Ik lees net dit artikel https://www.volkskrant.nl/cs-b1c03abf En ik heb zelf erg veel last van concentratieproblemen, geheugenverlies enzovoorts. Komt omdat onze tweede een huilbaby was (nu 1,5 en het is gestopt bij 1,2 jaar ongeveer - dus vrij recent). Het is ook letterlijk een probleem op mijn werk en mijn baas klaagt erover. Nu heeft ze al een hekel aan (vrouwen met) kinderen dus dat werkt ook niet echt mee. Maar hoe zou ik kunnen revalideren? Iemand ervaring mee? Of is dit gewoon de reden dat vrouwen vervallen in roddelen, pottenbakken, kruiswoordpuzzels en het lezen van de Libelle? Om even een idee te geven: ik kan me geen gesprekken meer herinneren bijv. met mensen. Als iemand me vraagt “wat heb je gisteren gedaan?” weet ik dat niet meer. Ik kan me niet focussen op stukjes tekst. Ik ben zelf jurist dus mijn vaardigheden bestaan met name uit dingen doen op geheugen en concentratie, niet echt handig. Lichamelijk gaat het ook niet super trouwens, maar dat terzijde
Denk dat het sowieso een kwestie van tijd is. Het slaaptekort heeft lang geduurd, dus het zal ook een tijd duren voordat het weer hersteld is en dan nog is de vraag of het volledig zal verdwijnen. Ze zeggen niet voor niets wel eens dat er met het vruchtwater hersencellen wegspoelen. En als het lichamelijk ook niet super gaat, sowieso misschien tijd om eens langs de huisarts te gaan?
Haha ja ik kom al bijna wekelijks bij de huisarts voor al mijn gebreken. Ze kan helaas niets doen maar idd de tijd zal het hopelijk leren..
Ik herken het allemaal hoor. Ik heb 2 kinderen en ze sliepen allebei pas ergens rond de 2.5 jaar door. Mijn dochter is bijna 3 en slaapt nog steeds bij ons in bed, ze wil bij ons liggen, nergens anders. Het eerste jaar na de geboorte van allebei dacht ik elke minuut van de dag alleen maar aan slapen. Ik was zó ontzettend moe. Ik vergat dingen, liep bijv. een keer de supermarkt uit terwijl alle spullen nog op de band lagen. Ik had heel vaak huilbuien en mn hoofd was chaotisch. Ik had continu een gevoel van watten in mn hoofd. De nachten waren rampzalig. Ik werd vaak om het half uur, soms zelfs elk kwartier wakker gehuild, de hele nacht door. Op mn werk was ik een soort zombie. Gelukkig waren ze daar heel begripvol. Langzaam maar zeker werd het beter. Nu slapen we al een tijdje best wel goed. Sinds een half jaar ongeveer. Ik heb geen watten meer in mn hoofd, die zijn verdwenen. Maar ik ben nog wel bijna altijd behoorlijk moe. Het duurt denk ik wel een tijd voordat je van die (extreme) vermoeidheid af bent als je jarenlang zo weinig slaapt. Maar het wordt beter!
dit is herkenbaar voor mij. Ik heb ook vaker gehad dat mijn oude manager zei, dit heb ik je al eens verteld hoor en een verbaasd/enigszins geïrriteerd gezicht erbhij trok. Heel vervelend, want ik had altijd een Feilloos geheugen en ik heb echt het idee dat dat nu wat weggezakt is ... Bij mij was het overigens ook last van wat overbelasting en ik heb wel eens horen zeggen dat ook zwangerschappen en de periode daarna slecht zijn voor je concentratie/geheugen/IQ, maar ik heb me daar zelf nooit in verdiept
Ja, ik herken het. Heeft een jaar geduurt voordat ik me weer mezelf voelde. Ben toen ook actief op zoek gegaan naar een nieuwe baan. Ik zat gelukkig tijdens het slaspgebrek in een baan waar ik niet hoefde na te denken en veel op de automatische piloot kon doen. Lijkt me als jurist een stuk moeilijker. Succes.
Hmm ik denk ook dat je het wat tijd moet geven. Toen mijn zoon 8 maanden was ging ik weer voor een nieuwe baan en haalde toen een assessment niet. Met autorijden droomde ik weg. Nu is m'n zoon 3.5 en ik betrapte mezelf erop dat ik gewoon gedachteloos door rood reed! Wellicht doordat ik nu weer zwanger ben hoor. Maar ik heb nog heel lang met een hoofd vol watten rondgelopen. Ik kon gewoon niet meer nadenken. Rond die tijd verkochten en kochten we ook een huis; ik kon vrijwel niks hieromtrent regelen hierdoor. Zelfs simpele telefoongesprekken met de makelaar moest. Mijn vriend afhandelen want het ging mijn ene oor in, andere uit.
Medisch kan ik er niks zinnigs over zeggen. Maar mijn boerenverstand zegt sowieso dat jij hier niet makkelijk van herstelt met zo'n baas. Nu snap ik dat je niet morgen een andere baan hebt, maar ik zou dat toch overwegen.
Ik vind het wel herkenbaar, hier ook jaren op slaaptekort gefunctioneerd, maar ik kon het ook niet meer bijbenen. Slaap sinds een half uur flink beter en merk dat de symptomen nu bijna verdwenen zijn. Sterkte.
Ik heb ook heel erg slaap tekort gehad tijdens de eerste 6 a 8 maanden van de jongste. Ik heb zelf heel sterk het gevoel dat mijn hersenen pas weer echt goed functioneerden vanaf het moment dat ze een jaar of drie was. Maar ik heb wel het idee dat het bij mij een mix van hormonen en slaap tekort was.