Je zegt vast wel dat het sneu is tegen jouw kinderen? Als verschillende ouders dat doen, is het niet moeilijk dat dat kind gepest wordt. En zelf begint te denken dat er iets heel erg mis is. En ik heb niemand iemand anders zien veroordelen omdat die op vakantie gaat?
Dat mag. Gezien je eerdere reacties valt van jou verder weinig te verwachten. Mijn doel is verder ook niet om wie dan ook te overtuigen.
Wat spreekt hier een arrogantie uit, bah. Ik geloof niks meer van je goede bedoelingen. Hier is de speelweek ook het hoogtepunt van de vakantie. En mijn kinderen zijn wel meer gewend, maar vinden het toch het allerfijnst om met hun vriendjes lekker een week te spelen. Hoe simpel kan het zijn. Mijn kinderen zijn gelukkig blij met en dankbaar voor de activiteit die we doen of die voor ze wordt georganiseerd, ook als dat ‘een hutje timmeren’ is.
Jongens toch.... wat een gekat naar elkaar. Iedereen praat hier vanuit zijn eigen referentiekader en situatie. Vanuit ieders eigen vertrekpunt klopt het wat wordt gezegd. In de ene buurt/wijk en dorp zal de kindervakantieweek met hutten bouwen het hoogtepunt zijn voor kinderen en willen alle kinderen meedoen hieraan. In een andere wijk/dorp zal dat niet zo zijn. Als de standaard is dat in de vakantie de wijk/dorp op vakantie gaat (voor tig weken). Dan is de wijk/dorp leeg. Met wie moet het kind wat achterblijft dan spelen? Een kind kan dan echt wel missen om op vakantie te gaan. En die hoort leuke verhalen van andere kinderen bij terugkomst. Hier in de buurt is de wijk ook leeg in de vakantie. Veel mensen gaan lang weg. Wij gaan kort en moeten ook werken. Ik zie hoe mijn kinderen dan ook weken niemand hebben (van vriendjes dan) om mee te spelen. In een andere wijk/dorp gaan veel mensen niet of kort waardoor er genoeg vriendjes zijn om mee te spelen in de vakantie. En de nadruk dus minder op vakantie ligt. Beide situaties bestaan en zijn waar. Wat een wantrouwen hier naar elkaar zeg.
Dat is super tof voor jouw kinderen. Maar er bestaan ook echt kinderen die dit echt niet leuk vinden en die je juist hiermee kwelt. (Eigen ervaring)
Nogal een aanname.... als de norm in die buurt of dit dorp nu is om (lang) op vakantie te gaan. Een kind hoort en ziet dat toch. Zit misschien wel weken alleen thuis omdat iedereen weg is. Dan kan dat kind toch aangeven een vakantie te missen.
Natuurlijk. Maar zijn er echt dorpen waar alle kinderen zes weken lang op vakantie zijn? Rijke regio dan.
Er zijn ook dorpen of buurten waar weinig kinderen wonen. Of toevallig weinig kinderen waar jouw kind wat aan heeft. Dan ben je dus alleen. En hier in de stad heb je ook een buurt waar iedereen iedere zomer naar familie in het land van herkomst gaat. Dat is ok voor bijna de volledige vakantie. Die buurt is echt uitgestorven. Verder is de kinderspelweek hier meer gericht op kinderen die minder hebben en juist niet weggaan. Niet iedereen kan zijn kind voor alles opgeven. Het huttenbouwen is hier trouwens met toezicht van ouders. Dus dagen alleen met je vrienden rondhangen is er niet bij. Wellicht is dat elders anders. Niet iedereen woont in een buurt vol klasgenootjes en andere speelkametaatjes.
Nee, dat begrijp ik. Dat is sowieso anders in België, want hier spelen kinderen vooral in eigen tuin. Hier is geen cultuur van speeltuintjes op elke straathoek en kinderen die daar de hele dag spelen. In vakanties gaan kinderen vooral op kamp als de ouders niet thuis zijn, dus ouders moeten hier sowieso meer nadenken over opvang. En kinderen spelen vaker op eigen terrein. Maar dat was eigenlijk ook mijn punt niet. Ik kan niet weten hoe een situatie binnen een gezin concreet is. Het ging erom dat niet op vakantie gaan niet voor elk kind een probleem is, maar dat als ouders van vriendjes tegen hun kinderen zeggen dat dat zo sneu is, dat het dan niet onlogisch is dat dat kind dan uiteindelijk van die kinderen te horen krijgt dat het sneu is. En dat dat kind dán gaat denken dat er een probleem is. Dat het hem aangepraat wordt. En dat is verdomd jammer.
