Thanks allemaal voor jullie tips en meeleven. We hebben hem inderdaad een naam gegeven en hij wordt gecremeerd door een begrafenisondernemer via het ziekenhuis. We nemen de tijd. Werken moet ik echt nog even niet aan denken
Wat ontzettend naar voor je meis, heel veel sterkte met alles. En logisch dat je nog niet aan werken denkt, neem alle tijd die je nodig hebt, veel belangrijker dan werken.
Werken is ook geheel niet aan de orde. Je moet echt even volledig aan jezelf denken. Wat een nare manier zo... hoe gaat het met je?
Mooi dat jullie hem een naam gegeven hebben. Hij is toch jullie zoon! ❤️ Denk nu eerst maar even aan jezelf/jullie samen. Je moet lichamelijk herstellen, maar vooral ook geestelijk. Dat kost veel tijd, heel veel tijd. En als je denkt na een tijdje dat je het niet alleen kan, of je ligt niet op 1 lijn met je partner (rouwen), zoek dan hulp. Uit ervaring weet ik dat je dat zo ontzettend goed kan helpen bij het verwerken van het verlies van je kindje. Heel veel sterkte ❤️
Ben nu een paar dagen thuis en lichamelijk voel ik me al een stuk beter. Hierdoor zit ik gelukkig ook weer wat beter in mn vel. Uiteraard nog steeds veel huil buien maar dat zal nog wel een tijdje blijven. Gelukkig kan ik er met mijn man goed over praten, onze band is hechter dan ooit . Hopelijk kan ik over een tijdje beter nieuws posten hier maar vergeten zullen we deze kleine man nooit. Bedankt voor jullie support, is toch fijn om even je verhaal kwijt te kunnen.
En trek aan de bel hé als het niet beter wordt. Ik ben destijds in die valkuil gelopen. Ik kon er goed over praten met m'n man en stelde toch nog voor om samen met iemand te gaan praten omdat ik toch een soort extra behoefte voelde. Mijn man zag dat niet zitten en toen heb ik het zo gelaten. Een paar maanden later ging het toch helemaal mis met mij en ben ik alsnog bij een psycholoog terecht gekomen. Achteraf had ik dat zelf natuurlijk gelijk moeten doen omdat ik ergens voelde dat ik dat nodig had. Sterkte!