet perse om staan te springen. Maar ze is wel sociaal en verwacht dat ze ook wel nieuwe contacten weer legt.
@belize weet je al naar welke middelbare school je zoon straks gaat? En ken je technasium? Is het leuk?
nooit van gehoord. klinkt niet als iets voor zoontje. de juf heeft vorig jaar gezegd dat hij naar gymnasium moest. zoontje vindt dat ook goed omdat grieks en latijns aangeboden worden. Omdat zoontje heel jong nr MS gaat denken we aan de school die bij ons in de buurt is waar hij lopend kan. op n paar honderd meter afstand.