Dat is prima natuurlijk! Maar ik vind het nogal wat als zo’n kind alleen tevreden is wanneer het op vakantie gaat.
Leuk idee TS en fijne reactie van de moeder. Gaat het kindje ook niet op kamp? Vanaf deze leeftijd wordt dat toch ook al gedaan, tenminste dat hoor ik bij veel sporten en clubjes. Wij gaan meestal ook een paar keer per jaar op vakantie. Q was vorige zomer voor het eerst op ‘zomerzangkamp’ geweest, dat was 2 nachtjes. Er waren maar 2 andere kinderen die ze kende. Maar over het kamp heeft ze het nu nog steeds regelmatig en wil dit jaar ook écht weer gaan. Dus dat kunnen kinderen ook als vakantie ervaren.
“Als je niet meer gewend bent...” dat klinkt effe hautain Maar fijn voor het kereltje dat hij het eens kan ervaren. Misschien wil/mag hij dan vaker met het gezin van zijn oom mee. En misschien heeft hij het zich heel anders voorgesteld en wil hij net als zijn moeder nooit meer. Kan namelijk hè? Moeder en haar broer komen ook uit één gezin. En toch wil broer wel en moeder niet.
Hij zit op voetbal maar daar is geen kamp. School heeft alleen in groep 8 een kamp. Geen idee of hij ooit op kamp is geweest. Wel uit logeren.
En dit kan ook gewoon van thuis uit, zonder dat je ergens anders moet slapen. Ik kan in de vakantie van thuis uit ook prima verschillende plekken ontdekken, samen dingen doen, 24/7 aandacht hebben voor elkaar... Niet op vakantie gaan is dus echt niet sneu. Ik persoonlijk vind hutjes bouwen in de tuin, schelpen zoeken op het strand, in de stad een nieuw Italiaans restaurant ontdekken,.... trouwens verijkender voor kinderen dan 2 of 3 weken op een resort in Egypte zitten. Ik kan mijn kind dus echt genoeg bieden, zonder dat ik daarvoor buitenshuis moet slapen. Dat gezegd zijnde, heb ik er natuurlijk niks op tegen dat je een vriendje mee vraagt op reis. Alleen de reden die je opgeeft (het is sneu) is niet de juiste. En het is ook de reden waarom andere kinderen hem pesten. Zij horen namelijk van hun ouders dat het zielig is, sneu is,... Hij kan het als kind best jammer vinden dat hij niet op reis gaat, maar dat is iets anders dan zielig zijn. Mijn dochter vindt het ook jammer dan wij in het krokusverlof 'maar' 3 dagen in Den Haag zijn geweest en haar vriendinnen gingen skiën, naar New York, naar Abu Dabi,....
Wij gaan ook niet op vakantie haha, ik hecht heel veel waarde aan mijn eigen spullen en vind andere plekken om te slapen echt vies. Wij doen wel uitjes in de vakantie. Zo raar is dat toch niet haha
Ik ken een moeder en een kind die ook nooit in de zomervakantie weg gaan. Wel vertellen ze tegen andere als de vakantie voorbij is dat ze weg zijn geweest. Zowel moeder als dochter zijn een ster in liegen en maken er een droomvakantie van. Dus ja, ik denk dat het voor bijvoorbeeld deze mensen het pijnlijk is om te horen en te zien dat andere plezier hebben gehad in een setting die hun ook wellicht graag hadden willen beleven. En zelfs zo ver gaan om hun kind erin te betrekken om hun leugen staande te houden. En om ook even te reageren op ts : Het ligt volledig aan de verstandhouding en relatie tot de vrienden en jullie als ouders. Als jullie zo vrij zijn met elkaar, dan zou het best wel kunnen om het te vragen.